Marokkaanse jeugddelinquenten: een klasse apart? - Universiteit ...

nemers aan het onderzoek bleek het strafblad incompleet te zijn, dit resulteerde in een analyse van
291 strafbladen. Een strafblad omvat ondermeer informatie over de delicten waarvoor de jongen in het
verleden veroordeeld is, de leeftijd waarop de jongen voor de eerste keer in preventieve hechtenis is genomen
en het delict waarvoor de jongen momenteel in preventieve hechtenis is genomen. Dit laatste
is het zogenaamde indexdelict.
Om de verschillende delicten te categoriseren naar type en ernst, werd het classificatiesysteem van Van
Kordelaar (2002) gebruikt (zie bijlage 1.1). In dit classificatiesysteem werd een onderscheid gemaakt
tussen de volgende typen delicten (in volgorde van ernst): licht geweld, vermogen en profijt zonder
geweld, midden geweld, vermogen met geweld, zwaar geweld, zeden, leven, brandstichting en leven
extra. Er werden twee typen vermogensdelicten onderscheiden: vermogensdelicten zonder geweld, bijvoorbeeld
fraude, inbraak of winkeldiefstal, en vermogensdelicten met geweld. Vermogensdelicten
met geweld bestaan uit afpersing (het doen overhandigen van geld of goederen) en diefstal met geweld
(het wegnemen van geld of goederen). Voorbeelden van diefstal met geweld zijn winkeldiefstal met geweld,
tasjesroof of diefstal in een woning met geweld. De term ‘diefstal met geweld’ houdt niet per definitie
in dat er daadwerkelijk geweld wordt gebruikt (Van der Vinne, 1999). Een persoon kan ‘diefstal
met geweld’ plegen die alleen gepaard is gegaan met een bedreiging. Indien wel geweld is gebruikt
binnen dit type delict, kan er veel variatie zitten in de mate van geweld. Soms gaat het alleen om duwen
en trekken en soms gaat het om geweld dat tot letsel leidt (Van der Vinne, 1999). In het huidige
onderzoek waren geen beschrijvingen van delicten voorhanden, waardoor we geen indicatie hebben
van de ernst van het geweld dat eventueel gebruikt is in de categorie ‘diefstal met geweld’. Echter, het
verschil tussen een vermogensdelict met geweld en een zuiver geweldsdelict is dat in het eerste geval
de vermogenscomponent voorop staat. In dit onderzoek werden zware mishandeling, vrijheidsberoving,
doodslag en moord samengenomen in één categorie (zwaar geweld), omdat het aantal jongens
dat deze delicten had gepleegd te klein was voor statistische analyses. De deelnemers aan deze studie
zijn vrijwel nooit voor een drugsdelict opgepakt. Om deze reden werd over deze delictcategorie niet
gerapporteerd in de resultaten.
Om de sociaal economische status (SES) van de deelnemers aan het onderzoek te meten werden gegevens
van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) gebruikt. Het SCP berekent SES scores aan de hand
van o.a. het gemiddelde inkomen, opleidingsniveau, percentage werkloosheid en het aantal huishoudens
per postcodegebied. Wij classificeerden de SES scores van het SCP in ‘laag’, ‘midden’ en ‘hoog’.
2.3 Resultaten
2.3.1 Delictgeschiedenis
In de onderzoeksgroep bedroeg de gemiddelde leeftijd bij het plegen of verdacht zijn van het eerste
delict waarvoor de jongen in preventieve hechtenis was genomen 15.9 jaar. Marokkaanse jongens
werden voor het eerst in preventieve hechtenis genomen bij een gemiddelde leeftijd van 15.7, terwijl
Nederlandse jongens significant ouder waren bij de eerste preventieve hechtenis: 16.2 jaar. De Marokkaanse
jongens in de onderzoeksgroep werden in het verleden gemiddeld vaker in preventieve hechtenis
genomen dan de Nederlandse jongens (1.6 versus 1.2 keer). Omdat sommige jongens voor meerdere
delicten tegelijk in preventieve hechtenis waren genomen, werd vervolgens onderzocht of het aantal
delicten waarvoor jongens ooit in preventieve hechtenis waren genomen verschilde tussen Marokkaanse
18 - Nicis Institute -Marokkaanse jeugddelinquenten: een klasse apart?