juli PDF

10 De heer J van Rijn, thuis in zijn luie stoel, „Met je eigen wijk word je echt de
postbode, een soort vertrouwensman". (Foto: Kastermans)
JUBILARIS GAAT IN DE VUT
Postbode Van Rijn
na vijfentwintig
jaar weg bij PTT
(Van onze medewerker
Jan-Jaap de Kloet)
's-GRAVELAND — De 's-
Gravelandse postbode J. van Rijn
neemt na vijfentwintig jaar trouwe
dienst afscheid van de PTT. Hoewel de
officiële datum pas 1 augustus is, heeft
hij gisteren de dubbele receptie (voor
afscheid en jubileum) gegeven.
De nu 61-járige 's-Gravelander heeft
voordat hij bij de PTT ging werken het
slagersvak uitgeoefend. De overstap,
die hij een kwart eeuw geleden maakte,
lijkt op het eerste gezicht wonderlijk
maar heeft zeer praktische redenen. De
heer Van Rijn: ,`,Ik heb zo'n tweeënt-
Wintig jaar in de slagerij gewerkt.
Daarbij was ik eigenlijk alleen 's zondags
thuis. De rest van de week was het
hard werken. En naast in de winkel
staan moest ik ook vaak bestellingen
rondbrengen. Als je jong bent is dat
geen probleem, maar op een gegeven
moment ga je trouwen, krijg je je gezin
en als je dan nooit thuis bent, is dat niE
leuk". Vandaar zijn sollicitatie bij de
's-Gravelandse post. Daar kwam een
vacature, doordat Evert Hilhorts met
pensioen ging. Van Rijn was de zesde
op de lijst van kandidaten. De eerste
vijf vielen af. Zij werden door de bedrijfsarts
afgekeurd.
De eerste - TtEaand liep Van Rijn mee
met Nico Holdinga die hem de verschillende
wijken in Kortenhoef leerde
kennen. „Toen ik eenmaal zelf de wijk
liep heb ik wel eens gedacht: waar ben
ik aan begonnen. Ik had nog helemaal
geen inzicht in de buurten. Ja, toen heb
ik wel eens wat fout gedaan", zo herinnert
de jubilaris zich zijn begintijd.
In de eerste zestien jaar van zijn
loopbaan zat Van Rijn in een roulatiesysteem.
Steeds een wisselend deel van
de gemeente. Daarna kreeg hij een
vaste wijk. Dagelijks liep hij over de
Kerklaan, Koninginneweg, Cannerburgerweg,
Herenweg en Kwakel. „In
die tijd gaan de mensen je wel goed
kennen. Dat is heel leuk", zo vervolgt
de scheidende postbode zijn verhaal.
„Als je in de roulatie zit ben je eigenlijk
meer een nummer. Met je eigen wijk
word je echt de postbode, een soort
vertrouwensman".
.1.1Q1.1-01.1.0%.0.1.IG 11.111Ly
Ankeveen - 's-Graveland - Korte - ;.hoef
chief/Verz. ..................................
........ 6.001.11...EEMI4A. NP.ER ........
v.nr.
Reg.nr. ..... .4.3L ....
turn ................ Li..1985 .......
Ziek
Door deze situatie werd Van Rijn
steeds vaker opgehouden bij het uitvoeren
van zijn taak door de vele koppen
koffie die hem werden aangeboden.
Was hij er een tijdje niet dan
werden er altijd wel een paar klanten
ongerust. Van Rijn: „Ik ben zelfs
tijdens mijn vakantie thuis opgebeld.
Ik was een week vrij. Vroeg die mevrouw
of ik misschien ziek was. Dat is
toch aardig als het zo gaat".
Naast het oponthoud onderweg
stapte Van Rijn ook thuis wel even
binnen om een kop koffie te nuttigen
„Maar dat mocht hoor. Ik had daal
twintig minuten voor gekregen".
Nu Van Rijn met de VUT gaat is ei
een einde gekomen aan de dagelijkse
gang naar het postkantoor om de binnengekomen
brieven, kaarten en pakketten
te sorteren. Nu krijgt hij meer
tijd voor zijn hobbies, waaronder zijn
tuin in het Spanderswoud. Samen met
zijn vrouw vormt deleer Van Rijn al
jaren het kostersechtpaar voor de hervormde
kerk aan het Noordereinde.
Hoewel hij nooit met tegenzin naar
zijn werk is gegaan zegt 'de heer Van
Rijn: „Met zo'n winter als we de af gejopen
keer hebben gehad hoef ik er nu
niet fineer uit. Onweer, regen of , die
gladheid met sneeuw en zo. Dat hoeft
gelukkig niet meer".