download pdf

tientallen centimeters onder de top van de pleistocene afzettingen neemt de korrelgrootte
significant toe tot maximaal 1000 µm (Busschers et al., 2007).
De relatie tussen de mediane korrelgrootte en de kritieke Shields waarde (begin van
beweging) is weergegeven in figuur 20. De groene lijn geeft positie van de gemiddelde
mediane korreldiameter van het zand behorend tot de meeropvullingen en de top van het
pleistocene zand op de Shields curve weer. De gele lijn geeft de positie van de
beddingafzettingen van de Lek en oudere stroomgordels en rivierduinzand op de Shields
curve weer. De kritieke Shields waarde voor erosie van de meeropvullingen en de top van het
pleistocene zand is θc = 0.075, de kritieke Shields waarde voor erosie van beddingafzettingen
van de Lek en oudere stroomgordels en rivierduinzand is θc = 0.053. Dit correspondeert met
een kritieke schuifspanning voor het zand in meeropvullingen en de top van het pleistocene
zand van τc = 0.22 Pa en voor beddingafzettingen van de Lek en oudere stroomgordels en
rivierduinzand van τc = 0.31 Pa.
θ
1
0.1
0.01
1 10 100 1000
36
D*
meeropvullingen en pleistoceen zand
beddingzand en rivierduinzand
Figuur 20 Kritisch begin van beweging voor beddingzand van de Lek, beddingzand van oudere holocene
stroomgordels, rivierduinzand, zandige meeropvullingen en de top van de pleistocene
zandlaag.
4.2 Erodibiliteit van klei en veen
sediment in beweging
geen sediment in beweging
Zoals in paragraaf 2.2 aangegeven kunnen bij erosie van klei twee mechanismen
onderscheiden worden:
1. “slijtage-erosie”, en
2. erosie door lostrekken van kleibrokken of afschuiven van brokken klei indien er
een talud in de klei is ontstaan door een naastgelegen erosiekuil.
Kritische schuifsterkte slijtage-erosie
Voor de kritische schuifsterkte voor slijtage-erosie kan volgens de vergelijkingen in paragraaf
2.2 voor matig zachte, geconsolideerde klei τc = 1,8 Pa worden aangehouden. Voor harde,