januari 2013 - Vastgoedvergelijker.nl

29
Ten tweede volgt uit de tussenuitspraak vooral dat de
gemeenteraad de keuze voor bestemmingen (en dus de
toevoeging van zoveel meters detailhandel) deugdelijk
zal moeten motiveren, met het oog op de verplichting
om goede ruimtelijke ordening te bedrijven. In die zin is
er ook niets nieuws onder de zon. De gemeenteraad dient
te kunnen motiveren dat de ruimtelijke gevolgen van het
plan dat voorligt aanvaardbaar zijn. In dit geval kon de
gemeenteraad, gelet op de ‘gaten’ in de motivering, de
gevolgen niet eens overzien. En dan gaat het fout.
planregeling onaanvaardbaar is. Laat staan dat dit het
geval is enkel vanwege het creëren van overcapaciteit.
Niet voor niets laat de Afdeling het bij een opdracht aan
de gemeenteraad in deze tussenuitspraak. Het is niet uit
te sluiten dat de gemeenteraad alsnog kan motiveren
dat er sprake is van behoefte aan de toevoeging van
deze meters en dat de leegstand (als die optreedt)
aanvaardbaar is en niet leidt een onaanvaardbaar woon-
en leefklimaat c.q. ondernemersklimaat.
Uitvoerbaarheid
van het plan
Als ik de uitspraak moet duiden denk ik dat de Afdeling
gelet op de (vooralsnog) ontoereikende motivering
van het besluit vooral duidelijkheid wil krijgen over de
uitvoerbaarheid van het plan. Daarbij wordt – zo lijkt het –
aansluiting gezocht bij de jurisprudentie van de Afdeling
over de toevoeging van woningbouw in krimpgebieden.
Ook in die situaties dient op basis van actuele gegevens
JANUARI 2013
inzichtelijk te worden gemaakt dat er behoefte is aan de
geprojecteerde woningen. Daarbij laat de Afdeling zich – net
als in deze uitspraak – leiden door de economische crisis.
Gebrek aan motivering en voorbereiding
Kortom, het gaat hier in wezen slechts om een gebrek
in de motivering van het besluit en de voorbereiding
ervan. Bovendien gaat het om een uitspraak die wel erg
verknoopt is met de feiten van de voorliggende casus,
zodat men zich kan afvragen of er algemene tendenzen
uit af te leiden zijn. Wat mij in ieder geval wel opvalt is dat
naast de al bekende ruimtelijk relevante criteria (woon-
en leefklimaat, verkeersaantrekkende werking) nu ook
het begrip ‘ondernemersklimaat’ wordt geïntroduceerd.
Blijkbaar is dit een criterium dat in het kader van een
met het oog op een goede ruimtelijke ordening te
maken belangenafweging eveneens een rol speelt.
Overigens denk ik dat het begrip ‘ondernemersklimaat’
waarschijnlijk grotendeels samenvalt met het begrip
‘woon- en leefklimaat’ en verband houdt met de
leegstand, waarvoor wordt gevreesd.
Bart de Haan is advocaat
bij Poelmann van den
Broek Advocaten en is
gespecialiseerd in overheid
en ruimtelijke ontwikkeling.