Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

nemen: ofwel verwerpt hij de klacht, ofwel stelt hij een onderzoek in. In een aantal gevallen is het niet
mogelijk om tot een bemiddeling te komen, doordat één van de partijen niet aanwezig is (door o.a.
ziekte) of één van de partijen niet bereikt kan worden. In deze gevallen worden een uitstel van de
bemiddeling aangevraagd.
Indien de bemiddeling tot resultaten leidt, kan de deontologische commissaris een aantal
aanbevelingen maken ten aanzien van de directeur van de politiedienst (bv. het volgen van een
opleiding of het volgen van stresstherapie). Deze aanbevelingen zijn echter niet verplicht. Zelfs indien
de commissaris de klacht verwerpt kan hij ten aanzien van de politieambtenaar of betrokken
politiedienst een aantal aanbevelingen doen. De bemiddeling tussen de persoon en de
politieambtenaar geniet aldus een zekere preventieve functie. Men kan op deze wijze de
politieambtenaar sensibiliseren voor zijn gedrag en duidelijk maken dat dit zich in de toekomst niet
meer mag voordoen. De bemiddeling vormt aldus een manier om de attitude van de politieambtenaren
op een positieve wijze te veranderen. De deontologische commissaris haalt hier ook steeds duidelijk
aan op basis van welke bepalingen in de deontologische code de gedraging als afwijkend
gepercipieerd wordt.
3.4.2.5.2.2. Onderzoek
Als een bemiddeling niets oplevert of wanneer een welbepaalde klacht zeer ernstig is, kan de
commissaris besluiten een onderzoek in te stellen. 285 Hij stelt de persoon die de klacht neerlegde, de
politieambtenaar en de directeur van de betrokken politiedienst hiervan in kennis. Binnen vijftien
dagen na het nemen van de beslissing, duidt de commissaris een onderzoeker aan. De dienst
‘onderzoeken’ van de deontologische commissaris bestaat uit oud-politieambtenaren. Om
belangenvermenging te vermijden, mag een onderzoeker nooit een klacht behandelen van een
politiedienst waar hij/zij ooit toe behoorde. De werkgever van de politiedienst waar de betrokken
politieambtenaar werkzaam was, dient de kosten van het onderzoek te betalen.
De onderzoeker zal gebruik maken van de boeken, rapporten en documenten die gerelateerd zijn aan
de klacht om ze te analyseren. De commissaris en elke persoon die optreedt als onderzoeker
beschikken hierbij over de bevoegdheid om in een politiedienst boeken, rapporten en documenten die
gerelateerd zijn aan de klacht te onderzoeken in het kader van het onderzoek, nadat men hierover de
directeur van het politiekorps heeft ingelicht. Het onderzoek wordt vervolgens door de onderzoeker
gequoteerd. Een onderzoek op niveau 1 is een makkelijk onderzoek, een onderzoek op niveau twee
gaat om een onderzoek met een grotere complexiteit, een onderzoek op niveau drie houdt een
gerechtelijk feit in. Als het om een gerechtelijk feit gaat, zal de onderzoeker het dossier overhandigen
aan de commissaris, die het onderzoek op zijn beurt doorstuurt naar de bevoegde gerechtelijke
instantie. Dit betekent echter dat de deontologische procedure stilgelegd wordt, totdat een uitspraak
wordt gedaan op strafrechtelijk niveau. Als een zaak een crimineel feit uitmaakt, zal de criminele
procedure voorrang genieten op de deontologische procedure. Indien een zaak een deontologisch feit
uitmaakt, zal deze procedure voorrang genieten op een disciplinaire procedure. Een overste van een
285 André Sénécal. 28 augustus 2007, 13u t/m 14u. Directeur des enquêtes Commissaire à la déontologie.
143