2 - Bvkb

Ledenblad van bergsportvereniging Klein-Brabant
SEPTEMBER
2
0
0
3
J
E
U
G
D
W
E
E
K
E
N
D

BVKB
Bergsportvereniging
Klein-Brabant
2880 Bornem
Aangesloten bij
VBSF
Vlaamse Bergsport- en
Speleologiefederatie
D. Herreynslaan 155
2610 Wilrijk
03/830 35 60
Clublokaal
Koningsrek (Zates)
Branst - Bornem
03/889 96 57
Bankrelatie
Bacob 788-5180048-93
Klimmuur Bornem
“Renaat Muys”
Recreatiedomein Breeven
te Bornem.
Toegang met sleutel te
bekomen bij :
Jan Van lent
Puursesteenweg 145
2880 Bornem
03/889 51 69
Klimmuur Puurs
KLIMAX
Ingang via sporthal Vrijhals
te Breendonk/Puurs
03/866 53 92
Groepsinitiaties KLIMAX
Sportdienst Puurs
Sporthal Vrijhals
tel. 03/886 05 28
fax 03/866 44 00
WOORDJE VAN DE VOORZITTER
Beste vrienden,
BVKB heeft een traditie van feesten en plezier maken. Dat is een van redenen
waarom jullie er voor gekozen hebben om lid te worden van Klein-
Brabant. Een ander aspect van bergsport is het intense verdriet bij het letterlijk
“wegvallen” van een vriend, klimmaat en bestuurslid. Die twee aspecten
zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je kunt maar openstaan voor de
intense vreugde en vriendschap als je ook geconfronteerd werd met de leegte
in je hart wanneer iemand veel te vroeg wordt weggerukt. Ik wil dan ook
iedereen bedanken die op een of andere wijze heeft bijgedragen aan de verzachting
van het leed van Nicole, haar kinderen en de ouders van Jan.
Voorlopig springt Marc D’Hooghe in de bres om Jan te vervangen als klimverantwoordelijke
om de klimschool tot een goed einde te brengen.
Ook al klinkt het hard, het leven gaat verder. Een aantal leden hebben mijn
oproep om toezicht te houden in Klimax ter harte genomen. Vanaf september
krijg je dus een aantal nieuwe gezichten achter de balie te zien.
Een jeugdklimteam krijgt stilaan vorm. Door als club te investeren in jongeren
hopen we het sportklimmen een nieuw elan te kunnen geven. Wie weet
slagen we er in om voor de volgende Klimax Goldfinger eindelijk de interesse
te wekken van één van de grotere zenders. Met de jeugd is dat ondertussen
al gelukt. Ketnet wijde een reportage aan jongeren en klimmen en wij
hebben hier natuurlijk aan meegewerkt. De datum van de uitzending kan je
vinden op onze website.
Ook op bestuurlijk vlak is er nieuws. Iedereen die zich heeft gemeld als kandidaat
werkend lid wordt verwacht op de Buitengewone Algemene Vergadering
van 9 oktober 2003. De agenda vind je verderop in deze Klefferaar.
Het einde van de klimschool is in zicht. Ik weet dat sommigen hiervan al
wakker liggen. Niet nodig. Het is geen examen in de strikte zin, meer een
test om na te gaan of we je in alle veiligheid kunnen laten gaan klimmen.
Onze materiaalmeester, Hendrik krijgt stilaan grijs haar. Voor een deel is dat
te wijten aan de nonchalance van sommige leden, die materiaal lenen, maar
vergeten om dit tijdig terug te bezorgen. Op de laatste bestuursvergadering is
beslist dat wie geleend klimmateriaal te laat terug brengt in de toekomst geen
materiaal meer kan lenen. Indien Hendriks haar desondanks verder blijft verkleuren,
zal aan de malafide leners een dwangsom worden opgelegd die minstens
de kosten van een spoeling belopen. Naast dit argument dien je er wel
rekening mee te houden dat indien materiaal te laat wordt teruggebracht anderen
hiervan de dupe zijn. Dus, hiervoor iets meer aandacht graag.
Tuur.
KOPIJSLUITING
1 NOVEMBER 2003
SEPTEMBER 2003
2

OPENINGSUREN
ma, di, do en vr van 19h tot 23u
Wo van 14u tot 23u
Za van 10u tot 22u
Zo van 10u tot 20u
INKOM
Inwoners Puurs en leden VBSF
Leeftijd -12 12-18 +18
1 klimbeurt 3.7€ 4.5€ 5.5€
10 beurtenkaart 32€ 39.5€ 47€
Jaarabonnement 128.5€ 156€ 188€
Alle andere
Leeftijd -12 12-18 +18
1 klimbeurt 4.5€ 5.5€ 6.7€
10 beurtenkaart 39.6€ 47€ 57€
Jaarabonnement 156€ 188€ 233€
KLIMMUUR
RENAAT MUYS
INKOM
Lid van Geen UIAA
1 klimbeurt 2.5€ 1.25€
Jaarabonement 25€ 12.5€
Voor leden van BVKB is de inkom gratis
Klefferaar is een tweemaandelijks ledenblad
Leden BVKB Gratis
Los abonnement 12.5€
Artikels
Met artikels kan je terecht bij:
klefferaar@bvkb.be
de Buisseretlaan 7
2870 Breendonk-Puurs
Zwarte brievenbus in Klimax
Algemene inlichtingen
Filip Top 0496/26 11 46
Filip.Top@bvkb.be
WEBSITE
Volg dagelijks het gebeuren van uw club op.
Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes,
je vind het allemaal op www.bvkb.be
SEPTEMBER 2003
3
INDEX
SPORTKLIMMEN
Klimax moeilijk bereikbaar p.23
25 JAAR BVKB
Thira, 600 trappen hoog
Boulderen in het paradijs
De vlag doorheen Engeland
CLUBNIEUWS
Verhuur materiaal BVKB
WANDELEN
Herfstpracht in Westerloo
Hoog boven … Yvoir
KLIMSCHOOL
JEUGDWERKING
Jeugdweekend
Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap
CLUBACTIVITEITEN
Cortina D’Ampezzo p.6-7
p.10-11-12
p.14-15
p.20-21-22
p.17
p.16
p.16
Klimschoolfietsen p.7
REISVERSLAG
BVKB
Woordje van de voorzitter
Adressen bestuursleden
Agenda
p.4
p.19
Mountainbiken langs Tumuli - Tongeren p.8-9
p.2
p.24
p.25

B
V
K
B
J
E
U
G
D
E
N
K
E
T
N
E
T
O
P
D
E
R
O
T
S
E
N
JEUGDWERKING
JEUGDWEEKEND 22-23-24 Augustus 2003
Vrijdagmorgen 8 uur, samenkomst aan de Klimax.
Sommigen wakkerder dan anderen. Wanneer iedereen
er was, reden we met de auto's richting Mazy. Daar
aangekomen begonnen we ijverig te klimmen wetende
dat ketnet met hun eigenste Gitte op bezoek kwam.
Rond 10 uur was het moment er eindelijk: we werden
gefilmd. Na enkele interviews was het aan Gitte om te
klimmen. Wat sommigen niet weten is dat zij ook
goed kan klimmen. Om 4 uur gingen we naar de
Chaveehut waar we eerst onze tenten moesten rechtzetten.
De mooiste tent was die van Sam, een roze.
Net zoals zijn slaapzak, gsm en ... . Ook na een tijdje
kreeg hij zijn tent eindelijk opgezet. Daarna werd er
ons een lekker avondmaal voorgeschoteld. Na nog wat
gepraat en gekaart kropen we onder de wol .(de meeste
onder ons toch) De volgende ochtend was het Patricia
die ons het onaangename nieuws kwam vertellen,
we moesten opstaan. Na een stevig ontbijt was de
woensdagploeg klaar om naar Durnal te gaan. en wij
naar Faulx-les –tombes, waar we gingen boulderen.
Maar door gebrek aan makkelijke routes begaven
Lies, Cilia, Bertien en Steven met hun chauffeur Hendrik
zich naar Mozet. Tegen de middag keerden we
terug naar de Chaveehut, maar niet voor lang. Tegen
13 uur gingen we naar het zwembad te Jambes. Wat voor sommigen wel wat tegenviel was dat een
zwemshort verboden was. Deze moesten vervangen worden door super spannende "sexy" zwemslipjes.
Er werd geklaagd en gezaagd. Maar dit was nog niet alles, je kunt het al raden: un bonnet est obligatoire!
Iedereen moest een belachelijke badmuts opzetten. Na het zwemmen gingen we terug van waar we
gekomen waren, de Chaveehut. Ditmaal werd onze honger gestild met een overheerlijke BBQ. Het was
heerlijk, het eten, de rust, maar deze werd al snel verstoord door een bende hollanders. En alsof dat nog
niet alles was werd het aantal nog eens verdubbeld maar deze keer met Vlamingen. Na nog wat gekibbel
en gekwebbel zochten we onze tentjes weer op. Deze keer was het Hendrik die ons kwam wekken.
Na het ontbijt gingen we naar
Marche-les-dames. Daar vertrok
de eerste groep meteen op de
klettersteig, terwijl de anderen
een paar routjes klommen. Tegen
de middag was de eerste groep
terug en vertrokken de anderen
voor de klettersteig. Omstreeks 4
uur reden we huiswaarts en ons
weekend liep ten einde. Wat we
heel spijtig vonden, want het was
weeral een geweldig weekend.
Bedankt iedereen, we kijken al uit
naar volgend jaar.
Groetjes Bertien en Lies !!!
SEPTEMBER 2003
4

Agenda
BIJZONDERE ALGEMENE VERGADERING
1. Verwelkoming door de voorzitter;
2. Aanvaarding van de werkende leden;
3. Goedkeuring van de nieuwe statuten;
CLUBNIEUWS
4. Verkiezing van een lid van de raad van beheer;
Door het overlijden van Jan Van Keer is zijn mandaat vrij. Dit mandaat loopt nog tot de
Algemene vergadering van 2004. Kandidaten voor dit mandaat dienen schriftelijk hun
kandidatuur te stellen bij het secretariaat van de raad van beheer voor 1 oktober op volgend
adres :
Bergsportvereniging Klein-Brabant vzw
Sportcentrum Vrijhals (Klimax)
t.a.v. Machteld Van Duynslaeger
C. Verschaevestraat 15
2870 Puurs
5. Allerlei.
Deze bijzondere algemene vergadering gaat door op donderdag 9 oktober 2003 om 20 uur in de
podiumzaal van het CC De Kollebloem Begijnhofstraat Puurs.
De werkende leden (stemgerechtigde leden) worden schriftelijk uitgenodigd.
SEPTEMBER 2003
5
V
E
R
G
A
D
E
R
I
N
G

M
E
T
B
V
K
B
O
P
R
E
I
S
Hertometal n.v.
( Thomas maes )
Woestijnstraat 11 - 2880 Bornem
Tel.: 03/899.64.05 Fax.: 03/889.29.01
TRAPPEN ~ LEUNINGEN ~ BALKONS ~ POORTEN
VOOR AL UW SMEEDWERK SLECHTS EEN ADRES
CLUBACTIVITEITEN
CORTINA D’AMPEZZO
Op vrijdag 25 juli, op een ontiegelijk vroeg uur vertrokken wij in bovengenoemde richting. We hadden
met een aantal andere deelnemers afgesproken in de Dortmunder hutte in Kuhtai, ongeveer 900
km verder.
Halverwege stelden we tot onze ontzetting vast dat de verantwoordelijke de sleutel van onze dakkoffer
was vergeten. Terugrijden zat er nu niet meer in. Maar ondanks deze blunder lieten we de moed niet
zakken en hopend op een goede afloop kwamen we rond 17.00 u in Kuhtai aan.
Stilaan doken meer en meer bekende gezichten op en tegen de avond waren allen die werden verwacht
ook effectief aanwezig. Een inbreker zat er niet tussen en vermits de criminaliteit in Kuhtai onrustwekkend
laag ligt was ook ‘s anderdaags ‘s morgens de koffer nog altijd slotvast. Een ommetje via de gevangenis
van Innsbruck werd overwogen, maar uiteindelijk bereikten we met een nog steeds gesloten
dakkoffer camping Olympia in Cortina.
Hier bleek men gelukkig over een beroepsinbreker te beschikken en de koffer was dan ook in een
mum van tijd open. De tenten werden opgeslagen en er werd uitgekeken naar de andere deelnemers
aan dit familietreffen. Ik wist al langer dat sommige leden aardig in de slappe was zitten, maar dat
sommigen met een taxi gaan kamperen had ik nog nooit meegemaakt.
Tegen het vallen van de avond was iedereen terplekke en werden de eerste plannen gesmeed voor de
dag nadien. Via Ferrata’s mochten natuurlijk niet op het menu ontbreken evenals een wandeling. Toblinger
en Patternköfel moesten er aan geloven. Ondertussen hadden we een prachtig zicht op de
Tre cima de Lavaredo of in ’t Duits Drei Zinnen.
Een dag aan dag verslag van alle prestaties is niet mogelijk. Maar tussendoor hadden we nog tijd voor
cultuur en andere dingen. Op een dag bevonden we ons op een persconferentie over gehandicapten en
extreme sporten. En het scheelde niet veel of we werden beschouwd als een autoriteit op dit gebied.
Zonder dat we hierop voorbereid waren werd ons prompt een microfoon onder de neus gestopt.
Slechts door te doen alsof we zelf gehandicapt (doofstom) waren slaagden we erin de anderen te doen
geloven dat we Italianen waren. Vooraleer iemand op het idee kwam om een gebarentaaltolk op te
snorren kozen we het hazenpad.
Regen hebben we niet gehad, en aan de hittegolf zijn we ook ontsnapt. Alle geplande activiteiten zijn
dus kunnen doorgaan. Een bijzonder woordje van dank ook nog aan enkele leden van Vlaams Brabant.
Ze hebben zich wonderwel aan ons aangepast. Multicultureel samenleven is dus best mogelijk.
Ik heb tot hiertoe nog geen namen genoemd, maar Lief Verbeeck verdient wel een vermelding voor de
fantastische begeleiding evenals Willy De Hert die alle dagen voor een mooie wandeling heeft gezorgd
en voor een hoop zere voeten.
Anonymus.
SEPTEMBER 2003
BACOB-KANTOREN
KLEIN-BRABANT - VAARTLAND
6

CLUBACTIVITEITEN
CORTINA D’AMPEZZO EXTRA
Net als op de heenreis waren we zinnens de terugtocht te spreiden over twee dagen met tussenstop in
Kühtai in de “Dortmunder hütte”; ongeveer 25 km van Innsbrück. Lief was in de loop van de week al
eens komen polsen of we geen zin hadden om de “Kaiser Max”- klettersteig te doen, eveneens in
Innsbruck. Volgens haar een echte moeilijke, misschien wel de zwaarste van Europa, kwestie van
eens aan den lijve te ondervinden wat “extemement difficile “ nu eigenlijk is. Wij, (Lief, Eli, Kirsten,
Bruno, Patricia & Jan), tot aan de Martins-wand, alwaar een plannetje van de route de gevleugelde
woorden : sehr schwierig, extrem schwierig vertoonde, alsook twee mogelijke vluchtwegen !? Net
voor we wilden vertrekken was een koppel na circa 20 m terug aan ’t afdalen, die zagen het al niet
meer zitten ! Met ons BVKB-eigen doorzettingsvermogen toch vertrokken voor een portie sleur –en
trekwerk, vooral op de armen wegens te glad en te stijl. Daar waar de route overgaat in “ extrem “
betekende dat gewoon dat je nog tien meter hoger moest sleuren voor je weer eens een rustpunt had.
Enfin, we hebben het allemaal gehaald tot boven, de ene met nog wat meer vel op zijn vingers dan de
andere. Na een pittige afdaling en afscheid van Lief en Eli die al doorreden, de rest spoorslags naar de
“Dortmunder Hütte” alwaar we onder het keurende oog van den Tuur onze pint en ons eten bijna opschrokten
wegens bijna uitgedroogd en uitgehongerd.
Lief; bedankt, alweer een machtige ervaring!
Jan
KLIMSCHOOL
KLIMSCHOOLFIETSEN 30 augustus 2003
Hoewel de weervrouw voor 30 augustus veel regen had voorspeld, kwam de zon zaterdagmorgen van
achter de wolken piepen. In tegenstelling tot vorig jaar konden we dus onze 130 km lange fietstocht
naar de Chaveehut droog aanvangen. Om 7.30u stonden Peter en Marc ons al op te wachten aan de
parking van de Klimax. Al onze bagage werd in de aanhangwagen geladen en een half uurtje later vertrokken
we allemaal richting Maillen: Marc en Peter met de wagen, altijd paraat in geval van nood, en
wij (Fons, Mark F., Geert, Dis en ikzelf) met onze respectievelijke tweewielers. Er werd van bij aanvang
vrij snel gereden: we moesten immers de regenwolken zolang mogelijk achter ons laten. Het waren
Jan en Koen die het parcours hadden uitgestippeld en zonder hen
was het niet altijd evident om de juiste weg te vinden. Maar dankzij de aanwijzingen van Fons en Dis
reden we steeds de goede richting uit. Dat de Belgische autochauffeurs een ware bedreiging voor ons
“zwakke weggebruikers" vormen, mochten Geert en Fons aan den lijve ondervinden. Het was Geert
die als eerste zijn remmen moest dichtgooien om niet te worden aangereden door een verstrooide
grootvader die zich van geen kwaad bewust was. Even voor onze tussenstop in Perwez werd ook Fons
bijna van het fietspad gereden. Toen de knappe bestuurster hem echter lieftallig een kus toewierp en
zei: "Désolée, monsieur, je ne vous avais pas vu.",
was voor hem het hele voorval vlug vergeten. (Of misschien juist niet???) Ondertussen hadden we al
een fikse bui moeten trotseren, maar nadat we onze bokes hadden verorberd, leek de hemel al weer op
te klaren. De ene heuvel volgde de andere op, maar onze mannen waren "en pleine forme" en fietsten
verder aan een mooi tempo. Hadden zij al een vermoeden dat er ons 's avonds een heerlijke maaltijd
stond te wachten? Toen we bijna ons einddoel bereikt hadden, begon het te stortregenen. Mark, Dis en
Geert waren een beetje voorop. Gelukkig was Fons in de buurt en we vonden het toch verstandig om
even te schuilen onder een of andere boom. We waren nog maar net terug vertrokken toen Fons een
lekke band reed. Werk aan de winkel! Ik kwam tot de vaststelling dat bushokjes zeer nuttige openbare
plaatsen zijn waar je kunt wachten op de bus of ... een andere fietsband kunt steken zonder nat te worden.
Toen ik even later met Fons in de Chaveehut aankwam, zaten de anderen al gezellig een glaasje te
drinken. Zij waren gewoon blijven doorrijden en hadden tijdens de laatste steile beklimming nog even
een koerske gereden waarbij Geert en Dis het hadden moeten afleggen tegen Mark. Marc en Peter,
onze supporters van het eerste uur, waren natuurlijk ook present. Rond 19 u mochten we aan tafel gaan
voor een maaltijd om U tegen te zeggen. De hutuitbaters hadden tijd noch moeite gespaard om ons
heerlijk te verwennen. Zo werd deze prachtige dag in schoonheid afgesloten.
Bedankt Marc, Mark, Peter, Fons, Geert en Dis, ik heb er alleszins van genoten!!
Agnes
SEPTEMBER 2003
7
R
E
I
Z
E
N
E
N
F
I
E
T
S
E
N
M
E
T
B
V
K
B

A
V
O
N
T
U
U
R
L
I
J
K
F
I
E
T
S
E
N
REISVERSLAG
MOUNTAINBIKEN LANGS TUMULI - TONGEREN
Omdat het niet steeds mogelijk is naar de Ardennen te trekken om je mountainbike een modderfiguur
aan te meten, en omdat BLOSO zo vriendelijk is geweest zowat half Vlaanderen vol pijltjes met groene,
rode en blauwe driehoekjes te zetten, leek het ons wel een leuk idee om eens een paar van deze
uitgestippelde tochtjes uit te proberen. Hier volgt het relaas van een tochtje in de buurt van Tongeren.
Al lijkt het niet meteen de meest voor de hand liggende plaats om te gaan MTB'en, toch loont het de
moeite om eens richting Limburg te trekken…al was het maar om onderweg stiekem wat fruit te plukken.
Omdat we die dag nog wat anders op het programma hadden staan, opteerden we enkel voor de
blauwe route van 25km. Combineer je deze met rood, dan heb je op het einde van je tocht (op voorwaarde
dat je nergens een ommetje maakte) 40 km op je tellertje staan. We geven een paar tips voor
diegenen die deze tocht zelf ook eens willen gaan fietsen.
Tip 1: volg een snelcursus spoorzoeken voor je aan deze tocht begint
Al meteen bij het vertrek van de blauwe route kwamen we al in de knoei te zitten. Er ontbrak een pijltje
… gevolg: iedereen een andere richting uit en hopen dat de volgende splitsing (met pijltje) niet al te
ver is. Deze strategie hebben we ontelbare keren mogen toepassen op het traject, meestal met een goede
afloop, maar het verhoogt wel het aantal kilometers van de tocht. De BLOSO-kaart is immers niet
gedetailleerd genoeg om je te lokaliseren (tenzij je de omgeving op je duimpje kent). De werkelijke
lengte van de tocht wordt dus bepaald door je spoorzoekerstalent.
Een markant detail: relatief in het begin van de tocht, als je nog tussen de huizen zit, heeft een misnoegde
burger bij het verzetten van zijn omheining de paal met het BLOSO-pijltje achterstevoren geplant:
je kan het pijltje dus niet meer zien en het wijst naar de verkeerde kant. Niet evident om dit op
tijd te ontdekken, dus ogen open houden (of hopen dat je de sporen van een voorligger die het parcours
wel kent, kan volgen).
Tip 2: kijk uit je doppen op lange afdalingen
Met tip 1 in het achterhoofd kom je al een aardig eind op weg, maar met tip 2 nog verder. Zo gebeurt
het twee keer tijdens een full-speed afdaling dat je ineens links- of rechtsaf moet. Natuurlijk staat het
pijltje goed verscholen tussen de struiken, en zoef je er aan zo'n snelheid voorbij dat je dit gegarandeerd
mist. De eerste keer sturen ze je plots linksaf de trappen af in een lange rechte dreef. De tweede
keer gaat het over asfalt naar beneden en moet je ineens net voor een boerderijtje rechtsaf, scherp omhoog.
Kwestie van die remtechniek nog eens te testen …
Tip 3: fiets op je gevoel
Heel Limburg is doorweven van het Fietsroutenetwerk, een goed werkend systeem voor de recreatiefietser
die via verharde veldwegen van knooppunt tot knooppunt rijdt. Het mountainbikeparcours volgt
regelmatig delen van dit netwerk, maar duikt daarbij links en rechts regelmatig de bosjes in. Omdat
ook hier de pijltjes vaak onbestaande zijn, moet je soms ook wat op je gevoel fietsen. Als er nergens
een pijltje te vinden is, opteer dan voor rechtdoor of kies voor het pad dat er het meest mountainbikeachtig
uitziet. Negen keren op de tien zit je dan wel goed. Loopt het toch slecht af, grijp dan terug naar
tip 1.
Tip 4: let op voor verborgen grachten en onzichtbare prikkeldraad
Mocht je volledig ontmoedigd geworden zijn na het lezen van de vorige tips,
dan boort deze tip je moraal zeker de grond in. Als je rustig zit te genieten
van het landelijke karakter van de Limburgse fruitstreek, temidden van een
mooi smal wegje tussen met bomen omzoomde akkers, vond een landbouwer
het nodig om je hartslag wat op te drijven. Hij heeft er niets beters op
gevonden dan een aantal afwateringsgrachtjes te graven, dwars op het pad,
met een breedte waar net je hele voorwiel in past. Natuurlijk zijn deze overwoekerd
met lang gras, zodat je deze pas merkt als je er nog maar net 3 cm
van verwijderd bent. Niet veel verder heeft hij dan weer transportpalletten
verborgen onder dit lange gras, ook net breed genoeg om je wielen in kwijt
te spelen. En als je ook deze zonder kleerscheuren hebt overwonnen, let dan op voor prikkeldraad
dwars over de baan. Je moet er plots 90° rechtsaf, maar ik kan je garanderen dat je deze bocht graag
wat ruimer zou nemen. Niet doen dus!
Tip 5: geniet van de modder maar vecht met de dazen
Mocht je hopen je fiets op deze tocht van modder te sparen, dan moeten we je opnieuw ontgoochelen.
SEPTEMBER 2003
8

REISVERSLAG
MOUNTAINBIKEN LANGS TUMULI - TONGEREN
De trip loopt door de beemden van de Jeker en andere kleine beken, en dit volstaat om je lichaam te
verwennen met een weldoend modderbad. Dat dazen ook wel van deze vochtige plekken houden, moet
je maar voor lief nemen. Smeer de beten achteraf toch maar in met een middel tegen insectenbeten,
want die durven anders nogal excessieve bulten op je lichaam vormen.
Tip 6: pluk een appeltje voor de dorst
Verdwenen bordjes, gevaarlijke hindernissen, dazen … het lijkt alsof men er alles aan heeft gedaan om
deze tocht een negatief imago aan te smeren. Toch zijn er ook leuke kantjes aan deze trip. Als je deze
gedurende het fruitseizoen fietst, kan je genieten van aardbeitjes, kersen, krieken, appels, peren …
mits je er een beetje voor op let dat je niet gezien wordt!
Wat moet je dus onthouden…
Het mountainbikeparcours van Tongeren is een afwisselende op- en neergaande route met groene
plekjes, prachtige holle wegen en panoramische vergezichten, maar blinkt absoluut niet uit in bewegwijzering.
Voor je vertrekt, print je dus best de BLOSO-kaart uit. Tracht onderweg je traject op de
kaart zoveel mogelijk te volgen want anders lopen de kilometers die je verkeerd rijdt al snel op. De
extra hindernissen die je onderweg moet overwinnen (grachten, palletten, …) zorgen voor de nodige
adrenaline die je mist bij gebrek aan technische en steile afdalingen. Het traject loopt grotendeels over
landelijke paden en veldwegen in een typisch heuvelachtig Haspengouws fruitbomenlandschap, waarbij
de verhouding verhard/onverhard 40/60 is. De route, vernoemd naar de tumulus die je op het einde
van de tocht tegen komt, is dus geschikt voor beginnende mountainbikers of mensen met gemiddelde
conditie.
Veel plezier ermee!
Gwendolyn en Steven
Noodzakelijke info:
http://www.bloso.be/public/bloso/mountainbikeroutes.asp --- selecteer de Tumulus-route en print de
gedetailleerde kaart uit (aan de folder alleen heb je niet veel)
SEPTEMBER 2003
9
M
O
U
N
T
A
I
N
B
I
K
E
N

M
E
T
D
E
V
L
A
G
D
E
T
R
A
P
O
P
25 JAAR BVKB
Thira, 600 trappen hoog
Tijdens m’n vakantie in Kreta (ook daar wapperde
de BVKB-vlag maar de foto’s zijn jammerlijk genoeg
mislukt) besloten we een uitstap te maken per
boot naar het eiland Santorini. Na 4 uur varen zagen
we enorme uit het water rijzende, steile klippen
waarvan de toppen werden versierd met helderwitte
huisjes : het imposante Thira (hoofdstad van Santorini)
is prachtig gelegen, hoog boven op de kraterwand.
Met een klein bootje werden we aan het haventje
afgezet. Maar reeds onmiddellijk kwamen
we tot discussie : hoe gaan we Thira, ongeveer 600
trappen hoog, bezoeken : te voet, per muildier of
per kabelbaan. M’n zus en mama verkozen de kabelbaan
omwille van hun zwakke knieën. Als klimmer had ik m’n reputatie hoog te houden, dus verkoos
ik de 600 brede trappen, glad van de hitte en de talrijke uitwerpselen van de muildieren te stappen.
Met een flesje water in de hand en een petje op m’n hoofd begonnen we de steile klim naar boven
onder de blakende zon. De talrijke toeristen op de voorbij passerende muildieren hoorden we zeggen :
‘it’s too hot to go on foot, you’re nuts’ of ‘ils sont foux, ces gens’. Maar dapper stapten we door, hoger
en hoger …tot we uitgeput plaats konden nemen op het eerste terrasje. Nog nooit was een drankje zo
welkom ! Met fierheid kan ik zeggen dat ik de 600 trappen naar Thira heb beklommen in een hitte van
37°C. !
Eline Vanderbeke
Santorini : geografie
Santorini behoort tot de eilandengroep Cycladen,
gelegen in de Egeïsche zee. Het eiland ligt iets ten
zuidenoosten van de kust van Attika, ten zuiden
van de kust van het eiland Evia en ten noorden van
Kreta. Deze eilandengroep kenmerkt zich door
vele rotsformaties en klippen. Van de circa 200
eilanden, worden er 24 van bewoond. De naam
van de eilandengroep stamt uit de oudheid: het
heilige Delos vormde het centrum waaromheen de
overige eilanden in een cirkel gegroepeerd waren.
De Cycladen staan bekend om de fraaie architectuur:
de witte kubushuizen (vooral op Ios en Santorini), windmolentjes (voornamelijk op Mykonos),
duiventillen (Tinos) en de vele kerkjes (Ios). Het vrij onherbergzame en rotsachtige landschap hebben
de eilanden eveneens gemeen, alhoewel men overal wel een groene 'oase' aantreft. De oppervlakte van
het in een halve maan gevormde Santorini is ongeveer 96 km². De hoogste berg is de Profitis Ilias met
een hoogte van 956 m. Het beroemde Cycladen eiland, verschilt van de rest van de archipel doordat
het is ontstaan door de werking van de vandaag de dag dode vulkaan. Vooral het landschap aan de
westkant van het eiland is erg imposant met de enorme, uit het water rijzende, steile klippen waarvan
de toppen worden gesierd met helderwitte huisjes. Deze steile kust in het westen loopt uit op eindeloze
kiezel- of zandstranden aan de oostkant van het eiland. Vanaf de haven, Skala, kan de bezoeker naar
het hoofdstadje Fira/Thira klimmen, hetzij te voet (over de honderden treden), hetzij per ezeltje of met
de kabelbaan. Het zicht op de twee roetzwarte eilandjes, Kamares, die door de vulkaan uitbarsting zijn
ontstaan, doen indrukwekkend aan bij aankomst over het water. Op de hoogste top van het eiland is
het Profitis Ilias klooster waar elk jaar op 20 juli een groot festijn wordt gehouden. Het traditionele
dorpje Ia, 11 km van Fira, is buitengewoon mooi. Kleine huizen in de zachte rots gebouwd, sommige
wit, andere blauw of okergeel, smalle geplaveide straten en een schitterend uitzicht over de zee vormen
de voornaamste charme van deze plaats. De charme van het landschap, de bijzondere natuur, de
indrukwekkende architectuur alsmede de waardevolle bezienswaardigheden, trekken vooral in de zomer
een groot aantal toeristen, die de goede toeristische infrastructuur maar net kan verwerken.
SEPTEMBER 2003
10

25 JAAR BVKB
Thira, 600 trappen hoog
Santorini : geschiedenis
Uit de opgravingen op Santorini kunnen wij afleiden
dat Santorini een veelbewogen geschiedenis achter de
rug heeft. Het eiland was onbewoond, totdat bewoners
van Kreta 3200 voor Chr. het eiland kwamen
bewonen. De invloeden van de Minoïsche beschaving
zijn terug te zien in de opgravingen van Akrotiri. De
muurschilderingen zijn vergelijkbaar met die van het
Minoïsche paleis op Kreta. Voordat de vulkaanuitbarsting
plaatsvond heette het eiland Stroggoli, dat
betekent ‘rond’. De huidige naam is afgeleid van de
kerk de "Santa Irini". Later werd deze naam verbasterd
tot Santorini en gebruikt voor het gehele eiland, maar ook de naam Thira of Thera wordt gebruikt.De
bekende vulkaanuitbarsting, ongeveer 1500 voor Chr. veranderde de geschiedenis. De explosie
zorgde er voor dat een groot gedeelte van het centrum van het eiland in de zee zonk. De enorme
vloedgolf, die op de uitbarsting volgde, was ongeveer 100 m. hoog en vernietigde het Knossos Paleis
en de noordkust van Kreta. De eilandengroep rond Santorini is ontstaan door bovengenoemde natuurelementen.
In de loop der eeuwen is Santorini door een aantal volkeren aangevallen en door deze geregeerd.
Onder meer door de Venetianen, die rond 1330 voor Chr. vijf generaties de macht hadden. Dit is
echter nooit door historici bewezen, maar ook niet genegeerd. In ongeveer 1150 voor Chr. was Santorini
een Lacedaemonische kolonie en werd compleet afgesloten van de buitenwereld. Het was een zogenaamde
´donkere periode´. Santorini had in die tijd de naam Thera. Verder werd Santorini aangevallen
door de Turken, de Spartanen, de Russen, de Franken e.d.
De vulkaan
Deze belangrijke schakel van de Griekse geschiedenis is vele malen uitgebarsten. De belangrijkste uitbarsting
is natuurlijk die van 1500 voor Chr., die er voor gezorgd heeft dat Santorini de vorm huidige
heeft gekregen. In het kratermeer verheft zich nog Palea Kaimeni dat tijdens een vulkaanuitbarsting in
197 na Chr. tevoorschijn kwam en Nea (het nieuwe Kaimeni) dat in de 18de eeuw ontstond. Rond het
kratermeer liggen de aparte eilanden Thira (Santorini), Thirasia, Aspronissi (het witte eiland). De huidig
krater van de vulkaan bevindt zich op Nea Kaimeni. Deze is sinds 1956, de laatste grote uitbarsting,
niet meer actief geweest.
Santorini : bezienswaardigheden
Santorini is een van de meer bekende eilanden van de Cycladen
archipel. Het eiland is van vulkanische oorsprong. De meeste
stranden zijn dan ook met zwart lavazand bedekt. Zeer bekend
zijn de opgravingen van Akrotiri. Als badplaats zijn Perissa en
vooral Kamari zeer bekend. In Kamari vindt u een lange, drukke
boulevard met tal van uitgaansmogelijkheden. Aan het lavastrand
zijn veel watersportmogelijkheden. Perissa staat bekend
om haar donkerkleurige zandstranden. Ook hier vindt u tavernes
en watersportmogelijkheden. In de hoofdstad Thira beleeft
u een zonsondergang zoals u nog nooit eerder heeft gezien. In
één woord: adembenemend. In Thira is het gezellig winkelen
en u vindt er tal van goede restaurants. Kortom, Santorini heeft
het helemaal! Megaron Gyzi Museum : Het culturele centrum
van Santorini is hier te vinden. In dit mooie landhuis kan men genieten van verschillende exposities en
17e eeuwse architectuur. Door de aardbeving in 1956 is het landhuis ernstig beschadigd, maar dankzij
de hulp van de Katholieke kerk kon het pand gerestaureerd worden. Er zijn ook manuscripten uit de
16e tot de 19e eeuw te bezichtigen. Wanneer men deze manuscripten leest, krijgt men een goede indruk
van het leven hoe het er honderd jaar geleden was. Verder zijn er inscripties uit dezelfde periode, landkaarten
en foto´s van Santorini te zien.
SEPTEMBER 2003
11
M
E
T
D
E
V
L
A
G
D
E
T
R
A
P
O
P

M
E
T
D
E
V
L
A
G
D
E
T
R
A
P
O
P
25 JAAR BVKB
Thira, 600 trappen hoog
Episkopi kerk
In het dorpje Mesa Gonia staat de prachtige Byzantijnse
Panagia Episkopi kerk. Deze kerk is zeker een bezoek
waard. Men beschouwd deze kerk als een voorbeeld van
traditionele geestelijke architectuur van het eiland door
Mathaios Mendrinos. Hij is de auteur van het boek ´The
church of Episkopi in Santorini´. Veel schatten zijn vergaan
door een brand in 1915. Sommigen zijn bewaard gebleven,
men zegt dat de Heilige Maagd Maria de iconen
heeft beschermd. De kerk heeft vele aanvallen van buitenaf
geweerd, zoals de Venetianen, de Franken, de Russen en
de Turken. Het is een inspiratie voor de eilandbewoners.
De aardbeving van 1956 heeft de kerk verwoest, maar is wel helemaal weer gerestaureerd door gelovigen
van de kerk. De Byzantijnse schilderingen en versieringen zijn een van de beroemde kenmerken
van de kerk. Er zijn een aantal iconen te zien, men vermoedt dat er 26 van de mooiste werken gestolen
zijn in 1982, maar nooit zijn teruggevonden. Op 15 augustus is het jaarlijkse feest ter ere van de kerk.
Na de religieuze ceremonies vieren de eilandbewoners dit feest met de bezoekers van Santorini door
samen te eten, dansen en zingen.
Historisch en Cultureel Museum van Santorini in Fira
Vele van de opgravingen van Santorini zijn te zien in het Nationaal Archeologische Museum in Athene,
maar een aantal opgegraven kunststukken van het eiland zijn bewaard in het Historisch en Cultureel
Museum. Er is een aantal vazen ten toon gesteld afkomstig uit de 5e eeuw voor Chr., inscripties
en een aantal stukken uit de Minoïsche tijd. Er zijn o.a. sculpturen uit de Hellenistische periode, Byzantijnse
werken en overblijfselen uit de prehistorische tijd aanwezig.
Opgravingen van Akrotiri
Elke bezoeker van Santorini zou deze toeristische attractie gezien moeten hebben. Men is nog steeds
bezig met opgravingen, u zult mensen aan het werk hier
aantreffen. Een aantal van de opgravingen uit 3000 jaar
voor Chr. zijn onder leiding van Dr. Spyridon Marinatos,
een Griekse archeoloog die tijdens een ongeluk in
Akrotiri om het leven kwam, in de jaren ´30 gevonden.
Hij vond bijvoorbeeld de straten, huizen, die door een
afvoersysteem aan elkaar verbonden zijn en aardewerk.
De archeologen hebben de de muren met cement ondersteund
vanwege het gevaar van een mogelijke aardbeving.
bron : www.olympia.nl
SEPTEMBER 2003
De Pauw Frans
GSM : 0475/28 09 08
TEL : 03/889 17 52
12

VRAAG STEEDS JE CLUBKORTING!
SEPTEMBER 2003
13

M
E
T
D
E
V
L
A
G
I
N
B
L
E
A
U
25 JAAR BVKB
BOULDEREN IN HET PARADIJS 15 - 17 Augustus 2003
Het reglement van de BVKB vlagactie indachtig – een sportieve uitdaging van een team BVKB leden
– besloten we deze keer de vlag uit te hangen in Fontainebleau: het boulderparadijs in de achtertuin
van Parijs. Fontainebleau, of kortweg Bleau, is een gigantische speeltuin vol uitdagende rotsblokken
voor kleine en grote klimmers, gelegen in het uitgestrekte Forêt Domaniale de Fontainebleau. Geen
nood, ook wandelaars, mountainbikers en ruiters komen hier vlotjes aan hun trekken. Tussen de eiken,
berken en naaldbomen liggen overal verspreid rotsblokken van harde zandsteen met fantasierijke vormen
en kleuren. Het lijkt wel een grote zandbak waar reuzen hun pétanquespel plots hebben gestaakt…en
daar mogen wij in gaan spelen. Geen gesjouw met touw, setjes en gordel: in Bleau heb je
alleen klimschoenen nodig.
Als opwarmertje trekken we de eerste dag naar
Désert d'Apremont waar we ons klimmerstalent
willen testen op het gele (= makkelijke) circuit.
Een circuit is een genummerde reeks boulders
van ongeveer gelijke moeilijkheid die je achter
elkaar moet afwerken. Om op het tussenliggende
traject tussen de verschillende boulders geen
zand in je klimschoenen te krijgen, loopt het
'pad' ook steeds over rotsen. Als je zo'n volledig
circuit aflegt heb je er op het einde wel een paar
klimkilometer op zitten (en ben je een groot
deel van de eelt op je handen, zoniet huid en al,
kwijt). Bleau combineert dus korte explosieve
klims met uithouding. De kleur van het traject geeft de moeilijkheidsgraad aan. In Bleau varieert dit
van 1 tot 8, maar doe geen moeite om dit te snappen, want elke vergelijking met het gewone Franse
moeilijkheidssysteem loopt spaak! Het komt erop neer dat als je in zaal 6a klimt, je in Bleau zo net iets
van een 4b aankan.
Al bij de eerste blokken moeten we weer wennen aan de typische Bleau-klimstijl: minuscule richeltjes
voor handen en voeten, vertrouwen op wrijving, een goed evenwichtsgevoel… We foeteren ettelijke
keren als blijkt dat op de bovenkant van de rotsblokken alle grepen gestolen lijken. Er zijn dan twee
opties: ofwel duw je je omhoog op je handen, tot je je voeten boven op de rots kan plaatsen (vergelijk
het met de manier waarop je uit een zwembad kruipt) ofwel ga je plat op je buik liggen om dan al
buikschuivend over de rand te kruipen. Wil je bij deze laatste methode nog wat vel op je buik over
houden, dan kan je best eerst eens te leen gaan bij een schildpad. Als je dan uiteindelijk bovenop de
rots belandt en kan genieten van het kleuren- en vormenpalet om je heen, ga je plots beseffen … dat je
ook weer van die rots af moet zien te geraken! En ondanks de goede raad van je maatjes onderaan de
rots, sta je er steeds alleen voor. Maar gelukkig worden we ook verwend met frivole routes: een soort
speleo-route in een halfopen gang van
een rotsblok zorgt voor de nodige hilariteit
als de mannen met hun lange benen
en stijve botten steeds uit deze route
vallen, terwijl de vrouwen er zonder
moeite door geraken (foto 1). Wat verder
nodigt een rotsblok ons uit tot klimmersballet
(foto 2), en nog wat verder
blijkt de enige manier om omhoog te
geraken jezelf met je volledige lichaam
vast te klemmen in een spleet en dan
een soort rupsbeweging te maken… om
de buikspieren van de toeschouwers
onverbiddelijk een breuk te bezorgen!
Tegen het einde van het parcours beginnen
onze vingers en tenen te protesteren
en snakken we naar een plons in het zwembad op de camping. Maar na die plons demonstreren we in
een recordtempo de uitklimtechniek nog eens, want het water is eerder geschikt voor ijsberen!
SEPTEMBER 2003
14

Op dag twee combineren we de iets meer uitdagende oranje en blauwe
routes van Diplodocus, een weinig bezocht klimgebiedje vernoemd naar
rotsen die inderdaad wel wat weg hebben van prehistorische dieren. En
vermits prehistorische beesten groot waren, zijn ook de rotsblokken hier
een stuk hoger. Gelukkig kan je op dit massiefje toch al spreken van echte
handgrepen – iets wat gisteren zowat onbestaand bleek. Ook al ligt er
onderaan de route een goede valmat (crashpad voor de ingewijden), toch
blijft de gedachte van een hoge val tussen je twee oren ronddwalen. Er
crasht gelukkig niemand, behalve dan een grote teen tegen een rotsblok
tijdens een iets te heftig uitgevoerde foothook. De rots gaf geen krimp …
de teen droop jankend af. Als de zon haar best doet om wat extra zweetpareltjes
te laten verschijnen, opteert een deel van de groep voor een
welverdiende siësta. Het andere deel begint ijverig leuke plekjes te zoeken
om de BVKB vlag uit te hangen (foto 3), foltert dan nog wat tenen
en vingers en houdt het nadien ook weer voor bekeken.
Dag drie: onze tenen beginnen het stramien
te kennen. 's Morgens in te nauwe klimschoentjes
worden gepropt, onderweg continu
verpletterd worden om grip te vinden op
kleine richeltjes, en pas na fel protest weer
worden vrijgelaten. Vandaag gaan ze dus al
meteen in staking bij de eerste route op Rocher
du Potala, niet ver van de Diplodocus.
En zonder enig overleg kent deze staking
spontaan bijval van de vingers. Dat belooft!
Nu ja, gelukkig mogen (moeten) we vandaag
wat vroeger stoppen om weer huiswaarts
te rijden. Maar niet zonder eerst nog
wat rotsen te folteren. De Rocher de Potala
combineert het fijne wrijvingsklimmen en
de frivoliteit van eergisteren met krachtige
en hoge passages van gisteren. Ieder vindt
hier dus wel zijn gading, zelfs de BVKBvlag
(foto 4). We zijn net halverwege het
parcours als we worden voorbijgestoken
door twee rasechte Bleausards. Je zou het
hen niet nageven als je hen op straat zou
tegen komen – bierbuikje, lichtjes kalend –
maar ze fladderen als het ware de boulders
in een recordtempo op alsof ze hun hele leven niets anders hebben gedaan. Tja, daar kunnen we nog
een puntje aan zuigen! Maar dat zal voor een volgende keer zijn …
Gwendolyn, Steven en Filip
Enkele nuttige links:
25 JAAR BVKB
BOULDEREN IN HET PARADIJS 15 - 17 Augustus 2003
http://bleau.info
de webstek bij uitstek om alles te weten te komen over over Bleau
http://clubalpin.idf.free.fr/escalade/bleau.html
startpagina van de Franse Alpenclub over Bleau met tal van doorklikmogelijkheden
http://www.xavier-langlois.com
persoonlijk franstalige webstek over 'Escaladeà Fontainebleau'
SEPTEMBER 2003
15
M
E
T
D
E
V
L
A
G
I
N
B
L
E
A
U

O
P
S
T
A
P
M
E
T
B
V
K
B
WANDELEN
HERFSTPRACHT IN WESTERLO Zondag 19 oktober 2003
Welkom op de wandelingen langs majestueuze dreven, een mooie afwisseling van naald- en loofhout.
Hopelijk hebben we zon om te genieten van de herfstpracht en de rust van de Kempen !
Groot en klein: welkom ! (uiteraard met stevige wandelschoenen)
Wegwijs: E-313 afrit 22 (Herentals-Oost). Richting Olen - Oosterwijk.
Ter hoogte van Voortkapel links richting Abdij van Tongerlo – Geneinde.
Aan de abdij: rechtsaf naar Westerlo. In de Boerenkrijglaan juist voor de verkeerslichten
rechtsaf de Hollandse dreef in. Aan het einde linksaf en nog eens linksaf.
Vertrek: Jeugdherberg BOSWACHTERSHUIS,
Papendreef 1 – Westerlo – 014/54 79 38
Keuze uit: Voormiddagwandeling, namiddagwandeling of de combinatie
(telkens vertrek aan Boswachtershuis)
Lunchpakket meebrengen ! Middagpauze in de jeugdherberg.
10 u.: Abdijpad : door het natuurgebied ‘Beeltjens’ – abdij Tongerlo –
Oevelsedreef – Asberg – Beeltjensdreef
13.30 u.: Natuurgebied ‘De Kwarrekens’ – langs de Grote Nete – Kleine Laak – bos Hertberg -
domein ‘de Merode’
Info: Willy De Herdt 03/844 54 62
HOOG BOVEN...YVOIR Zaterdag 4 oktober 2003
Tegelijk met de wandeling vindt het examen van de klimschool plaats (klimmassief Le Paradou,
enkele km verderop). Familie/vrienden … van de klimmers kunnen aansluiten bij deze wandeling en
hen terugvinden na het examen. Uiteraard zijn alle wandelaars welkom, ook kinderen (geen kinderwagens).
Stevig schoeisel is een ‘must’. Onderweg zoeken we een mooi plaatsje voor onze picknick
De tocht van 15 km begint langs de Champallerotsen, hoog boven de Maas. Indrukwekkend in Yvoir is
de meer dan 1 km lange spoorwegtunnel (zaklamp !) voor we de vallei van de Bocq bereiken. Verder
gaat het via verharde wegen en bospaden, steil en minder steil door het groen en de weiden … Een
aanrader !
Napraten kan uiteraard op de BBQ in de Chaveehut. Wel tijdig inschrijven dan bij Willy De Herdt.
Vertrek: Om 10 u. in HOUX, een deelgemeente van Yvoir.
Vanuit Yvoir 3 km stroomopwaarts (richting Dinant).
Er zijn voldoende parkeerplaatsen in het centrum van het kleine dorpje, tussen de
kerk en het kasteeltje, op een boogscheut van de Maas.
Terug: Rond 16.30 u.
Info: Willy De Herdt 03/844 54 62
SEPTEMBER 2003
16

RAMEN EN DEUREN
Jan Leysen
Ternesselei 3260 - 2160 Wommelgem
Tel.: 03/353.06.71 - Fax.: 03/353.36.73
CLUBNIEUWS
VERHUUR MATERIAAL BVKB
De meeste onder u weten wel dat je materiaal kunt huren bij BVKB. Jammer genoeg is niet iedereen
even stipt met dit terug te brengen, of met het ophalen van het materiaal. Misschien was de reglementering
niet duidelijk genoeg, of niet haalbaar. Wij kunnen ons best voorstellen dat je geen twee weken
op voorhand een dagje klimmen in de ardennen vastlegt, maar denken wel dat je een hooggebergteverlof
minstens twee weken op voorhand vastlegt. Daarom delen we het materiaal in twee categorieën op,
sportklimmateriaal en hooggebergtemateriaal. Voor deze tweede categorie blijft alles zoals het was,
vastleggen moet minstens twee weken op voorhand, en kan de woensdag voor uw vertrek afgehaald
worden in de Klimax. Geen reservering, geen materiaal. En dit geld voor zowel clubactiviteiten als
voor eigen uitstappen. Sportklimmateriaal moet niet meer gereserveerd worden, maar kan enkel op
woensdag afgehaald worden. We verwachten tevens van u dat alles terugkomt de woensdag na uw
verlof of klimdag. Indien het materiaal niet of te laat terugkomt zullen we sancties moeten nemen,
ondermeer dat u geen materiaal niet meer kunt bekomen bij de club. Hou immers in gedachte dat er
nog mensen binnen BVKB graag van deze dienst gebruik maken, u bent niet alleen. Voor zij die niet
goed weten wat u allemaal kunt huren, en wat dit kost sommen wij het hier snel voor u op.
SPORTKLIMMATERIAAL HOOGGEBERGTEMATERIAAL
Materiaal Week weekend Materiaal Week
Helm 5 Euro 1.25 Euro Pikkel 5 Euro
Gordel 6.20 Euro 1.75 Euro Stijgijzers 6.20 Euro
Acht + karabiner 1.25 Euro 0.75 Euro Sneeuwraketten 5 Euro
Touwen (*) 10 Euro 5 Euro Gletsjertouwen 6.20 Euro
Klimset
Gordel,acht,karabiner,helm
9.90 Euro 4 Euro Klettersteigset 6.20 Euro
Touwen zijn enkel te huur voor voorklimmers (gratis) en deelnemers tweede jaar klimschool
(betalend)
Hoe reserveren
Voor reservatie bel naar Hendrik Peeters op het nummer 03/886.16.14
Binnenkort op de website van BVKB (www.bvkb.be)
Afhalen en terugbrengen
Op woensdagavonden in Klimax tussen 19 uur en 21 uur.
Voor wie
Met uitzondering van klimkoorden voor ieder lid van BVKB
SEPTEMBER 2003
17
Bovenstraat 2
2880 Branst Bornem
Tel & Fax: 03/889 61 13
N
I
E
U
W
E
R
E
G
E
L
E
M
E
N
T
E
R
I
N
G

SEPTEMBER 2003
18

JEUGDWERKING
OPEN VLAAMS JEUGDKLIMKAMPIOENSCHAP
Inschrijven & Inlichtingen:
Website: www.bvkb.be E-mail: klmaxgoldfinger@hotmail.com
Telefoon: 0473 31 49 03 of +32 (0)3 886 16 14 (Hendrik Peeters)
De inschrijving is pas definitief na overschrijving op reknr. 777-5960369-86
Met vermelding: Naam - Geboortedatum - Lidnummer
SEPTEMBER 2003
19

2
5
J
A
A
R
B
V
K
B
-
D
A
S
G
E
E
N
U
K
I
E
25 JAAR BVKB
DE VLAG DOORHEEN ENGELAND
Vrijdag 04/07/03
De boot Calais-Dover kliefde gezapig door het biljartvlakke water van Het Kanaal. De blauwe lucht,
enkel bevolkt door een paar schrokkerige meeuwen die halsbrekende toeren uithaalden om de weggeworpen
broodresten op te vangen, hing als een reusachtig strakgespannen tentzeil hoog boven onze
hoofden. Dit zou een rimpelloze overtocht worden. Of toch niet? Tuur haalde met veel bravoure zijn
splinternieuw fototoestel boven, ging op de hoek van een tafel zitten en vooraleer hij kon afdrukken,
dook hij met het afgerukte tafelblad een zetel in. Onze voorzitter is nog geen volleerd acteur à la Brad,
maar hij heeft wel Pitt! We passeerden Stratford-upon-Avon, de geboorteplaats van Shakespeare waar
hij het levenslicht zag op 23 april 1564. Hij kon nog maar amper lopen, toen hij met opgestoken wijsvingertje
al declameerde dat to be or not to be, the question was. Maar wat denkt u van deze – wetende
dat de Engelsen verzot zijn op hun huisdieren -: “Hier vind je gemakkelijk een hond om een stok te
slaan”. Onze VW-bus 2500 TDI had blijkbaar een verlichte geest aan boord! Weldra lagen Shrewsbury
en Shropshire in de vallei van de Severn achter ons. Hier speelden de avonturen van broeder Cadfael
zich af, te boek gesteld door Ellis Peters in haar twintig “Cronicles of Brother Cadfael”. De benedictijnenmonnik
Cadfael was een meesterspeurder uit de twaalfde eeuw die allerlei moordzaken oploste
rond zijn abdij, die in 1083 werd opgericht door Roger de Montgomery langs de oevers van de Severn.
De boeken waren een mengeling van fictie en werkelijkheid. De inwendige mens diende nodig versterkt.
Dankzij Luts moederinstinct kon the magnificent seven aanschuiven voor een echte déjeuner sur
l’herbe. Enkel de locatie was een ongelukkige keuze! Dames droegen hun geliefde viervoeter – kleine
witte keffers enkel nuttig als kruimeldief – de berm op om hun behoefte te doen. De magie veranderde
snel in afgrijzen. Stel u voor: een déjeuner sur l’herbe on Shitt Hill! Llangallen, een dorpje met een
drieduizendtal inwoners, kon pochen met een pracht van een aquaduct, die de smalle en langgerekte
vallei van de Dee overspant. De Pontcysyltte Aquaduct (1795 – 1805) is 37 m hoog en 300 m lang. Na
onze installatie in de jeugdherberg The Old Mill in Cynwyd stortten we ons als uitgehongerde wolven
op een portie fish and chips . Halverwege dit culinaire hoogstandje hield ik het voor bekeken. Het medelijden
met mijn getormenteerde maag werd mij teveel. Doelloos een avondluchtje scheppend, kwamen
wij Annie Jones tegen die ons een ruime rondleiding aanbood. Wij zagen bronnen, watervallen,
waterbekkens, kerkhoven, kerken, schapen en wijdse zichten. How green is my valley! Haar specialiteit
was The Church of Wales en duidelijk niet die van Engeland! We doken The Prince of Wales binnen,
vast van plan diezelfde avond nog te herstellen van de fish and chips en van Annie Jones! Als afsluiter
volgt een eerste interessant weetje over onze mascotte Yannick: volgens zijn vader Jan heeft hij een
zelfreinigend vel!
Zaterdag 05/07/03 Duitsers behoren blijkbaar tot een volkje dat moeilijk
binnen de eigen landsgrenzen te houden is
Van Cynwyd over Betws-y-Coed ging het naar Llanberis en na een ritje met een lokale Sherpa-bus
vatten wij de tocht naar de top van de Lord Snowdon aan (met 1085 m de hoogste berg van Wales) via
het pad Miner’s Track (2 h30 gaan) langs de meren Llyn Llydaw en Llyn Glaslyn. Het drukbezochte
Snowdonian National Park is een aangename verrassing! Op 1065 m ligt het station/buffet van de
Snowdon Mountain Railway (Rheillfordd yr Wyddfa) in 1896 opgericht. Na de verplichte groepsfoto
met vlag en een kleine vloeibare versterking vatten we langs de andere kant van de berg de terugweg
aan. Mist en wolken kozen het hazenpad en maakten plaats voor prachtige vergezichten tot aan de Ierse
Zee. In Betws-y-Coed kochten we de nodige ingrediënten voor een spaghetti à la façon du chef met
uiteraard aangepaste wijnen. De verantwoordelijke van het YH was met verlof en werd vervangen door
twee oudere dames om een oogje in het zeil te houden. Meer dan één oog zou het niet worden, als je
zag hoe de dames zich te goed deden aan een fles Chardonnay, waarvan haast de ganse inhoud reeds
zijn bestemming had bereikt. Tijdens het eten kwamen nog twee koppels binnen. Na de inschrijvingen
vervoegden zij de twee dames aan tafel. Op de vraag van één van de dames waar zij vandaan kwamen,
antwoordde er iemand dat zij geboren waren in Duitsland, maar werkzaam waren in Engeland. Het
laconieke antwoord liet niet lang op zich wachten: “Oh! That’s nice… for you!” Waren wij hier getuige
van een staaltje typisch Britse humor of was het de wijn die reeds vernietigend uithaalde? Deze dag –
met de geslaagde verovering van de Lord Snowdon – werd afgesloten met een kort bezoekje aan The
Prince of Wales alvorens onze kazematten op te zoeken.
Tweede interessant weetje over Yannick: hij kan snurken als een os!
SEPTEMBER 2003
20

25 JAAR BVKB
DE VLAG DOORHEEN ENGELAND
Zondag 06/07/03
The visible scene
Would enter unawares into his mind
With all its solemn imagery, its rocks,
Its woods, and that uncertain heaven received
Into the bosom of the steady lake!
William Wordsworth, 1822
We tuften richting Windermere in het Lake District. Het
vrouwenteam – met Lut aan het stuur en Agnes als copiloot
– laveerde het busje van de ene naar de andere onuitspreekbare
dorpsnaam: Rhydtalog, Lannfynydd, Coed Llai,
Panarlâq... Vooraleer we met de ferry Lake Windermere konden oversteken, kregen we het vermaledijde
bericht binnen dat Jan Van Keer een ongelukkige voorklimmersval in het bergmassief rond Chamonix
niet had overleefd. De luchtige stemming sloeg om en er werd dringend halt gemaakt om bij
een zogezegd bakje troost het gebeuren te bespreken en greep te krijgen op allerlei emoties die onze
groep gedurende de komende dagen zouden blijven achtervolgen. We kwamen aan in het graafschap
Cumbria te midden van het Lake District, zo lyrisch beschreven door William Wordsworth (1770 –
1850). Zijn reisgids “Guide to the Lakes” leverde hem meer bekendheid ( en geld) op dan zijn gedichten.
Hij had een enorme hekel aan toeristen, maar had het in zijn gids wel over “personen met smaak
en gevoel voor landschap”. In Coniston was geen plaats in het YH. Na de picknick werd The Old Men
of Coniston beklommen. Het weer was goed en de Lakes waren op hun best. Op de terugweg liepen
we eventjes verloren en Tuur kreeg het op de heupen of beter gezegd … kreeg het op zijn darmen! Na
het avondeten hadden we nog een flinke rit voor de boeg op zoek naar een kampeerplaats. Rond 22h
konden wij op de National Trust Camping onze tenten opslaan, flink geassisteerd door de muggen.
Derde weetje over Yannick: naast zijn gevecht met de muggen – of waren het venijnige kleine vliegen
– moest hij ook nog eens afrekenen met de muggenmelk zelf!
Maandag 07/07/03 …Bier is bitter, bier is best,
Bier is beter dan de rest…
Rob de Nijs
Op naar Eskdale, the heart of Lakeland. Prachtige landschappen vulden ons netvlies. Smalle wegen
met soms een stijgingspercentage van meer dan dertig procent kronkelden zich als reuzeslangen door
dit Jurassic Park. De namiddag werd opgevuld met een bezoek aan Ravenglass gelegen aan de westkust
van Cumbria. Het dorp ligt in een weinig toeristisch gebied. Haven- en industriesteden zwaaien
hier de plak. Ravenglass, de vroegere Romeinse havenstad Glannoventa, is niet méér dan een straat die
overgaat in de scheepshelling naar strand en estuarium van de rivieren de Mite en de Esk. We bezochten
de restanten van een Roman Bath House en het leuke museum van England’s First Narrow Gauge
Railway. De jeugdherberg van Eskdale is een juweeltje. Het personeel slooft zich uit en de keuken
biedt lekkere schotels aan. In de late namiddag en uiteraard na het avondeten bezetten we The Woolpack
Inn, gelegen op een mislukte boogscheut van het YH. Die avond herzag ik mijn mening over de
Guinness. Vierde weetje over onze mascotte: Yannick kan beter Guinness drinken dan papa Jan. Hij
wordt nog een echte one of us (lees: wannevus).
Dinsdag 08/07/03
Die dag stond de Scafell Pike, met zijn 978 m de hoogste berg van Engeland, op het programma. Wij
moesten het echter stellen met de Scafell (964 m). Wegens de mist en het ontbreken van steenmannetjes
konden we de kaart, hoogtemeter en kompas goed gebruiken. In de namiddag namen we wijselijk
het besluit, gezien de verslechterende weersomstandigheden, de Scafell Pike links te laten liggen en
terug te keren. Onderweg hadden we nog een pittige afdaling langs een waterval. Na van 9h tot 17h30
te hebben rondgehotst, bleek opnieuw The Woolpack Inn een welgekomen afwisseling en leuke afsluiter
van de avond. Nu eens wat hot news over Lut: zij kan al zittend slapen met haar ogen wijd
open!
Woensdag 09/07/03
Via Ambleside en Kirkstone ging het richting Carlisle. Na de laatste hindernis in Engeland te hebben
SEPTEMBER 2003
21
2
5
J
A
A
R
B
V
K
B
-
D
A
S
G
E
E
N
U
K
I
E

2
5
J
A
A
R
B
V
K
B
-
D
A
S
G
E
E
N
U
K
I
E
25 JAAR BVKB
DE VLAG DOORHEEN ENGELAND
genomen, Hadrian’s Wall, reden we het zonnige Schotland binnen. Geruime tijd volgden we het
prachtige Loch Lommond om daarna Fort William te bereiken. Deze stad is het centrum van de aluminiumindustrie
en is tevens een mondaine badplaats met hotels die een zekere grandeur uitstralen. Deze
badplaats is prachtig gelegen aan een ruime baai van Loch Linnhe, die overgaat via de Firth of Lorne
in de Sea of the Hebrides. Met een grijns van zelfvoldaanheid op zijn gezicht vertelde Frank dat hij
destijds om de kleuterjuffrouw te sparen van de schooldirekteur onmiddellijk naar het eerste studiejaar
mocht!
Donderdag 10/07/03
Enough of sorrow, wreck, and blight;
Think rather of those moments bright
When to the consciousness of right
His course was true,
When Wisdom prospered in his sight
And virtue grew.
Wordsworth, Thoughts uit A Tour in Scotland
We verlieten het Glen Nevis YH, staken de straat over en begonnen aan de tocht naar de Ben Nevis,
1343 m hoog. De weergoden waren ons niet gunstig gezind: mist, regen, wind en koude teisterden ons
tijdens de beklimming. Gelaten droegen wij ons kruis, toen hij (Frank) viel voor de eerste keer! Miet,
I’m sorry, maar zijn laatste woorden waren voor zijn bril bestemd! Toen ik hem mijn muts over de
oren trok en Lut en Agnes er als de kippen bij waren om zijn verkleumde handen warm te wrijven,
ontdooide hij verduiveld snel. Jaja, hij is een echte one of us (lees: wa ne vus)! Op de terugweg werd
het weer beter. We hielden een kleine interludium om een notencake aan te snijden, wat Tuur bewoog
de Ben Nevis als een piece of cake te bestempelen!
Vrijdag 11/07/03 A remorseful day
Colin Dexter
Rond 8h vertrokken we om de tocht naar Oxford aan te vatten. Het werd een lange, vermoeiende autorit,
deels door het echte zomerweer dat ons plotseling overviel. Beter laat dan nooit! We bereikten
Oxford rond 18h30. De jeugdherberg was een groot, modern gebouw gelegen in de nabijheid van het
station. Vooraleer te gaan eten, trokken we nog een uurtje uit om een scheutje Morse op te snuiven.
Oxford is een aangename universiteitsstad: er heerst een gemoedelijke sfeer en de drukte blijft binnen
de perken. De kunst en cultuur druipt zo van de collegegevels. Tuur was er bij en voor de cul zorgde
onze youngster! De stad telt 39 colleges en de uitgestippelde Morse-route doet 12 pubs aan. Interessant!
Er bestaat ook een schrijversroute. Bekende schrijvers hebben er gewoond en gewerkt: T.S. Eliot,
Graham Greene, T.E. Lawrence (= de zandvreter uit “Lawrence of Arabia”), Sir Thomas Moore,
waarvan Hendrik VIII vond dat hij te groot was (cfr. de film “A man for all seasons”), J.R.R. Tolkien,
Wilde Oscar, e.a… Oxford is een bezoek van meerdere dagen zeker waard!
Zaterdag 12/07/03
The End
Oxford – Dover werd een steepletocht met
moeilijke hindernissen. We werden de autoweg
afgejaagd vanwege twee ongevallen met
dodelijke afloop. Er kwam wat puzzelwerk aan
te pas – Agnes moest ook gaan puzzelen, maar
dat was om een meer vloeibare reden – om
Dover te bereiken. Zeker drie uren verloren en
glansrijk de boot van 12h45 gemist. Deze van
14h30 vormde geen probleem. Een uurtje later
kon de laatste etappe richting huiswaarts worden
aangevat.
Eddy
SEPTEMBER 2003
22

SPORTKLIMMEN
KLIMAX MOEILIJK BEREIKBAAR
Door de rioleringswerken in Breendonk is de toegang tot Klimax erg moeilijk geworden.
De hoofdparking is niet bereikbaar, je moet parkeren op de kleine parking.
Hoe je hier raakt leggen we je snel even uit. Via de website houden we je op de hoogte van de
vorderingen van de werken.
Binnenkort
afgesloten
SEPTEMBER 2003
Via Breendonk dorp.
Neem de Beenhouwersstraat
(Paepenheide) en volg die tot op het einde.
Vervolgens rechtsaf de Groenstraat op die
u volgt tot op het einde (Dendermondse
steenweg.) Daarna wegbeschrijving
hieronder volgen.
Via dendermondse steenweg.
Neem niet de schaafstraat, vermits deze
opengebroken is. Slaag af aan de Moorstraat
(nieuwe rond punt) en volg tot de
eerste baan op uw linkerzijde. Vervolgens
rij je deze te einde, dan terug links en je
bent op de parking.
23
W
E
G
B
E
S
C
H
R
I
J
V
I
N
G

N
U
T
T
I
G
E
A
D
R
E
S
S
E
N
Voorzitter, Klimax verantwoordelijke
Tuur Ceuleers C. Verschaevestraat 31 2870 Breendonk 03/886.43.83
Tuur.Ceuleers@bvkb.be
PR, Ondervoorzitter, Special Events
Koen De Laet Biezenstraat 1 2880 Bornem 0475/26.50.32
Koen.deLaet@bvkb.be
Secretaris & bibliotheek
Machteld Van Duynslaeger Nieuwelaan 119-4
Machteld.Vanduynslaeger@bvkb.be
1853 Grimbergen 0485/84.09.73
Penningmeester
Johny Van lent Riddermoerstraat 8 2880 Bornem 03/889.37.87
Johny.Vanlent@bvkb.be
Verantwoordelijke begroting
Anne Aerts J.Hammeneckerstr.30 2870 Breendonk 03/886.60.85
Anne.Aerts@bvkb.be
Jeugdklimmen & materiaal
Hendrik Peeters Groenstraat 63b 2870 Breendonk 03/886.16.14
Hendrik.Peeters@bvkb.be
Jongerwerking
Michael Prinsen Kapelstraat 6 2870 Puurs 0472/87.57.50
Michael.Prinsen@bvkb.be
Feestverantwoordelijke
Mit Borghijs Jan Hammeneckerstraat 27 2870 Breendonk 03/886.59.69
Mit.Borghijs@bvkb.be
Klefferaar & website
Filip Top De Buisseretlaan 7 2870 Breendonk 0496/26.11.46
Filip.Top@bvkb.be
Klimmen
Marc D’Hooge Vinkenlaan 10 2880 Bornem 03/889.95.15
Marc.Dhooge@bvkb.be
Coördinatie opleidingen
Eric Burm St.Amandsesteenweg 384 2880 Bornem 03/889.22.17
Eric.Burm@bvkb.be
Het fruitmandje
Verse groenten en fruit
Verse snijbloemen
Alsook delicatessen
en alle kaassoorten
Specialiteit: fruitkorven
SCHAAFWEG 1 2880 BORNEM-BRANST
TEL.: 03/889 70 56
BVKB
BESTUUR
Herberg
‘t KONINGSREK
Bij ZATES
voor een goed glas bier
en plezier kom je hier
Bovenstraat 152 2880 Branst-Bornem 03/889 96 57
SEPTEMBER 2003
24

AGENDA
SEPTEMBER
Zo 07 Wandelen in Antwerpen
Zo 14 Climbing for kids
Zo 14 Klimschool Mozet
Do 18 Derde jaar klimschool - Artificieel klimmen Breeven
Za 20 Derde jaar klimschool - Artificieel klimmen Yvoir
Zo 21 Open klimdag te Freyr
OKTOBER
Za 04 Klimschool examen te Yvoir + barbecue
Za 04 Klimschoolwandelen
Zo 05 Voormiddagswandeling te Maillen
Do 09 Bijzondere algemene vergadering
Zo 19 Open klimdag te Landelies
Za 25 Jeugdklimstage Orpierre
Zo 26 Jeugdklimstage Orpierre
Ma 27 Jeugdklimstage Orpierre
Di 28 Jeugdklimstage Orpierre
Wo 29 Jeugdklimstage Orpierre
Do 30 Jeugdklimstage Orpierre
Vr 31 Jeugdklimstage Orpierre
NOVEMBER
Za 01 Jeugdklimstage Orpierre
Za 08 Conclaaf bestuur BVKB
Za 15 Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap
DECEMBER
INFO
Voor klimschool en open klimdagen:
afspraak om 8 u 00 aan het station van Bornem, of 8 u 15 op parking Klimax, of 9h30 aan het massief,
tenzij anders vermeld
Dames- en herenklimmen elke maandagavond in Klimax, beginnelingen zijn altijd welkom.
Tijdens de openingsuren van Klimax kan er altijd in clubverband geklommen worden.
Elke laatste dinsdag van de maand is er een bestuursvergadering te Zates.
Alle werkende leden kunnen hier altijd aanwezig zijn vanaf 20h00.
Niet VBF-leden betalen een dagverzekeringpremie van 2.5€ voor deelname aan BVKB-aktiviteiten.
SEPTEMBER 2003
25
B
V
K
B
A
C
T
I
V
I
T
E
I
T
E
N

Periodiek tijdschrift - tweemaandelijks: September 2003
Verantwoordelijke uitgever: Tuur Ceuleers
C.Verschaevestraat 31
2870 Puurs
Kantoor van uitgifte: 2870 Puurs
België-Belgique
P.B.
2870 PUURS
8/5157