HANDBOEK - Inspectie Leefomgeving en Transport

C V L
59
Commissie Vogelaanvaringen Luchtvaartuigen
opjagen zodat er snel een einde komt aan de trek. De meeuwen trachten tegen te houden werkt in
dergelijke gevallen averechts. Duidelijk is echter dat moet worden geprobeerd de slaapplaats, ook als
deze buiten de eigendom ligt, te verplaatsen.
Een zelfde procedure geldt ook voor de ochtend- en avondbewegingen van spreeuwen van en naar de
slaapplaats. Ook hier geldt; tracht de slaapplaats naar veiliger oorden te verplaatsen
Van roeken is veelal bekend hoe de bezetting in aantallen en in de tijd van een roekenkolonie
verloopt. Zodoende kunnen bijtijds maatregelen als bijvoorbeeld het uitstoten van de nesten worden
genomen.
Indien onder de aan- en uitvliegroutes gelegen agrarische terreinen moeten worden geploegd,
kunnen daarover met de landbouwers afspraken worden gemaakt zodat problemen worden onderkend
en eventuele maatregelen tijdig kunnen worden genomen.
Zoals hierboven al is opgemerkt, is het niet altijd eenvoudig om buiten de
eigendomsgrens van een luchthaven maatregelen ter beperking van het
vogelaanvaringsgevaar te nemen. Met de invoering van het “vogelbeheersgebied”
voor de luchthaven Schiphol is de eerste stap gezet om een aantal specifieke
nieuwe vogelaantrekkende vormen van grondgebruik door middel van
planologische beperkingen tegen te houden. Het wegnemen van specifieke zich
plotseling voordoende vogelproblemen berust ondanks de invoering van de
Schipholwet nog steeds op goed overleg met lokale autoriteiten en landeigenaren.
De nieuwe Flora- en Faunawet kan soelaas bieden bij zowel nieuwe als bestaande
risicovolle vogelsituaties. Gebaseerd op de veiligheid van het luchtverkeer maakt de
Flora- en Faunawet het mogelijk in te grijpen op eigendommen van derden (zie ook
Hoofdstuk 15).
6.2 Het verzamelen van informatie
In een gebied van 6 kilometer buiten een luchthaven - voor militaire vliegvelden
geldt in verband met laagvliegoperaties een groter gebied - moeten regelmatig,
verdeeld over de seizoenen, inventarisaties worden uitgevoerd om aantrekkelijke
terreinen, vogelconcentraties en trekpatronen vast te stellen. Veel informatie is
vastgelegd in vogeltelgegevens (SOVON) van lokale de vogelwerkgroep,
faunabeheerplannen van wildbeheer eenheden, beheerplannen van
natuurbeschermingorganisaties en gemeenten. Daarnaast is het nuttig contact te
houden met genoemde organisaties, jachtopzichters, toezichthouders, beheerders
en de lokale agrariërs. Al deze gegevens en contacten laten onverlet het nut van
waarneming en interpretaties van gegevens door luchthavenmensen die een en
ander kunnen relateren aan het risico voor de luchtvaartveiligheid. Daarbij komt
dat vogelaars en biologen vaak weinig interesse tonen voor "gewone“ soorten als
meeuwen, houtduiven en kraaiachtigen. Om tot een samenhangend beeld voor de
langere termijn te komen kan het naast het gebruik van eerder genoemde
gegevens en contacten waardevol zijn om de kennis van de eigen vogelwachters en
medewerkers die wonen en reizen in de omgeving te gebruiken. Zoveel mogelijk
informatie moet aan de CV (zie hoofdstuk 3) worden aangereikt opdat deze de
geëigende maatregelen en acties in gang kan (doen) zetten.
6.3 Waar moet op worden gelet
Handboek Vogelaanvaringspreventie versie 1.0
Nederlandse Luchthavens november 2006