Postnatale depressie / Acné / Giftige planten / Wondverzorging

Gratis
EEN UITGAVE VAN DE NEDERLANDSTALIGE
BEROEPSVERENIGINGEN VAN APOTHEKERS
EDITIE LENTE 2003 - Nr.24
Lente
EDITIE
• Boordevol
interessante
tips!
• Met handig
overzicht
giftige
planten
• Diabetes
en voeding
KRANT
Postnatale
depressie!
Acné! Giftige
planten!
Wond-
verzorging!
Het verzorgen van brandwonden: eerst water, de rest komt later! (zie pag. 2)
ACNE OF JEUGDPUISTJES:
combinatietherapie is troef!
De best gekende vorm van acne is
acne juvenilis (ook acne vulgaris
genoemd) of simpelweg jeugdpuistjes.
Acne is een huidaandoening die voorkomt
bij 80% van de jongeren tussen
11 en 30 jaar. Maar acne kan
ook voorkomen vóór de puberteitsjaren
en zelfs tot de leeftijd van 70
jaar. Bij de één zijn het enkele
puistjes, bij de ander is het een uitgebreide
huidaandoening die veel
psychische problemen kan geven en
het plezier in het dagelijks leven kan
vergallen. Met veel puistjes ga je
immers liever niet naar feestjes. Net nu
je in de leeftijdsfase bent gekomen
waarin sociaal contact heel belangrijk
is! De huidige behandelingsmethoden
hebben dan ook tot doel om de ernst
en de duur van de huidaandoening te
verminderen, het ontstaan van littekens
te voorkomen en het zelfbeeld
van de patiënt terug op te krikken. Om
een optimale controle over deze aandoening
te verkrijgen worden meestal
een aantal therapieën gecombineerd.
Hoe ontstaat acne?
Acne is een ontsteking van de afvoerkanaaltjes
van de talgkliertjes in de huid.
Talgkliertjes zijn verbonden aan een haarzakje,
de groeiplaats van onze lichaamshaartjes.
Talg (huidsmeer) is een olieachtige
stof die wordt aangemaakt in
talgkliertjes en via een afvoerkanaaltje
naar de huidporiën wordt afgevoerd. Zo
wordt de huid en het lichaamshaartje, dat
uit diezelfde porie uit de huid komt, soepel
gehouden . Acne komt vooral voor op
plaatsen waar veel talgkliertjes aanwezig
zijn, zoals je gezicht, nek, borst, boven-
rug of bovenarmen.
De symptomen
van acne
worden veroorzaakt
door een
combinatie van
verschillende factoren.
Overproductie
van talg onder
invloed van mannelijke
geslachtshormonen
Vanaf de puberteit beginnen talgklieren
onder invloed van mannelijke hormonen
meer talg te produceren. Ook meisjes
(vrouwen) produceren mannelijke hormonen,
maar de hoeveelheid is kleiner dan
bij jongens (mannen). Het mannelijk hormoon
testosteron wordt in de talgklier
omgezet tot dihydrotestosteron. Deze
stof stimuleert de aanmaak van talg. Het
geproduceerde huidsmeer wordt afgevoerd
naar de huid via een kanaaltje. Dit
is geen probleem zolang de talgafvoerkanaaltjes
niet verstopt geraken!
Verstopping van het
talgafvoerkanaaltje
door een sterk
verhoornde huid
Onze huidcellen worden regelmatig
vervangen door nieuwe cellen waarbij
de oude cellen netjes afschilferen en
afgestoten worden. Dit wordt mooi geïllustreerd
door het verbleken van de huid
bij terugkomst in onze streken na een
verblijf in een zonnig klimaat. Bij acne
gebeurt dit afstoten niet snel genoeg. De
afgeschilferde dode cellen blijven kleven
op het huidoppervlak rond de afvoerkanaaltjes
van de talgklier. Dit heeft als
gevolg dat de afvoerkanaaltjes worden
afgesloten. Samen met de overproductie
aan talg, die nu niet meer wordt afgevoerd,
ontstaat er een propje. Dit is het
startsignaal voor de vorming van meeeters
(comedonen). Er bestaan twee soorten
meeëters: de open vorm (zwarte puntjes)
en de gesloten vorm (witte puntjes).
De zwarte kleur bij open meeëters is te
wijten aan melanine (huidkleurstof)
afkomstig van dode huidcellen. De witte
kleur bij gesloten meeëters is afkomstig
van de grote hoeveelheid opgestapelde
talg.
Bacteriële infectie
Elk haarzakje bevat bacteriën (Propionibacterium
acnes). Deze bacterie voedt
zich met talg en breekt het huidsmeer af
tot irriterende stoffen (vrije vetzuren)
waardoor er een huidontsteking ontstaat.
Dit is een normale lichaamsreactie en
heeft tot doel de huid te beschermen
tegen een overmatige groei van acnebacteriën
en de vrijgekomen afvalproducten
uit een opengesprongen meeëter (afgebroken
talg, haren, dode huidcellen) op te
ruimen. Helaas verergeren al deze goed
bedoelde lichaamsreacties de huidaandoening.
Ontstoken haarzakjes worden
een harde rode pukkel (papel), een zacht
puistje met etter (pustel) of een grotere
ontsteking (cyste) met later eventueel
abcessen en littekens. In een zuurstofarme
omgeving, zoals een afgesloten
talgafvoerkanaaltje, vermenigvuldigt de
acnebacterie zich razendsnel.
Vreemde stoffen
Ook vreemde stoffen kunnen acne veroorzaken:
smeerolie (garagehouder), teer
(dakbekleders, wegenwerkers), broom,
fluor, chloor, gechloreerde koolwaterstoffen
(verven, lakken, vernissen,…).
Daarnaast kunnen sommige geneesmiddelen
en cosmetica comedogeen zijn. Dit
betekent dat ze bij veelvuldig gebruik het
ontstaan van meeëters veroorzaken of
verergeren. Daarom is het veiliger zogenaamde
niet-comedogene cosmetica te
gebruiken. Dit staat meestal op de verpakking
vermeld. Bij twijfel kan je raad
vragen aan je apotheker.
Behandelingsmethoden
Acne verdwijnt niet van de ene dag op de
andere. Zelfs lichtere vormen van acne
vereisen vaak langdurige aandacht. Een
optimale behandeling omvat een passen-
de huidhygiëne, een controle over de
symptomen (verhoogde talgafscheiding,
toegenomen verhoorning en huidontstekingsreactie)
en huidhydratatie als irriterende
stoffen (zoals isotretinoïne) worden
gebruikt tijdens de therapie. De meeste
van de beschreven producten worden in
de vorm van een crème, gel of vloeistof
op de huid aangebracht. Sommige stoffen
moeten worden ingenomen (capsules).
Vraag aan je apotheker de nodige
uitleg om wegwijs te raken in het uitgebreide
assortiment.
Een aangepaste
huidhygiëne
Het dagelijks gebruik van een adequate
huidreiniger is onontbeerlijk om dode cellen,
make-up en overtollige talg te verwijderen.
Gewone zepen zijn meestal alkalisch
(hoge pH) en moeten vervangen
worden door synthetische producten met
een lagere pH (pH 5.5) die de normale pH
van de huid (pH 5.5) nabootsen. Deze
producten worden soms aangeduid met
de afgekorte term "syndets" en komen
voor in tabletten, gels, oliën, lotions en
melk. Dankzij deze aangepaste pH wordt
de groei van de acnebacteriën niet beïnvloed.
Gewone zeep daarentegen stimuleert
de bacteriegroei, wat acne in de
hand werkt. Syndets kunnen de huid
hydrateren (vocht inbrengen), dit is zeker
van toepassing tijdens het gebruik van
irriterende producten zoals isotretinoïne.
Het verwijderen van
meeëters: voorkom
erger door eraf te
blijven!
Door op meeëters te duwen, worden de
symptomen meestal erger. Door het
duwen komt de inhoud (talgresten, bacteriën,
dode huidcellen) terecht in het
omliggende weefsel waardoor een ernstige
ontstekingsreactie ontstaat.
vervolg op pagina 2
1

Vroeger dacht men dat een wonde het
best kon genezen door ze te laten drogen
aan de lucht. Als je hierover vandaag een
steekproef binnen de Belgische bevolking
houdt, dan zal de meerderheid nog
steeds overtuigd zijn van dit principe. En
toch is het fout! Een wonde zal meestal
veel beter genezen als ze afgedekt wordt
en vochtig wordt gehouden. Talrijke
onderzoeken hebben aangetoond dat het
vocht dat door de wonde zelf geproduceerd
wordt alle stoffen bevat die nodig
zijn om de wonde snel te genezen!
Wat gebeurt er tijdens
het genezen van een
wonde?
Het herstellen van beschadigde huid
gebeurt in drie grote fasen. Het helingsproces
begint met een ontstekingsreactie
die tot doel heeft de wonde tegen infecties
te beschermen en het bloedverlies
te beperken. Het bloed gaat stollen.
Deze ontstekingsreactie gaat gepaard
2
KRANT
WONDVERZORGING:
vocht als ‘wond’-ermiddel!
Het nieuwe zonnegamma voor de gevoelige huid
van de Dermatologische Laboratoria Avène
vervolg van pagina 1
ACNE
Vermijd het zelf uitknijpen van meeëters,
je doet er best aan om dit over te laten
aan ervaren huidspecialisten! Als je toch
dat ene zwart puntje wenst te verwijderen
was dan eerst je handen en ontsmet de
huid voor en na met alcohol. Gebruik
voor het uitduwen een speciaal apparaatje
(vraag raad aan je apotheker).
Cosmetisch pellen
(peeling)
Je kan bij de huidspecialist ook terecht
voor een peeling. Dit heeft het meest
effect bij acne met meeëters. Papels en
pustels reageren veel trager. De peeling
(afpellen) wordt uitgevoerd met alfahydroxyzuren
(vooral glycolzuur) en verbetert
het afschilferen van de huid.
Chemische peelings zijn ten strengste
verboden tijdens een infectie met het
herpesvirus (koortsblaasjes) om verspreiding
van dit virus te vermijden. Tijdens
deze behandeling mag je absoluut niet in
de zon komen zonder afdoende bescherming.
Soorten acne en de
behandeling
Om een aangepaste behandeling voorop
te stellen worden er twee vormen van
acne onderscheiden: acne met vooral
meeëters (open en/of gesloten) en acne
met voornamelijk papels en pustels
(ontstekingen).
Bij acne met vooral meeëters volstaat het
om een aangepaste huidreiniger te com-
met roodheid, warmte, zwelling en pijn.
Als reactie op de kwetsuur en om lokale
infecties te bestrijden zullen de bloedvaten
die in de omgeving van de wonde liggen
meer bloed aanvoeren (dit verklaart
het rood en warm worden) en zullen de
kleine bloedvaatjes (haarvaatjes) beter
doorlaatbaar worden voor weefselvocht
(dat rijk is aan belangrijke stoffen) en cellen
van ons afweersysteem. Door deze
vochtopstapeling kan er rond de wonde
een pijnlijke zwelling ontstaan. De cellen
van ons afweersysteem bestaan uit witte
bloedcellen die een eventuele infectie
bestrijden en macrofagen. Macrofagen
zijn cellen die dood weefsel en bacteriën
kunnen opeten waardoor de wonde
wordt gereinigd. Het woord macrofaag
komt uit het Grieks en betekent letterlijk
"het opeten van grote deeltjes". Deze
macrofagen zijn heel speciaal omdat ze
bepaalde groeistoffen kunnen aanmaken
die de vorming van nieuw weefsel stimuleren.
De macrofagen scheiden deze
groeistoffen af in het weefselvocht in de
wonde.
Zo komen we in de tweede fase van het
helingsproces: de aanmaak van nieuw
weefsel. Eerst en vooral zijn er weefselcellen
(fibroblasten) die antwoorden op
de groeistoffen van de macrofagen door
snel te gaan delen en de wonde op te vullen.
Deze opvulling wordt granulatieweefsel
genoemd en heeft een typische rozige
rode kleur, omdat er ook nieuwe bloedvaatjes
worden gevormd. Deze kleine
bloedvaatjes voeren noodzakelijke zuurstof
en bouwstoffen aan om de vermenigvuldiging
van de cellen mogelijk te
maken. De wonde is nu gesloten.
In de derde en laatste fase zal er een
nieuw laagje huid over dit granulatie-
bineren met een product dat de afschilfering
van de huid verbetert. Om vlugger
resultaat te hebben kan je de meeëters
laten verwijderen in twee tot drie sessies.
Bij acne met ontstekingsverschijnselen
(papels, pustels en cysten) is het nodig
om producten die de afschilfering van de
huid verbeteren ook te combineren met
ontstekingswerende producten (crème of
capsules). Bij heel ernstige acné is het
onvermijdelijk om het huidirriterende isotretinoïne
te slikken. Vergeet in dit laatste
geval echter niet je huid voldoende te
rehydrateren met een aangepast huidhygiënemiddel.
Laat je niet ontmoedigen door een eerder
langzame verbetering. Denk eraan: de
aanhouder wint en een behandeling kan
vier tot zes maanden duren.
Interessante weetjes
• Zonnen verergert op lange termijn de
symptomen van acne (laat je niet vangen
door het meestal gunstige effect
op korte termijn!) Veel anti-acne producten
maken de huid trouwens
gevoeliger voor zonlicht! Informeer je
tijdig bij je apotheker.
• Sommige anti-acne producten (tretinoïne,
isotretinoïne, adapaleen,…) mogen
niet gebruikt worden tijdens een
zwangerschap of wanneer je plant het
te worden. Aarzel niet om aan je huisarts,
huidspecialist, apotheker meer informatie
te vragen over een specifiek
product.
• Voeding is niet rechtstreeks de oorzaak
van acne. Een volledig verbod op chocolade,
frietjes en kaas is niet nodig.
Alhoewel een te vette voeding het terrein
voor acne voorbereidt. Vermijd
daarom zoveel als mogelijk vette voedingsstoffen.
• Acne is niet besmettelijk.
• Acne is erfelijk.
• Benzoylperoxide ontkleurt kledij.
weefsel groeien. Al naargelang de diepte
van de wonde ontstaat deze nieuwe huid
door de vermenigvuldiging van nog intacte
huidcellen afkomstig van cellen aan de
wondranden of van cellen afkomstig uit
de dieper gelegen zweetkliertjes of haarwortelzakjes.
De aangemaakte huidcellen
kruipen naar elkaar toe, van de wondranden
naar het midden van de wonde toe.
Deze verplaatsing van cellen gaat
gemakkelijker als er weefselvocht aanwezig
is. Het wondoppervlak wordt kleiner,
de structuur van het granulatieweefsel
wordt een beetje herschikt, en er wordt
een litteken gevormd dat eerder wit van
kleur is, omdat er minder bloedvaatjes in
voorkomen. Het werk zit er immers op: er
moeten geen zuurstof en bouwstoffen
meer aangevoerd worden waardoor een
deel van de gevormde bloedvaatjes weer
afgebroken worden.
Zo zie je maar dat het vocht dat door de
wonde geproduceerd wordt heel belangrijke
bestanddelen bevat om de drie
fasen van de wondheling te doorlopen.
Als we de wonde uitdrogen dan vertraagt
het helingsproces!
Het verzorgen van
snij- en schaafwonden
Een eenvoudige wonde is niet te groot,
niet te diep, weinig bevuild, zonder vreemde
voorwerpen (splinter, glas, …) en
bloedt weinig. Deze wonden kunnen we
gerust zelf aan zonder een arts te raadplegen.
Hoe gaan we te werk?
• Was altijd eerst je handen!
• Reinig de wondranden en de wonde
met leidingwater. Verwijder eerst al het
vuil rond de wonde door vanaf de
wondranden weg van de kwetsuur te
wrijven en maak dan de wonde zelf
ook schoon. Een bloedende wonde
kan je het best even laten doorbloeden,
zodat ze wordt schoongespoeld.
• Ontsmet de wondranden en de wonde
met een niet-irriterend product. Gebruik
een pijnloos, niet- of licht gekleurd,
waterig ontsmettingsmiddel.
Wrijf opnieuw vanaf de wondranden
weg van de kwetsuur; in de wonde
wrijf je vanuit het centrum naar de
wondranden toe. Laat het ontsmettingsmiddel
drogen. Gebruik een ontsmettingsmiddel
waarop je niet allergisch
reageert, vraag advies aan je
apotheker.
• Dek de wonde af om besmetting te
voorkomen. Als de wonde niet ettert
kan je een gewone pleister of steriel
gaasje gebruiken. Als de wonde wel
ettert dan gebruik je beter een speciaal
ontworpen verbandje dat niet in de
wonde kan kleven. Deze verbandjes
absorberen de etter. Heb je het verkeerde
verband gebruikt en plakt het verband
toch in de wonde? Dan kan je het
losweken met lauw water of een fysiologische
oplossing.
Deze afdekmethodes mogen enkel
toegepast worden om kleine, oppervlakkige
wondjes te verzorgen. Zowel
de gewone pleister, het steriele gaasje
als de niet-klevende verbandjes zullen
de wonde uitdrogen. Zoals hier boven
beschreven zal de genezing hierdoor
Cedium ®
Kleurloos
ontsmettingsmiddel
benzalkonii chlorid. 0,1%
Spray
Cedium ®
• ontsmettingsmiddel
• kleurloos
• prikt niet
• druppels en spray
vertraagd worden. Er zal ook een korst
gevormd worden waaronder het littekenweefsel
zich moet vormen.
Een ernstige wonde is groter, dieper,
sterk bevuild, bevat vreemde voorwerpen
en kan ernstig bloeden. Raadpleeg in
deze gevallen altijd je huisarts!
• Bij een ernstige bloeding moet je die
altijd proberen te stelpen. Als er helderrood
bloed ritmisch uit de wonde
hutst (ritme van de hartslag) dan zal er
een grote slagader geraakt zijn en
moet je de wonde stelpen door de
dichtstbijzijnde slagader (tussen hart
en wonde) dicht te drukken op een bot.
Dit vraagt enige ervaring. Zoek daarom
zo snel mogelijk je huisarts op!
• Vreemde voorwerpen (zand, stukjes
steen, glas, splinters, …) die niet aan
de oppervlakte zitten, mag je niet zelf
verwijderen. Dek de wonde steriel af
en zoek gespecialiseerde hulp.
• Je huisarts kan een sterk bevuilde
wonde onder verdoving reinigen.
• Een grote, diepe of rafelige snijwonde
moet gehecht worden. Zorg ervoor
dat de hechting binnen de zes uur
gebeurt. Je huisarts zal je ook vertellen
wanneer de hechtingen verwijderd
moeten worden. Sommige hechtmaterialen
worden door het lichaam vanzelf
opgelost. Als de wondranden gemakkelijk
bijeengehouden kunnen worden
en de wonde op een plaats zit waar
niet veel trekkracht op gebeurt, dan
kunnen speciale hechtpleisters volstaan
om de wonde samen te houden.
• Een ernstige wonde moet altijd afgedekt
worden met een verband dat de
wonde vochtig houdt! Niet alleen zal
de wonde hierdoor sneller genezen,
het litteken zal ook mooier zijn. Er
bestaat een heel gamma aan verfijnde
wondverbanden die ervoor zorgen dat
het teveel aan etter wordt geabsorbeerd,
terwijl de wonde toch niet kan
uitdrogen. Deze moderne "interactieve
verbanden" versnellen de wondheling
volgens het vochtige principe. Meestal
mag je deze verbanden meerdere
dagen aanhouden. Sommige zijn zelfs
transparant zodat je het verloop van
het wondproces kan volgen. Je apotheker
kan je het nodige advies bezorgen.
Tetanusvaccinatie
Vaccinatie tegen de klem (tetanus) moet
om de tien jaar herhaald worden. Of de
wonde nu groot of klein is, er bestaat
altijd gevaar voor infectie. Als deze infectie
bestaat uit tetanusbacillen dan kan de
besmetting een fatale afloop kennen.
Neem dus je voorzorgen en laat je om de
tien jaar opnieuw vaccineren. Tetanusbacillen
zijn bijna altijd aanwezig in aarde,
mesthopen, geroeste spijkers, maar kunnen
ook overgebracht worden door een
beet van een huisdier (hond, kat). Bij verdachte
wonden zal je huisarts beslissen
om vroeger de herhalingsinjectie te
geven.
Het verzorgen
van brandwonden:
eerst water,
de rest komt later!
Brandwonden zijn misschien wel de
meest voorkomende ongelukjes in huiselijke
kring. Naast hete vloeistof, vuur en
extreme koude, kunnen ook ontploffingen
en scheikundige stoffen (vb. poetsmiddelen)
verbrandingen veroorzaken.
De ernst van het letsel hangt af van de
diepte, de uitgebreidheid en de plaats
van de wonde.
Algemene regel: houd het verbrande
lichaamsdeel minstens vijftien minuten
onder koud stromend leidingwater.
Gebruik desnoods water uit vijver, beek
of zwembad! Dit afkoelen met water kalmeert
de pijn, beperkt het verder doorbranden
en vermindert de latere zwelling.
Koeling is tot een half uur na de verbranding
nog zinvol, maar probeer er zo snel
mogelijk mee te beginnen.
Bij een eerstegraads brandwonde is de
huid rood en droog, maar zonder blaren.
De verbrande plaats doet pijn. De genezing
gaat vlug en laat geen littekens achter.
Een tweedegraads brandwonde kan
oppervlakkig of diep zijn. Bij een oppervlakkige
tweede graad is de huid rood en
nat, ze vertoont blaren en is pijnlijk. De
genezing duurt ongeveer twee weken. Is
de wonde dieper dan treden er wollige
rode vlekken op, al dan niet pijnloos.
Herstel duurt al vlug een maand. De huid
ziet er nadien bleek en vlakglanzend uit
zonder haartjes.
Bij een derdegraads brandwonde is het
huidoppervlak vuilwit tot bruinzwart
gekleurd. De diepere huidlagen waarin de
zenuwen liggen, zijn aangetast. Daarom
voel je ook geen pijn meer. Na een langdurig
genezingsproces blijven er altijd
duidelijke littekens achter.
Wanneer moet je
deskundige hulp
inschakelen (huisarts,
apotheker,
spoedopname)?
• Diepe tweedegraads en derdegraads
brandwonden worden altijd in een ziekenhuis
verzorgd.
• Als bij volwassen meer dan 10% van
het lichaamsoppervlak verbrand is.
Om dit te kunnen inschatten worden
de lichaamsdelen ingedeeld in percentages:
arm (9%), been, borst en rug
(elk 18%). Bij kinderen mag niet meer
dan 5% van het totale lichaamsoppervlak
verbrand zijn.
• Als de brandwonden de ogen, mond,
handen en voeten hebben aangetast.
vervolg op pagina 4

GIFTIGE PLANTEN:
een vermomming van de natuur
De natuur of "natuurlijk" is zeker niet
altijd synoniem voor veilig. Onze mooie
natuur herbergt immers een hele reeks
giftige planten. Giftige planten zijn planten
die vergiftigingsverschijnselen veroorzaken
wanneer er kleine hoeveelheden
van worden opgegeten, of ontstekingen
of andere huidaandoeningen veroorzaken
wanneer ze worden aangeraakt. Bij
sommige planten zijn alleen bladeren,
vruchten, wortel, tak, bloem of sap giftig.
Bij andere planten bevatten alle plantdelen
giftige stoffen.
Giftige planten kunnen slaap verwekken,
de huid irriteren en/of overgevoelig
maken voor zonlicht, de slijmvliezen aantasten,
kramp of buikloop veroorzaken,
de hartslag doen versnellen, de bloeddruk
laten dalen... en zelfs dodelijk zijn.
Het Antigifcentrum behandelt dagelijks
een tiental oproepen voor planten: om de
2 dagen is er een oproep afkomstig van
iemand met een ernstige vergiftiging. De
meeste ongevallen lopen gelukkig goed
af, wat niet wegneemt dat deskundige
hulp nodig is! Van zodra je vermoedt dat
bepaalde lichamelijke ongemakken iets
te maken kunnen hebben met het opeten
of het aanraken van planten of plantdelen,
neem je best contact op met je huisarts,
je apotheker of het Antigifcentrum.
ANTIGIFCENTRUM 070/245 245
Wie loopt het
grootste risico?
Bij 60% van de vergiftigingen door planten
zijn jonge kinderen het slachtoffer:
vooral kleine kinderen tussen nul en vier
jaar. Het nieuwsgierige kind onderzoekt
niet alleen met zijn ogen en zijn handen,
maar ook met zijn mond. Kinderen kunnen
geen onderscheid maken tussen giftige
en eetbare vruchten. Bovendien reageren
zij veel sneller op giftige stoffen
dan volwassenen omdat hun lichaamsgewicht
veel lager is. Omdat kleine kinderen
doorgaans in huis of in de tuin spe-
len is het niet verwonderlijk dat vooral
ongevallen met kamer- en tuinplanten
gebeuren.
Naast de peuters en kleuters lopen ook
volwassenen enig gevaar, vooral de mensen
die aan zelfmedicatie doen met
geneeskrachtige planten. Kruiden uit de
tuin en medicijnen op basis van kruiden
die vrij in de handel verkrijgbaar zijn, zijn
niet altijd zonder gevaar. Volwassenen
moeten ook steeds op hun hoede zijn
voor planten die uiterlijk goed gelijken op
eetbare planten. Er bestaan helaas anekdotes
van soepbereidingen met narcisbladeren
die aanzien werden als prei,
bloembollen die verward werden met
uien of mierikswortel die verwisseld werd
met monnikskapwortel.
Welke planten zijn giftig?
Wegens plaatsgebrek is het onmogelijk
om een volledige lijst van giftige planten
op te sommen. Bij het secretariaat van
het antigifcentrum kan je terecht voor een
brochure over giftige planten. Het is een
lijst van kamer- en tuinplanten en wilde
planten (Tel. 02/264 96 36).
Dat we niet zomaar wilde paddestoelen
moeten eten, daar twijfelt niemand nog
aan. Maar of onze mooie narcissen of
bekoorlijke meiklokjes nu giftig of ongevaarlijk
zijn, daar moeten sommige mensen
nog over ingelicht worden. Ze zijn
gevaarlijk! En zo is het ook gesteld met
nog vele andere planten en bloemen die
we dikwijls in onze tuin of huiskamer zien
pronken. Deze onderstaande tabel geeft
een overzicht van enkele veel voorkomende
tuin- en kamerplanten waarvoor
het antigifcentrum vaak een oproep
krijgt. De bedoeling van deze tabel is om
je attent te maken op de mogelijke gevaren
die jou er hopelijk zullen toe aanzetten
om voorzichtiger om te springen met
de natuur in je directe omgeving.
vervolg op pagina 4
12 planten die de meeste oproepen van het antigifcentrum veroorzaken
Plant Latijnse naam Giftigheid Vergiftigingsverschijnselen
Venijnboom Taxus
Tuinplanten
blad, schors, zaad en bessen bij inname, maag- en darmontsteking, duizeligheid,
sap van de bast bij aanraking verwijding van de pupillen, spiersamentrek-
(enkele bessen zijn voor een kind kingen, purperen huidvlekken, onregelmatige
levensgevaarlijk) polsslag, bloeddrukdaling
Lijsterbes Sorbus Zaden, bloemen en bladeren bij inname Bij inname van ‘grote’ hoeveelheden:
maag- en darmontsteking
Goudenregen Cytisus laburnum alle delen (vooral wortels, bast en zaad) braken, brandend gevoel in mond en keel,
bij inname
(acht zaden kunnen reeds dodelijk zijn)
buikloop, opwinding overgaand naar verlamming
Hulst Ilex bessen, blad bij inname
(20 bessen kunnen voor kinderen dodelijk zijn)
braken, buikloop, slaperigheid
Vuurdoorn Pyracantha zaden, wortels, bladeren, bessen bij inname Misselijkheid, braken en droge mond,
(een kind moet meer dan 20 besjes eten verwijding pupillen, versnelde hartslag en koorts
om eventueel last van een beetje buikpijn
te krijgen)
bij inname van bessen, hete, droge huid
Gevlekte Arum maculatum alle delen bij inname maag- en darmontsteking, buikloop, pijn in mond
aronskelk alle delen bij aanraking
(enkele bessen kunnen voor een kind
en keel, krampen, huidontsteking
al dodelijk zijn) Overgevoeligheid voor zonlicht!
Meiklokje Convallaria alle delen bij inname (ook het water in de duizeligheid, braken, misselijkheid,
vaas waarin meiklokjes staan) buikloop, hartstoornissen
Narcis Narcissus blad, narcisbol bij inname (ook het water in
de vaas waarin narcissen staan)
Kamerplanten
Braken, buikloop
Rubberplant Ficus inname van blad - sap bij aanraking irritatie van maag- en darmkanaal
allergische reactie (jeukende zwelling van de
oogleden, tranende ogen, lopende neus,
niezen, kortademigheid)
Kerstster Euphorbia melksap van alle delen bij inname braken, maag- en darmontsteking, buikloop,
pulcherrima en aanraking kramp, geëtste huid, blaren, oogbeschadiging
Overgevoeligheid voor zonlicht!
"dief van Dieffenbachia alle delen bij inname zeer giftig brandend gevoel en zwelling in mond en keel,
Bagdad" sap bij aanraking maag- en darmontsteking, huidirritatie, oogbeschadiging
Clivia Clivia blad, wortel bij inname braken, buikloop
Sommige vrouwen krijgen na de bevalling
een akelig of zelfs depressief gevoel. Dit is
niet zo verwonderlijk: het leven van de
jonge moeder staat na de bevalling compleet
op zijn kop. De belangstelling gaat nu
uit naar de pasgeborene waardoor de moeder
zich alleen voelt. De moeder is nog verzwakt
en toch rust er een zware verantwoordelijkheid
op haar schouders. Het
kindje eist dat de moeder op de vreemdste
tijdstippen komt opdagen om (borst)voeding
te geven. Op zo’n moment kan er
getwijfeld worden aan de eigen capaciteiten
om het kind te verzorgen. Naast het feit dat
er in het lichaam veel verandert, zal het
lichaam ook uiterlijk niet onmiddellijk
dezelfde vorm aannemen van voor de
zwangerschap. Hierdoor voelen sommige
vrouwen zich te dik en onaantrekkelijk. Dit
alles kan ervoor zorgen dat sommige pas
bevallen vrouwen zich niet lekker voelen in
de nieuwe situatie wat tot de ontwikkeling
van een ernstige depressie kan leiden.
Bij een postnatale depressie ben je maandenlang
bang, onrustig en depressief. De
depressieve stemming begint meestal niet
onmiddellijk, maar binnen een paar weken
na de geboorte. Deze neerslachtige toestand
kan zich ook op een later tijdstip tijdens
het volledige eerste jaar na de geboorte
van de baby ontwikkelen. Postnatale
depressie komt bij ongeveer 10% van de
jonge moeders voor.
Wat is het verschil
tussen een lichte
normale depressie na
de bevalling en een
postnatale depressie?
In tegenstelling tot de postnatale depressie
ontstaat de lichte depressie bijna
onmiddellijk na de bevalling. De ontlading
van stress en het gevoel niet tegen de
opgaven van het plotse moederschap
opgewassen te zijn, kunnen leiden tot een
toestand van overgevoeligheid en emotionele
labiliteit. Dertig tot tachtig procent van
de vrouwen hebben er tussen de derde en
tiende dag na de bevalling last van. Bij
een lichte depressie begin je te huilen zonder
enige aanleiding, je bent prikkelbaar,
gespannen en leeft in angst. Je bent ongerust
en bang voor de nieuwe verantwoordelijkheid
die een kind met zich meebrengt.
Dit is een logische reactie op de nieuwe
situatie. Na een paar dagen verdwijnt deze
zogeheten "babyblues" spontaan en kun je
van je kind genieten. Behandeling bij deze
vorm van depressie is meestal niet nodig.
Bij een postnatale depressie ben je voortdurend
ongelukkig. Je hebt het gevoel
tekort te schieten, je voelt je geen goede
moeder. Je piekert voortdurend en vraagt je
af waarom je depressief bent, terwijl een
geboorte toch een blijde gebeurtenis moet
zijn. Zo zadel je jezelf op met een schuldgevoel.
Als de sombere bui weken blijft duren,
is het raadzaam je huisarts te raadplegen.
Uit een gesprek kan hij afleiden of je
depressie licht, matig of ernstig te noemen
valt. Bij een matige en ernstige vorm kan je
goed geholpen worden met medicijnen.
KRANT
Postnatale depressie:
van "baby blues"
tot schuldgevoel
Een lichte vorm kan je ook te boven komen
met gesprekstherapie waarbij je levenspartner
voor jou het ideale luisterende oor kan
betekenen.
Sommige vrouwen vervallen in een ernstiger
aandoening, die psychose wordt
genoemd. Het ene moment zijn ze hyperactief
en uitgelaten, terwijl ze het volgende
moment heel depressief zijn met paniekaanvallen,
zelfmoordneigingen en een verlangen
naar de dood van het kind. Bij een
psychose kan de moeder het kind zelfs
afstoten en weigeren het te zien. Ze kan hallucineren
en waanideeën hebben, stemmen
horen of dingen zien of ruiken, die een
ander niet waarneemt. Gelukkig komt dit
zelden voor. Gemiddeld zal slechts 2 op de
1000 vrouwen na een bevalling in deze ernstige
psychose terechtkomen. Vrouwen die
een psychose ontwikkelen hebben hier vermoedelijk
wel een aanleg voor, want het
komt bijvoorbeeld meer voor in bepaalde
families.
Typische
eigenschappen
• Baby blues: huilbuien.
• Postnatale depressie: schuldgevoelens.
• Postnatale psychose: zelfmoordneigingen
en hallucinaties.
Welke factoren
spelen een rol?
Een postnatale depressie heeft altijd te
maken met een combinatie van verschillende
factoren. Het is zeker geen aanstellerij,
geen zoeken naar aandacht en geen teken
van zwakte. Het gaat daarbij om een combinatie
van lichamelijke, geestelijke en maatschappelijke
factoren.
Na de bevalling ondergaat je lichaam heel
grote veranderingen!
vervolg op pagina 4
of… surf naar www.GezondGewicht.be
Minder gewicht voor meer gezondheid.
3

vervolg van pagina 3
4
Postnatale
depressie
Vaak zijn er tekorten aan vitaminen (vitamine
B6 en B12) en mineralen (zink, ijzer,
magnesium), te weinig suiker in je bloed of
minder functionele rode bloedcellen (bloedarmoede)
waardoor je verzwakt wordt. Er
zijn grote hormonale veranderingen: het
zwangerschapshormoon progesteron zal in
het bloed sterk gaan dalen, terwijl het
borstvoedingshormoon prolactine in grote
hoeveelheden wordt aangemaakt. Sommige
vrouwen hebben na de bevalling last van
een verstoorde schildklierwerking. Dit kan
aanleiding geven tot depressieve stemmingen.
Ook de cholesterolconcentratie in het
bloed daalt heel snel bij de geboorte. Lage
cholesterolgehaltes kunnen angst veroorzaken.
Vrouwen die heel perfectionistisch zijn,
lopen een groter gevaar depressief te worden
als ze niet slagen in het geven van
borstvoeding. Als je na een eerste zwangerschap
geleden hebt aan een postnatale
depressie dan heb je een verhoogd risico te
hervallen na een tweede zwangerschap. Dit
is eveneens zo als je eerder een depressie
hebt gehad zonder dat een geboorte een rol
speelde. Bepaalde karaktertrekjes zoals
weinig eigenwaarde of zelfvertrouwen en
zichzelf snel wegcijferen ten gunste van
anderen, zijn eigen aan vrouwen die last
krijgen van postnatale depressies. Als je
meestal last hebt van stemmingswisselingen
rond de menstruatie betekent dit dat je
gevoelig bent aan hormonale veranderingen,
wat bij de postnatale depressie zeker
een rol speelt. Ook een knagende onrust
door onverwerkte problemen of het verlies
van een geliefd persoon kunnen een aanleiding
zijn om in een postnatale depressie
terecht te komen.
De situatie waarin je verkeert, speelt een
enorm grote rol! Weinig steun vanuit de
omgeving, relatieproblemen of financiële
problemen zijn zeker niet bevorderlijk.
Stresssituaties zoals een verhuizing tijdens
de zwangerschap of in de kraamtijd zijn
zelfs een goede voedingsbodem voor een
postnatale depressie.
Hoe wordt een
postnatale depressie
behandeld?
Behalve rust, begrip en goede voeding
(eventueel met supplementen aan vitamines
en mineralen) zijn er ook mogelijkheden
voor het mentaal en medisch behandelen
van postnatale depressie. Sommige mensen
voelen zich beter met homeopathie,
aromatherapie, massage, enz…. Het allerbelangrijkste
is dat je de kans krijgt en
benut om die depressie op alle fronten te
bestrijden! Neem contact op met patiëntenverenigingen
in je buurt waar je via
gesprekstherapieën weer beter kan worden.
Helpen gesprekken onvoldoende dan
kan je huisarts een passend geneesmiddel
voorschrijven.
Met gespecialiseerde hulp en een goed
gekozen antidepressivum, is het mogelijk
om depressie te overwinnen. De huidige
antidepressiva geven weinig nevenwerkingen
en werken geen verslaving in de hand.
Je moet wel even geduld (twee tot drie
weken) oefenen vooraleer je de positieve
effecten merkt.
Als je goede effecten bekomt met een antidepressivum
dan mag je er zeker niet
onmiddellijk mee stoppen. Om te voorkomen
dat je terug in een depressie terechtkomt
moet je het antidepressivum nog een
4 tot 6 tal maanden verder innemen.
Bij een lichte tot matige depressie kan je
ook Sint-Janskruid gebruiken. Bij ernstige
depressies werkt het echter niet. Sint-
Janskruid charmeert in de maand juni
ongeveer iedere veldweg en spoorwegberm
met zijn gele bloemen. Van deze plant worden
aftreksel gemaakt die dan in de vorm
van druppeltjes, capsules of tabletten te
koop worden aangeboden. Vraag steeds
advies aan je apotheker. Gebruik je nog
andere geneesmiddelen? Meld dat dan aan
je apotheker of huisarts. Sint-Janskruid kan
het effect van andere medicijnen beïnvloeden
en maakt je overgevoelig aan zonlicht.
KRANT
Je mag in geen geval Sint-Janskruid combineren
met een ander voorgeschreven
antidepressivum.
Medicijnen
en borstvoeding
Wat je zeker niet mag doen dat is pertinent
weigeren om antidepressiva te
gebruiken, uit schrik dat deze medicijnen
via de borstvoeding een slechte
invloed op je baby zouden hebben.
Een depressie onbehandeld laten heeft
immers meer schadelijke gevolgen
voor je baby: de band met je kind kan
nooit zo intens worden en je kind kan
er later leerproblemen en emotionele
problemen (angst, onzekerheid) aan
over houden.
Het innemen van antidepressiva betekent
niet dat je geen borstvoeding mag
geven! Antidepressiva mogen gecombineerd
worden met het geven van
borstvoeding. Gebruik dan wel liever
geen Sint-Janskruid: er zijn nog geen
negatieve gevolgen van gemeld, maar
er is nog onvoldoende over geweten.
Door te kiezen voor borstvoeding kan
je de baby beschermen tegen maagdarmproblemen,ademhalingsproblemen
of allergieën. Spreek erover met je
arts. Hij kan ervoor zorgen dat de
keuze en de dosis van het medicijn
worden aangepast aan jou wensen.
Om je gerust te stellen, ga je het best
ook regelmatig op dokterscontrole met
je baby.
Enkele tips voor
depressieve jonge
moeders
• Neem je klachten serieus en probeer ze
te accepteren.
• Neem tijd en rust voor jezelf, met en zonder
de baby.
• Zorg voor gevarieerd en gezond eten op
regelmatige tijdstippen: veel fruit en
rauwkost, liever geen snoep, koekjes of
chips.
• Laat je partner ook voor de baby zorgen.
• Laat iemand anders de huishoudelijke
taken overnemen.
• Plan hoogstens twee keer per dag kraambezoek
(houd het bezoek kort).
• Praat met je omgeving over je gevoelens
en zorgen, ook al vind je dat moeilijk.
• Sta jezelf 'fouten' toe: moeder zijn leer je
met vallen en opstaan.
• Zoek deskundige hulp als de klachten
lang aanhouden of te hevig zijn.
Meer info:
Oase: 052/21 79 88 of
http://users.skynet.be/oase
Similes: 016/23.23.82 (Nederlandstalig),
02/511.99.99 (Franstalig) of
www.similes.be
vervolg van pagina 2
WONDVERZORGING
Wat kan je zelf doen
bij een eerste- of
oppervlakkige tweedegraads
brandwonde?
• Blaren worden het best niet geopend,
omwille van infectiegevaar. Als ze te
veel pijn doen, kan je ze toch openen
met een steriele naald.
• Ontsmet, na het afkoelen met water,
de wonden met een pijnloos en ongekleurd
ontsmettingsmiddel.
• Dek de wonde af met ontsmettende
brandwondencrème. Gebruik dagelijks
een laag van twee tot drie mm
zalf, gedurende een week. Bovenop
komt dan een steriel gaasje.
• Ook hier zullen "interactieve verbanden"
hun nut bewijzen. Ze absorberen
overtollig vocht en houden de wonde
vochtig om de genezing te versnellen.
Vraag advies aan je apotheker, want
het aanbod is inmiddels heel groot
geworden.
Het verzorgen van
chronische wonden
Sommige wonden willen maar niet genezen.
Het zijn vieze, verzwerende, vaak
slechtruikende wonden. Denken we
maar aan doorligwonden, diepe veneuze
zweren (met aantasting van een ader) of
de diabetische voet. Chronische wonden
worden altijd verzorgd met "interactieve
verbanden" gebaseerd op het vochtig
herstelprincipe. Sommige verbanden zijn
zo gemaakt dat ze de vorm van de
wonde kunnen aannemen, zelfs als er
diepe putten zijn ontstaan.
Naast deze verbanden worden er oplossingen
en zalfjes gebruikt die het stilgevallen
genezingsproces terug op gang
moeten krijgen. Ze bevatten bestanddelen
(o.a. groeifactoren) van normaal weefselvocht
en/of producten die dood weefsel
kunnen afbreken. Ook maden van
groene vleesvliegjes kunnen worden
gebruikt om wonden te reinigen. In de
diabetische voetkliniek (UZ Antwerpen)
kunnen ze je er alles over vertellen. De
maden kunnen je wonde tot op het bot
schoon maken waardoor amputatie
overbodig wordt. Verder zijn er succesrijke
behandelingen met menselijk huidweefsel
dat in laboratoria wordt opgekweekt
en als verband op de wonde
wordt gebruikt.
DIABETES: ongeveer 400.000 patiënten in België…
Insuline laat onze lichaamscellen toe op een weldoordachte manier de glucose uit het bloed te gebruiken.
Bij diabetes gaat dit proces niet zoals het moet. De glucose blijft in het bloed zitten en kan niet
goed verwerkt worden. Diabetes is dus een chronische ziekte die gekenmerkt wordt door een verhoogd
suikergehalte in het bloed.
De eigenlijke oorzaak is nog onbekend. Wel weet men dat deze aandoening vooral volwassenen treft,
ouder dan 40 jaar en vaak zwaarlijvig.
Uw apotheker besteedt bijzondere aandacht aan diabetes. Belangrijke aspecten die hierbij aan bod
komen zijn: het juiste gebruik van de voorgeschreven geneesmiddelen, de voeding, de goede verzorging
van de voeten en de meting van de bloedglucose.
Voorgeschreven medicatie:
Wist je dat nog niet één op twee patiënten zijn geneesmiddelen op een correcte manier gebruikt?
Nochtans is dit erg belangrijk wil men een maximaal effect halen uit de behandeling. Bespreek daarom
met uw apotheker hoe u uw geneesmiddelen precies inneemt en vraag om concrete uitleg en
advies.
Voeding:
De voeding is tevens een belangrijke hoeksteen in de behandeling van diabetes type 2. Hierbij wordt
de nadruk gelegd op: 1) het bestrijden van het overgewicht, het beperken van het vetgehalte, 3) het
matigen van het suikerverbruik.
80 % van de diabeten type 2 zijn zwaarlijvig. Het bereiken van een goed gewicht door middel van energiebeperking
kan in vele gevallen de gestoorde suikerwaarden corrigeren. Het energieverbruik is
afhankelijk van het geslacht, de leeftijd, de lichaamsbouw en de dagelijkse activiteit. De diëtiste kan
berekenen hoeveel energie men per dag nodig heeft.
Eveneens de diëtiste maar ook uw apotheker -(waar u zeer vaak komt )- kunnen u helpen op een verantwoorde
wijze te eten, zodat overgewicht wordt bestreden en teveel aan vet en suiker wordt vermeden.
Dit verantwoorde eten is vaak niet meer dan een gezonde voeding die goed is voor iedereen
en gemakkelijk haalbaar is. Praat er regelmatig over en vraag uw apotheker om advies.
vervolg van pagina 3
GIFTIGE
PLANTEN
Een goede raad is ook dat je de namen
van de planten uit je huis en tuin zou kennen
(indien mogelijk zelfs de Latijnse
naam). Als er iets gebeurt zal je de deskundigen
de nodige informatie kunnen
geven waardoor je sneller zal weten wat
de gevolgen zijn en daarom ook sneller
zal kunnen handelen.
Ongevallen voorkomen
• De meest drastische vorm om vergiftiging
door planten te voorkomen is alle
giftige planten uit de woonkamer en de
tuin te verwijderen. Dit is niet altijd
prettig, maar giftige planten wegnemen,
betekent niet dat alle groen en
iedere bloem moeten verdwijnen. Er
zijn meer niet-giftige dan giftige planten.
• Wanneer er kleine kinderen zijn, verwijder
je toch best de giftige planten.
Indien je dit niet wenst te doen, zorg
dan dat kinderen niet bij giftige planten
kunnen komen. Houd er rekening mee
dat kinderen graag ergens op klauteren.
• Laat kleine kinderen niet alleen achter.
Momenten van onoplettendheid (rinkelende
telefoon, deurbel) geven vaak
aanleiding tot ongelukjes. Kinderhandjes
zijn zeer vlug.
• Leer de kinderen zo vroeg mogelijk dat
ze niet van kamer- en tuinplanten
mogen eten.
• Leer hen ten gepaste tijde het verschil
tussen eetbare en niet-eetbare, giftige
planten en vruchten kennen.
• Leer de kinderen wat er gevaarlijk is.
Laat kinderen bijvoorbeeld nooit fluitjes
maken uit de holle stengel van de
reuzenbereklauw.
• Plant geen gevaarlijke planten in de
nabijheid van speeltuinen, zandbakken
of kindercrèches.
• Gebruik tijdens het tuinieren handschoenen
en wrijf niet in je ogen.
Voor de arts of het
Antigifcentrum is het
nuttig als je de
volgende inlichtingen
kan geven:
• De naam van de plant. Ken je de naam
niet, neem dan een stukje van de plant
mee en/of beschrijf ze nauwkeurig.
• Het deel van de plant dat de oorzaak
kan zijn van vergiftiging: bes, tak, blad,
wortel, bloem...
• De (vermoedelijke) hoeveelheid: enkele
Colofon
Hoofdredacteur: Apr. G. Vergote
Redactie: Aprs.: W. Aerts, F. Babylon, E. Blomme, G. De Munck, E. De Troch, G. De Grève, J. Desmidt, J. Janssens, C. François,
M. Haems, P. Hendrickx, L. Hooft, R. Lasseel, A. Lecroart, B. Lelong, A. Masy, J.L. Moens, G. Mues, E. Nerinckx, J. Penne, B. Staelens,
D Van Besien, C. Verhamme - Dr. J. De Rooi, Dr. S. Reubens - mw Veerle De Meyer - dhr Nico Carpriau.
Verantwoordelijke uitgever:
Nederlandstalige versie:
Apr. W. Geerts - Lysenstraat 34 - 2600 Berchem
Franstalige versie:
Apr. E. Blomme - Place du Châtelain 15 - 1050 Brussel
Reclame regie:
KAVA - "Apotheekkrant" en "Le Journal de la Pharmacie"
zijn © KAVA, - Consciencestraat 41 - 2018 Antwerpen
Tel.: 03/280.15.11 - Fax: 03/218.57.40 - http://www.kava.be
e-mail: info@kava.be
Alle rechten voorbehouden.
De Apotheekkrant verschijnt vier maal per jaar.
KAVA D/2003/3286/01
Nieuw
bessen...
• De manier waarop het contact met het
gif tot stand kwam: eten, zuigen, aanraken,
inslikken...
• Het tijdstip waarop het gebeurde.
• De reacties die het slachtoffer vertoont:
buikloop, jeuk, huiduitslag, verwijding
van de pupillen...
• Leeftijd en gewicht van het slachtoffer.
• Typische bijzonderheden in verband
met de gezondheid van het slachtoffer:
geneesmiddelen die ingenomen worden,
doorgemaakte ziekten...
Concrete hulp
Bij vergiftiging door het eten van planten,
of delen ervan, waarbij het slachtoffer
bij bewustzijn is:
• Verwijder de plantenresten uit de
mond en houd ze bij.
• Laat het slachtoffer veel water drinken
(geen zoutwater dit zou kunnen aanleiding
geven tot andere vergiftigingsverschijnselen;
geen melk toedienen,
melk is geen tegengif).
• Bel je huisarts of het antigifcentrum
070/245 245. Wacht zeker niet op de
symptomen vooraleer je contact opneemt!
• Doe het slachtoffer enkel braken op
advies van het antigifcentrum of je
huisarts. Dit kan op volgende manier:
geef het slachtoffer zoveel mogelijk
water, laat het hoofd voorover buigen
en met een omwonden vinger (met zuiver
linnen) in de keel wrijven (de huig
prikkelen).
• Geef medicinale houtskool. Deze
houtskool wordt ook actieve kool
genoemd en is verkrijgbaar bij je apotheker.
Zorg dat je dit in huis hebt,
want het gebruik van actieve houtskool
kan aangeraden worden bij alle soorten
plantenvergiftigingen (vraag raad
aan je apotheker). Dankzij deze sterk
absorberende houtskool zullen er minder
giftige stoffen uit het maagdarmkanaal
in je lichaam terechtkomen.
Bij aanraking met giftige planten die huidirritatie
veroorzaken:
• De huid overvloedig spoelen met water
(10 tot 15 minuten).
• Het slachtoffer uit de zon houden.
• Niet experimenteren met zalfjes en
lotions.
• Raadpleeg liever je huisarts, apotheker
of het Antigifcentrum om een correcte
medicatie te verkrijgen. Dit moet je
zeker doen als de irritatie ernstig is (vb.
brandwonden na contact met reuzenbereklauw).
Meer info: Antigifcentrum, secretariaat
02/264 96 36, urgentielijn 070/245 245;
Rode kruis 02/645 44 58 of
www.redcross.be
www.accu-chek.be
De vertrouwde
bloedglucosemeter
in de kleur van
uw keuze.
Overname van artikels uit de Apotheekkrant is toegestaan, mits dit onder bronvermelding
gebeurt en er een bewijsnummer wordt toegezonden aan de redactie van de Apotheekkrant.
MARKAD