download pdf

eddinggordel van de Lek en van de voorlopers van de Rijntakken uit eerdere fasen van het
Holoceen in dit deel van de delta. De overige lithologische klassen representeren afzettingen
in de overstromingsgebieden naast voormalige riviertakken, oever- en uiterwaardafzettingen
van riviertakken, en opvullingen van verlaten geulen van de riviertakken. Nader onderscheid
kan op basis van architecturele en geometrische eigenschappen van de lithologische eenheden
gemaakt worden bij het lezen van de dwars- en langsprofielen. Met de term ‘rivierduin’ wordt
in dit rapport bedoeld; een pleistocene landvorm die door de wind is ontstaan, en later door
veenvorming en sedimentatie in de delta begraven is geraakt, en al dan niet is aangesneden
door de rivier. Hiermee wordt niet een beddingvorm op de bodem van de geul van de Lek
bedoeld.
In hoofdstuk 4 worden de typische korrelgrootteverdelingen binnen de onderscheiden
lithologische eenheden nader gespecificeerd.
Figuur 6 Legenda van de dwars- en langsprofielen met daarin de lithologische klassen die worden
onderscheiden. Voor de volledige legenda bij de profielen zie appendix 1.
3.2 Overige in de profielen opgenomen informatie
Ten behoeve van het onderzoek naar de stabiliteit van de oevers, de onderwatertaluds en de
rivierbodem van de Lek, zijn in de langsprofielen ter referentie twee diepteniveaus voor de
geulbasis weergegeven, gebaseerd op multibeam gegevens verzameld door Rijkswaterstaat
(contactpersoon: Arjan Sieben). Er is gebruik gemaakt van de meest recente data; gemeten in
2010 in het traject stroomopwaarts van Schoonhoven en gemeten in 2006 stroomafwaarts van
Schoonhoven. Een gemiddelde bodemligging is weergegeven als een continue lijn (Fig. 7), en
lokale diepere erosie is weergegeven als een onderbroken lijn daaronder (‘erosiekuil’ in Fig.
7). In de dwarsprofielen is de weergegeven bodemdiepte ook conform de multibeam data uit
2006/2010. Het hoogteverschil tussen toppen van beddingvormen en troggen is als indicatie
gebruikt voor de dikte van het beddingzand in de Lek onder het waterlichaam.
In de Lek zijn drie waterstanden weergegeven volgens de Waternormalen van Rijkswaterstaat
(www.waterbase.nl; http://live.waternormalen.nl/waternormalen_waterstanden.cfm ). Deze
waterstanden zijn respectievelijk de gemiddelde waterstand bij hoog tij, de gemiddelde
waterstand bij laag tij en de getijdegemiddelde waterstand. Hierbij is uitgegaan van een
gemiddelde afvoer van 2200 m 3 /s bij Lobith.
Als randinformatie zijn verder aangegeven: de rivierkilometrering, de locaties waar dwars- en
langsprofielen elkaar kruisen, de locaties van de boringen en sonderingen waarop het profiel
gebaseerd is, de diepte van de boringen en sonderingen. Waar de profielen zandlichamen van
oudere rivieren aansnijden, worden deze met een nummer geïdentificeerd. Deze nummers
verwijzen naar de kartering en datering van deze zandlichamen door Berendsen en
Stouthamer (2001). In de langsprofielen wordt met deze nummering onderscheid gemaakt
tussen die delen waar beddingzand van de Lek zelf wordt aangesneden, en die delen waar
18