Marokkaanse jeugddelinquenten: een klasse apart? - Universiteit ...

ten, 2006; Rodney & Tachia, 2004). Ook is het mogelijk dat jongens met een Marokkaanse achtergrond
vaker worden aangehouden door de politie dan jongens met een Nederlandse achtergrond. In
1991 stelden Bovenkerk, De Haan en Yesilgöz al dat er vanwege de algemeen ongunstige beeldvorming
over Marokkanen in verhouding grote aandacht van de politie is voor deze groep. Onze bevinding dat
Marokkaanse jongens vergeleken met Nederlandse jongens relatief veel delicten in groepsverband
plegen in combinatie met het veelgenoemde overlastgevende, maar niet perse criminele gedrag van
Marokkaanse jongens (bv. Pels, 2003), zorgt waarschijnlijk voor nog meer aandacht van de politie.
Omdat de kans bestaat dat Marokkaanse jongens vaker worden aangehouden door de politie en
zwaarder worden gestraft dan Nederlandse jongens, is het mogelijk dat zij met relatief minder zware
delicten in preventieve hechtenis komen.
Ten derde zou ook de combinatie van het Nederlandse justitiële systeem en bepaalde kenmerken van
de Marokkaanse populatie in Nederland oorzaak kunnen zijn van de gevonden verschillen tussen de
Nederlandse en Marokkaanse preventief gehechte jongens. De vraag rijst in hoeverre het justitiële systeem
in Nederland voldoende toegerust is op de aanpak van Marokkaanse criminele jongens die vaak
al op jonge leeftijd herhaaldelijk met justitie in aanraking komen vanwege vermogensdelicten. Deze
hoge mate van recidive leidt er wellicht toe dat relatief lichte zaken van Marokkaanse jongens worden
voorgelegd aan de kinderrechter, wat mogelijk preventieve hechtenis tot gevolg heeft. Daarnaast
zijn de verschillende justitiële interventies misschien minder effectief voor jongens met een Marokkaanse
dan voor jongens met een Nederlandse achtergrond. Sommige repressieve interventies, zoals
bijvoorbeeld de Halt-afdoening zouden minder effectief zijn bij allochtone dan bij autochtone jongeren
(Kromhout & San, 2003). Er zijn echter geen onderzoeken die dit bevestigen (Dekovi & Asscher,
2008). Wel is bekend dat jongeren waarbij de recidivekans hoog wordt ingeschat, minder baat hadden
bij Halt dan jongeren bij wie hiervan geen sprake was (Boom, Ferwerda & Leiden, 2007). Dit zou voor
de Marokkaanse jongens dus eveneens kunnen gelden. Ook blijkt uit onderzoek dat de wisselwerking
tussen allochtone, waaronder Marokkaanse, ouders en instellingen in de justitiële keten te wensen
overlaat (Nijsten, Geense, Pels & Vollebergh, 2002).
Ten slotte zouden onze resultaten een indicatie kunnen zijn van een niet optimaal functionerende vrijwillige
zorg voor Marokkaanse jongens. Zo weten we dat Marokkaanse jeugdigen ondervertegenwoordigd
zijn in de geestelijke gezondheidszorg, omdat zij weinig in dit type zorg terechtkomen en omdat
de uitval relatief groot is (Vollebergh, 2002). Dit zou erop kunnen wijzen dat Marokkaanse ouders
en hun kinderen de weg naar de vrijwillige hulpverlening niet goed weten te vinden, of dat er in deze
groep weinig vertrouwen is in de hulpverlening. Bovendien lijkt de falende vroegtijdige onderkenning
van problemen door ouders en leerkrachten bij Marokkaanse jongens hierin een rol te spelen (Stevens
& Vollebergh, 2008; Zwirs, Burger, Buitelaar, Schulpen, 2006; Zwirs, Burger, Schulpen & Buitelaar,
2006).
6.2 Oriëntatie op Nederlanders
De resultaten van ons onderzoek lieten zien dat Marokkaanse preventief gehechte jongens op veel gebieden
lijken op hun leeftijdsgenoten uit de algemene bevolking. Zij hadden een vergelijkbaar niveau
van emotionele problemen en gedragsproblemen en er waren weinig verschillen in de moeder-kind
relatie tussen deze twee groepen Marokkaanse jongens. Er was wel een groot verschil wat betreft orientatie
ten opzichte van Nederlanders. Marokkaanse jongens in preventieve hechtenis èn hun ouders
Nicis Institute - Marokkaanse jeugddelinquenten: een klasse apart? - 47