Trek je talige schoenen aan - Vlaamse Gemeenschapscommissie

Situaties 1, 2 en 3
Hoe leren kinderen taal?
Een babbeltje slaan of ervoor
proberen zorgen dat Bilal en
Anahita geen fouten maken?
Er zijn verschillende manieren waarop je kan reageren: je kan bijvoorbeeld ingaan op wat Bilal, Anahita
en de andere kinderen vertellen en vragen, je kan hen wijzen op de taalfouten die ze maken...
Welke verschillende effecten hebben deze reacties?
Beeld je eens in dat jij op vakantie gaat naar Spanje. Je kan wel een mondje Spaans, je kan jezelf
prima redden, ook al weet je vaak niet het juiste woord en zeg je wel eens iets verkeerd. Je leert er
een aantal Spanjaarden kennen waar je af en toe mee optrekt. Jullie gaan op uitstap, iets drinken... en
ondertussen wordt er veel gebabbeld en gelachen. Maar in het groepje zit iemand die je op elke taalfout
‘pakt’ en je zo telkens onderbreekt in je verhaal. Hoe zou jij je daarbij voelen?
Waarschijnlijk heb je na een tijdje geen zin meer om die persoon nog veel te vertellen, hij 1
geeft je
immers niet echt de kans en onderbreekt je verhaal telkens. De kans is groot dat de meeste kinderen
dit net zo aanvoelen. Zij willen immers vertellen wat ze hebben meegemaakt, waarover ze enthousiast
zijn... en dat is wat voor hen telt. Wanneer je systematisch ingaat op hun taalfouten, riskeer je dat ze
je niet vaak meer iets komen vertellen – uit schrik om weer op taalfouten gewezen te worden - en verliezen
jullie boeiende gesprekken.
Ga dus geïnteresseerd in op wat Bilal en Anahita je komen vertellen: reageer op hun verhalen en stel
extra vragen, bijvoorbeeld:
En had die man die vrouw echt geslagen? Maar dat was toch geen echt bloed?
Doe je dat veel naar het park gaan om in de speeltuin te spelen? Heb jij die kleintjes zien geboren
worden? Hoe vond je dat?
Dit is voor hen – en voor jezelf – waardevol. Op de eerste plaats creëer je zo meer betrokkenheid: als
je ingaat op gespreksimpulsen van de kinderen, leer je de kinderen beter kennen (en zij jou) en voelen
de kinderen dat ze bij je terecht kunnen voor het vertellen van ditjes en datjes. De kinderen zullen
zich hierdoor beter thuis voelen bij jou als animator en in de kinderwerking.
8
Bovendien geeft dit ook op talig vlak een belangrijke stimulans aan de kinderen.
Een taal leren lukt immers beter als je je goed voelt in de omgeving
waarin je die taal leert.
Betekent dat nu dat je taalfouten moet negeren?
Nee, je moet taalfouten niet negeren, maar je kan ze beter niet expliciet verbeteren,
zoals bijvoorbeeld: ‘nee, niet filmeren, filmen’. Als je dat doet, riskeer
je immers het gesprek met het kind te verliezen omdat je je op de vorm en
niet op de inhoud ervan concentreert.
1 Voor de vlotte leesbaarheid van de tekst beperken we ons tot de vormen 'hij', 'zijn' en aanverwanten.
Dat neemt niet weg dat je hier evengoed 'hij/zij' of 'haar' kan lezen.