HANDBOEK - Inspectie Leefomgeving en Transport

C V L
128
Commissie Vogelaanvaringen Luchtvaartuigen
Deze zeer algemene duivensoort is gemakkelijk herkenbaar aan de brede witte
vleugelband en halsvlek. De meest recente schattingen van het aantal Nederlandse
broedparen lopen uiteen van 425.000 tot 800.000. Daarnaast trekt van oktober tot
eind november en van januari tot in mei een zeer groot aantal noordelijke
houtduiven door ons land. Gedurende het winterhalfjaar kunnen zich in Nederland
dan ook miljoenen houtduiven ophouden. Met name in het oostelijk deel van het
land komen dan groepen voor van honderden tot soms duizenden exemplaren.
Buiten het broedseizoen komen de houtduiven vaak bij elkaar op gezamenlijke
slaapplaatsen die bij voorkeur op geïsoleerde percelen, hoog naald- of loofhout
liggen.
17.3.2 Turkse Tortelduif
Deze kleine duif laat zich gemakkelijk onderscheiden van de andere duivensoorten
door de, tegen de beige bruine bovendelen afstekende, zwarte band in de nek. In
vlucht is de witte onderhelft van de staart een duidelijk kenmerk. Van oorsprong
kwam deze soort alleen in Zuidoost-Europa voor. In slechts enkele decennia heeft
de Turkse Tortelduif zich echter over vrijwel geheel Europa verspreid. Het zijn
vogels die zich uitstekend op hun gemak voelen in de nabijheid van mensen.
Tussen maart en september nestelen ze in bomen en struiken in tuinen, parken en
bosranden. Veelal wordt gefoerageerd op plaatsen waar door menselijke
activiteiten een overvloed aan voedsel aanwezig is zoals bijvoorbeeld bij
boerderijen. In steden en dorpen zijn resten zoals brood voor de tortel een
voedselbron. Na het broedseizoen kunnen grote groepen zich ophouden bij
foerageerplaatsen als graanoverslagbedrijven. Hoe succesvol de turkse tortelduif
ons land heeft gekoloniseerd blijkt wel uit het feit dat ca. 30 jaar nadat de eerste
exemplaren hier werden waargenomen het aantal broedparen wordt geschat op
80.000 tot 100.000.
17.3.3 Holenduif
De holenduif is duidelijk kleiner en donkerder dan de Houtduif en mist het wit op
vleugels en hals. De holenduif heeft een glanzend groene vlek op de zijhals en twee
korte zwarte vleugelstrepen. Zoals de naam al aangeeft broedt de Holenduif bij
voorkeur in holen, vooral in streken met veel loofhout. Behalve in natuurlijke holen
wordt ook gebroed in kunstmatige holen zoals die op een vliegveld voor kunnen
komen in hangaars en andere gebouwen. Vooral na het uitvliegen van de jongen
kunnen dan groepjes holenduiven worden aangetroffen op het grasland van het
vliegveld, bij voorkeur vlak langs de baanrand. Mede door de moeilijke
verjaagbaarheid kunnen holenduiven dan ook een reëel gevaar vormen.
17.3.4 Huisduif
De veelvuldig gehouden sierduiven zullen, mits niet te dicht bij het vliegveld
gehouden, meestal geen noemenswaardige risicofactor vormen. Heel anders ligt dit
bij de algemenere postduif. Met 6 tot 7 miljoen vogels wordt jaarlijks een nieuwe
generatie van ca. 2 miljoen vogels geproduceerd. Het is daarmee één van de
talrijkste “broedvogels’ van ons land. Het hoeft nauwelijks enig betoog dat de uit
enkele tientallen tot enige honderden exemplaren bestaande vluchten postduiven
bij het passeren van een vliegveld een reëel gevaar vormen.
Met name de gewoonte van Postduiven om in compacte formaties te vliegen
betekent een extra risico. Postduiven foerageren graag op gras- of bouwland.
Handboek Vogelaanvaringspreventie versie 1.0
Nederlandse Luchthavens november 2006