HANDBOEK - Inspectie Leefomgeving en Transport

C V L
110
Commissie Vogelaanvaringen Luchtvaartuigen
13.3 Bejaging als verjaagmiddel en ter versterking van
verjaagacties
13.3.1 Principes
De meeste bejaging op vliegvelden valt in deze categorie. In vele gevallen is het
gebruik van het jachtgeweer de ultieme inspanning om groepen vogels of
individuen uiteindelijk toch te bewegen het veld te verlaten. Dergelijke acties zijn
volstrekt legitiem vanwege een acuut probleem. Bejaging kan ook worden
geïncorporeerd in de preventie om zodoende de verjaagmiddelen of verjaagacties
te versterken. Als verjaging wordt gevolgd door een bejaagactie leren vogels goed
te reageren op de verjaagactie. Dit effect blijft gehandhaafd ook al wordt er maar
af en toe geschoten, de vogels merken dit niet op wanneer ze snel vertrekken
wanneer er wordt verjaagd. Wanneer er te veel en dagelijks wordt bejaagd,
ontstaan er lokale populaties die leren om buiten schootsafstand te blijven, deze
verlaten de luchthaven dan ook niet meer. Ongelimiteerde bejaging kan bovendien
slechte publiciteit opleveren. Bejaging moet om die reden worden beargumenteerd
in een faunabeheerplan zonder dat dit leidt tot een keurslijf waardoor niet meer op
bijzondere situaties kan worden gereageerd.
13.3.2 Meeuwen
Van alle vogelsoorten zijn de meeuwensoorten het gemakkelijkst te verjagen. De
reguliere methoden voldoen hierbij prima en maar zelden is bejaging ter versterking
van de verjaging noodzakelijk. Kok- en stormmeeuwen die in kleine groepjes langs
de verhardingen op bijvoorbeeld regenwormen foerageren zijn soms immuun voor
verjaagacties. De drang tot het vinden van voedsel en de beschikbaarheid hiervan
overheerst de vluchtdrang. In die omstandigheden is bejaging een prima middel.
Dit geldt ook voor het verstoren van zich vestigende voorverzamelplaatsen of
slaapplaatsen. Om uitbreiding te voorkomen en deze plaatsen zo snel mogelijk te
elimineren, doet enige bejaging goede dienst.
13.3.3 Kievieten en goudplevieren
Door de bank genomen geldt voor kievieten en goedplevieren hetzelfde als voor de
hierboven beschreven meeuwachtigen. Een enkel dier bejagen uit groepjes die bij
een verjaagactie niet met de rest mee vluchten, kan die dieren overtuigen toch
maar te vertrekken. In het algemeen is het resultaat echter geringer dan bij
meeuwen.
13.3.4 Kraaiachtigen
Kraaien, eksters, roeken en kauwen zijn in het algemeen wantrouwend ten opzichte
van de mens, meer nog dan andere soorten. Ze zijn daarnaast ook intelligent en
vindingrijk. Wanneer ze op luchthavens niet krachtige worden verjaagd zullen ze
snel gewenning vertonen en niet eerder opvliegen dan wanneer het
vogelwachtvoertuig dichtbij is. Na vertrek zullen ze snel weer terugkeren. Dit is
vooral een zorg voor luchthavens waar onvoldoende middelen beschikbaar zijn en
waar niet continu wordt gepatrouilleerd. Kraaiachtigen kunnen niet zomaar ad hoc
worden geschoten. Slechts vooraf geplande en accurate bejaging vergroot hun
angst voor de vogelwacht. Avond en ochtend vluchten van kauwen en roeken die
steeds de luchthaven kruisen kunnen, door volhoudende bejaging door goed
verscholen jagers onder de vluchtlijnen, na enige tijd worden doorbroken.
13.3.5 Spreeuwen
Handboek Vogelaanvaringspreventie versie 1.0
Nederlandse Luchthavens november 2006