Politieke participatie en beleid.pdf - Prof. dr. AFA Korsten
Politieke participatie en beleid.pdf - Prof. dr. AFA Korsten Politieke participatie en beleid.pdf - Prof. dr. AFA Korsten
Nieuwe manieren hebben de beperking van selectiviteit Overheden doen tegenwoordig dus moeite om op andere manieren te achterhalen wat burgers vinden. Er komt een nut- en noodzaakdiscussie over uitbreiding van de Maasvlakte bij Rotterdam. Overheden starten interactieve beleidsvorming. Wethouders verdelen wijken en worden wijkwethouder. En er komen speciale commissies die debatten organiseren. De commissie-Terlouw wenste de mening van burgers over genetisch gemanipuleerd voedsel te peilen en ze deed dat via een advertentie met antwoordcoupon. Moderne vormen komen opzetten zoals discussieplatforms op internet, onder meer over duurzaam bouwen, grondrechten en de A15 (Van Schendelen, 2001). Deze nieuwe interactievormen met de samenleving hebben voor- en nadelen. Tot de nadelen behoort de selectiviteit in de participatie. Wie vult de antwoordcoupons in? Waarschijnlijk zullen activisten sterk vertegenwoordigd zijn en ontstaat er een scheve steekproef. Wie reageert eigenlijk via internet? Dat is meestal geen doorsnede van de bevolking boven 16 jaar. Wie neemt deel aan interactieve beleidsvorming? Vastgesteld is dat de deelname van burgers aan interactieve beleidsvorming nogal eens selectief is (Van de Peppel en Prummel, 2000). Het zijn vooral mannen uit de categorie 25-49 jaar met een bovengemiddelde opleiding, met een baan en een gemiddeld of hoger inkomen, en met vertrouwen in de overheid. De lager opgeleiden, die leven van een uitkering en geen baan hebben zijn schaars. Wordt hun mening gerepresenteerd? Dat is niet uitgesloten maar ook niet op voorhand zeker (Korsten, 1979). Dat betreft dan de deelname van burgers. Maar het zijn in interactieve sessies niet alleen burgers die participeren. Ook ambtenaren en lobbyende organisaties zijn aanwezig. Interactieve beleidsvorming tobt dus met het probleem van de geldigheid en betrouwbaarheid van de uitkomsten. Dat is het niet alleen. Sommige discussieplatforms kennen slechts een geringe reactie, of leiden een kwijnend bestaan. Dit is een overheid niet zonder meer aan te rekenen. Burgers en organisaties kunnen niet gedwongen worden tot politieke participatie. Wat te doen? Een terugval op oudere participatiemechanismen biedt weinig perspectief. Een overheid schiet er weinig mee op om beleid te decreteren want als veel burgers naderhand protesteren door bezwaarschriften in te dienen en in beroep te gaan kunnen ze de overheidsmachinerie vrijwel lam leggen. Hoe kan een overheid toch meer zekerheid krijgen over wat de meeste burgers wensen? In vroeger tijden trok een vorst vermomd de stad in om onthutst weer te keren, aldus Van Schendelen (2001). Kabinetten hebben het een tijd geprobeerd met volkstellingen maar dat werd duur, het verzet groeide en nieuwe alternatieven dienden zich aan. Ook planbureaus (CPB, RPD, SCP, WRR) konden onvoldoende aanvulling bieden op tekortschietende politieke partijen als ‘stem van het volk’. Een kabinet kan heden ten dage beschikken over moderner vermommingen: het referendum, het opinieonderzoek. Over referenda zijn Nederlandse kabinetten tot 2002 niet enthousiast want de resultaten zijn 88
‘openbaar en praktisch bindend’(Van Schendelen, 2001). Opinieonderzoek is juist representatief en biedt de mogelijkheid gegevens geheim te houden. Opinieonderzoek als marktonderzoek Op initiatief van de secretarissen-generaal werd in 2001 besloten om opinieonderzoek onder de bevolking te houden. Een onderwerp dat zich in 2001 direct aandiende was de oorlog tegen Afghanistan, de Palestijnse kwestie en de binnenlandse veiligheid. De regering houdt naar analogie van marktonderzoek de uitkomsten geheim. De kernvraag is natuurlijk: wat gaat het kabinet - Kok II doen met onderzoeksgegevens? Als een kabinet met opinieonderzoek omgaat als een grootgrutter dan gebruikt het de uitkomsten als marketing van beleid (Buurma, 2000). Er volgen dan campagnes om burgers meer van iets te overtuigen, zoals ‘de euro is goed voor u’ of ‘files vallen heus wel mee als u thuisblijft’. Beleid wordt afgestemd op strijdpunten onder de bevolking die blijken uit opinieonderzoek. Als de bevolking eenduidig in een bepaalde richting denkt, dient zich aan dat een overheidsbestuur zich conformeert of de confrontatie aangaat. Politieke marketing in een pluralistische politieke democratie In een pluralistische politieke democratie als de Nederlandse is meestal geen sprake van een overheersende mening die volledig voor of volledig tegen een bepaald beleidsvoornemen gericht is. De publieke opinie is in een pluralistisch bestel verdeeld. In zo’n context kan een kabinet aldus Van Schendelen ‘naar believen verdelen, masseren en heersen. Voor elk type beleid vindt het wel enige steun, die het slechts hoeft te verbreden en versterken’. Wat levert opinieonderzoek op? Informatie over welke strijdpunten in de ogen van welke categorieën en groepen in de bevolking belangrijk zijn en welke opvattingen deze categorieën en groepen erop nahouden. Deze informatie kan benut worden voor een analyse van beleidsarena’s rond issues. Waar kan een kabinet makkelijk in een beleidsarena uit de voeten en welke kant is complex omdat veel tegenstand zal bestaan tegen bepaalde voornemens. Daarop kan dan de vraag volgen: welk beleidsvoornemen op het vlak van voorlichting of debat kan aansluiten op die opvattingen of juist ertoe strekken om die opvattingen breder ingang te doen vinden of te beperken en terug te dringen? Dat beleid, veelal communicatiebeleid, kan nodig zijn om ander beleid van de grond te krijgen. De Rotterdamse hoogleraar Rinus van Schendelen zegt het in De Volkskrant (22 dec. 2001) zo: ‘Dankzij het opinieonderzoek kan het (kabinet) weten welke strijdpunten aanscherping dan wel geruststelling behoeven en bij welke groepen. De pressiegroepen op het middenveld kan het tevens tot isolement dan wel volgzaamheid brengen. Het parlement staat voldoende onder controle om het uiteindelijke beleid te accorderen. Systematischer dan voorheen oefent 89
- Page 37 and 38: procent van de CDA-stemmers vindt d
- Page 39 and 40: daarnaast lokale overheden, belange
- Page 41 and 42: - Zijlstra, G., The policy structur
- Page 43 and 44: ij de gemeente Maastricht werkzame
- Page 45 and 46: De bemoeienis van de grote organisa
- Page 47 and 48: industrievestiging ten zuidwesten v
- Page 49 and 50: Overal waar ze keek, kwam ze ze teg
- Page 51 and 52: onden. Peters sluit aan op het fase
- Page 53 and 54: Machtsmiddelen Doen machtsmiddelen
- Page 55 and 56: Een andere oorzaak voor grote ambte
- Page 57 and 58: • Stelling: ‘In Den Haag is vaa
- Page 59 and 60: voorkomen van de aanleg van een vli
- Page 61 and 62: Twee tactieken tegen de parasitaire
- Page 63 and 64: gevecht om belangen kan uitlopen op
- Page 65 and 66: e De uitspraak ‘hoe groter de gro
- Page 67 and 68: - Schendelen, M.P.C.M., Overheid en
- Page 69 and 70: een antwoord kon worden verkregen o
- Page 71 and 72: ewonersorganisatie in het Havengebi
- Page 73 and 74: etekenen deze veranderende praktijk
- Page 75 and 76: weinig aandacht, meent Pestman. Daa
- Page 77 and 78: Intermezzo Ontwikkeling en confront
- Page 79 and 80: Pestman kiest voor de argumentatiev
- Page 81 and 82: - Hajer, M.A., Politiek als vormgev
- Page 83 and 84: Gebrekkige beleidsanalyse: effecten
- Page 85 and 86: wettelijke norm te blijven. De wijz
- Page 87: Het is niet alleen zo dat er via de
- Page 91 and 92: werden in feite gedwongen om hun he
- Page 93 and 94: en beïnvloeden van de overheid. He
- Page 95 and 96: ambtenaren, ook als ze zelf de aren
- Page 97 and 98: zonodig te geven één ding, maar k
- Page 99 and 100: Figuur: Tips voor groentjes - Aanwi
- Page 101 and 102: dertien medewerkers, waaronder een
- Page 103 and 104: voorbeeld aan kamerleden. Zij helpe
- Page 105 and 106: onderneming heeft iedereen het al d
- Page 107 and 108: Literatuur over lobby - Kok, F. & T
- Page 109 and 110: Na de periode 1975-1980 zijn niet a
- Page 111 and 112: 20 De plaats van het lobbyen in de
- Page 113 and 114: Ook de departementen bleken, in de
- Page 115 and 116: Overheidsdienaren oriënteren zich
- Page 117 and 118: Ten vierde zijn prioriteiten gewens
- Page 119 and 120: 1998 met een groot plan voor wgenaa
- Page 121 and 122: optimale besluitvorming kan bijdrag
- Page 123 and 124: - Schendelen, M.P.C.M. van, De popu
- Page 125 and 126: Iedere bestuurder van een motorvoer
- Page 127 and 128: ekeningrijden te overwegen is en u
- Page 129 and 130: elke passage het tarief. Dit is een
- Page 131 and 132: Er bleek bij nader inzien toch meer
- Page 133 and 134: mechanismen rond rekeningrijden. De
- Page 135 and 136: een auto op 2.8 inwoners. Het verge
- Page 137 and 138: • Problemen hebben we in soorten
Nieuwe manier<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> de beperking van selectiviteit<br />
Overhed<strong>en</strong> do<strong>en</strong> teg<strong>en</strong>woordig dus moeite om op andere manier<strong>en</strong> te<br />
achterhal<strong>en</strong> wat burgers vind<strong>en</strong>. Er komt e<strong>en</strong> nut- <strong>en</strong> noodzaakdiscussie over<br />
uitbreiding van de Maasvlakte bij Rotterdam. Overhed<strong>en</strong> start<strong>en</strong> interactieve<br />
<strong>beleid</strong>svorming. Wethouders verdel<strong>en</strong> wijk<strong>en</strong> <strong>en</strong> word<strong>en</strong> wijkwethouder. En er<br />
kom<strong>en</strong> speciale commissies die debatt<strong>en</strong> organiser<strong>en</strong>. De commissie-Terlouw<br />
w<strong>en</strong>ste de m<strong>en</strong>ing van burgers over g<strong>en</strong>etisch gemanipuleerd voedsel te peil<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> ze deed dat via e<strong>en</strong> advert<strong>en</strong>tie met antwoordcoupon. Moderne vorm<strong>en</strong><br />
kom<strong>en</strong> opzett<strong>en</strong> zoals discussieplatforms op internet, onder meer over<br />
duurzaam bouw<strong>en</strong>, gron<strong>dr</strong>echt<strong>en</strong> <strong>en</strong> de A15 (Van Sch<strong>en</strong>del<strong>en</strong>, 2001).<br />
Deze nieuwe interactievorm<strong>en</strong> met de sam<strong>en</strong>leving hebb<strong>en</strong> voor- <strong>en</strong> nadel<strong>en</strong>.<br />
Tot de nadel<strong>en</strong> behoort de selectiviteit in de <strong>participatie</strong>. Wie vult de<br />
antwoordcoupons in? Waarschijnlijk zull<strong>en</strong> activist<strong>en</strong> sterk verteg<strong>en</strong>woordigd<br />
zijn <strong>en</strong> ontstaat er e<strong>en</strong> scheve steekproef. Wie reageert eig<strong>en</strong>lijk via internet? Dat<br />
is meestal ge<strong>en</strong> doorsnede van de bevolking bov<strong>en</strong> 16 jaar. Wie neemt deel aan<br />
interactieve <strong>beleid</strong>svorming?<br />
Vastgesteld is dat de deelname van burgers aan interactieve <strong>beleid</strong>svorming<br />
nogal e<strong>en</strong>s selectief is (Van de Peppel <strong>en</strong> Prummel, 2000). Het zijn vooral<br />
mann<strong>en</strong> uit de categorie 25-49 jaar met e<strong>en</strong> bov<strong>en</strong>gemiddelde opleiding, met<br />
e<strong>en</strong> baan <strong>en</strong> e<strong>en</strong> gemiddeld of hoger inkom<strong>en</strong>, <strong>en</strong> met vertrouw<strong>en</strong> in de<br />
overheid. De lager opgeleid<strong>en</strong>, die lev<strong>en</strong> van e<strong>en</strong> uitkering <strong>en</strong> ge<strong>en</strong> baan hebb<strong>en</strong><br />
zijn schaars. Wordt hun m<strong>en</strong>ing gerepres<strong>en</strong>teerd?<br />
Dat is niet uitgeslot<strong>en</strong> maar ook niet op voorhand zeker (Korst<strong>en</strong>, 1979). Dat<br />
betreft dan de deelname van burgers. Maar het zijn in interactieve sessies niet<br />
alle<strong>en</strong> burgers die participer<strong>en</strong>. Ook ambt<strong>en</strong>ar<strong>en</strong> <strong>en</strong> lobby<strong>en</strong>de organisaties zijn<br />
aanwezig. Interactieve <strong>beleid</strong>svorming tobt dus met het probleem van de<br />
geldigheid <strong>en</strong> betrouwbaarheid van de uitkomst<strong>en</strong>. Dat is het niet alle<strong>en</strong>. Sommige<br />
discussieplatforms k<strong>en</strong>n<strong>en</strong> slechts e<strong>en</strong> geringe reactie, of leid<strong>en</strong> e<strong>en</strong> kwijn<strong>en</strong>d<br />
bestaan. Dit is e<strong>en</strong> overheid niet zonder meer aan te rek<strong>en</strong><strong>en</strong>. Burgers <strong>en</strong><br />
organisaties kunn<strong>en</strong> niet gedwong<strong>en</strong> word<strong>en</strong> tot politieke <strong>participatie</strong>. Wat te<br />
do<strong>en</strong>? E<strong>en</strong> terugval op oudere <strong>participatie</strong>mechanism<strong>en</strong> biedt weinig<br />
perspectief. E<strong>en</strong> overheid schiet er weinig mee op om <strong>beleid</strong> te decreter<strong>en</strong> want<br />
als veel burgers naderhand protester<strong>en</strong> door bezwaarschrift<strong>en</strong> in te di<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>en</strong> in<br />
beroep te gaan kunn<strong>en</strong> ze de overheidsmachinerie vrijwel lam legg<strong>en</strong>. Hoe kan<br />
e<strong>en</strong> overheid toch meer zekerheid krijg<strong>en</strong> over wat de meeste burgers w<strong>en</strong>s<strong>en</strong>?<br />
In vroeger tijd<strong>en</strong> trok e<strong>en</strong> vorst vermomd de stad in om onthutst weer te ker<strong>en</strong>,<br />
aldus Van Sch<strong>en</strong>del<strong>en</strong> (2001). Kabinett<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> het e<strong>en</strong> tijd geprobeerd met<br />
volkstelling<strong>en</strong> maar dat werd duur, het verzet groeide <strong>en</strong> nieuwe alternatiev<strong>en</strong><br />
di<strong>en</strong>d<strong>en</strong> zich aan. Ook planbureaus (CPB, RPD, SCP, WRR) kond<strong>en</strong><br />
onvoldo<strong>en</strong>de aanvulling bied<strong>en</strong> op tekortschiet<strong>en</strong>de politieke partij<strong>en</strong> als ‘stem<br />
van het volk’. E<strong>en</strong> kabinet kan hed<strong>en</strong> t<strong>en</strong> dage beschikk<strong>en</strong> over moderner<br />
vermomming<strong>en</strong>: het refer<strong>en</strong>dum, het opinieonderzoek. Over refer<strong>en</strong>da zijn<br />
Nederlandse kabinett<strong>en</strong> tot 2002 niet <strong>en</strong>thousiast want de resultat<strong>en</strong> zijn<br />
88
Change language