Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

• Hij kan de klacht afwijzen als zij niet gerechtvaardigd is. Hiervoor zijn verschillende redenen
mogelijk: de klacht houdt een verjaard feit in, de politieambtenaar had op het ogenblik van de feiten
geen contact met het publiek, de politieambtenaar oefende op het moment van de feiten zijn
functie niet uit, de klager werkt niet mee of er doen zich bijzondere omstandigheden voor.
• Hij kan vaststellen dat er zich een tekortkoming voordoet ten aanzien van de deontologisch code
en daarvoor de bemiddelingsprocedure instellen.
• Hij kan eveneens vaststellen dat de feiten te zwaar zijn om een bemiddelingsprocedure op te
starten en daarom besluiten onmiddellijk een onderzoek in te stellen (bv. in het geval van slagen
en verwondingen).
3.4.2.5.2.1. Bemiddeling
Zowel de politieambtenaar, als de burger worden uitgenodigd voor een bemiddelingssessie. Zowel de
politieambtenaar, als de burger kunnen zich hiervoor laten bijstaan door een persoon naar keuze
(advocaat, syndicale vertegenwoordiger, overste van de betrokken politiedienst, etc.).
De bemiddeling is bij wet verplicht. 283 Tot 1995 was de bemiddeling facultatief: de bemiddeling kon
geweigerd worden door één van beide partijen. Dit betekende echter dat heel wat zaken voor het
deontologische comité gebracht werden. Hierdoor ging de effectiviteit van de deontologische
commissaris een beetje verloren. Daarom werd in 1995 Claud Corbo, een Quebecse professor in de
rechtsgeleerdheid, aangesteld om een onderzoek te verrichten naar het klachtenproces. Hij sprak met
meer dan 100 personen die een klacht hadden neergelegd over hun bevindingen. Op basis van deze
gesprekken maakte hij de aanbeveling, met de effectiviteit van het klachtenproces in het achterhoofd,
om de bemiddeling verplicht te maken. Zijn aanbevelingen werden gevolgd en de bemiddeling werd
verplicht gesteld vanaf 1997: zowel de politieambtenaar als de persoon die de klacht heeft
neergelegd, moeten hier aanwezig zijn. Er werd echter één uitzondering gemaakt: als de burger
duidelijke motieven aanhaalt waarom een bemiddeling voor hem niet mogelijk is, is hij niet verplicht
om hier aanwezig te zijn. 284
Tijdens de eigenlijke bemiddelingsprocedure worden beide partijen aan het woord gelaten en kunnen
zij op duidelijke wijze hun visie op de zaken weergeven en motiveren. Zo verkrijgt de commissaris een
beter inzicht in de feiten die zich hebben voorgedaan. Ook de partijen kunnen een beter begrip
verkrijgen in de zienswijze van de andere partij.
In 45% van de gevallen kan de klacht door middel van een bemiddeling geregeld worden. De
verschillende partijen ondertekenen dan een regeling van bemiddeling. Eén van de partijen kan hierbij
eisen om een aantal bemerkingen in de regeling op te nemen. Bij een regeling van bemiddeling krijgt
de politieambtenaar geen sanctie opgelegd, maar wordt het feit wel in een deontologisch dossier
opgenomen. De commissaris kan geen voorwaarden verbinden aan een regeling van de bemiddeling.
In sommige gevallen weigert de persoon zich bij de bemiddeling neer te leggen. Indien men niet tot
een akkoord kan komen, wordt de bemiddeling niet geregeld en zal de commissaris een beslissing
283
Art. 146, 148 La loi sur la police, L.R.Q., c-P-13.1. (Beschikbaar op
http://www2.publicationsduquebec.gouv.qc.ca/dynamicSearch/telecharge.php?type=2&file=/P_13_1/P13_1.htm).
284 Claude Simard, 28 augustus 2007. 09u t/m 10u. Commissaire à la déontologie. Québec.
142