Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

2.3.2. ANALYSE
Binnen de Vlaamse overheid worden in diverse luiken van het beleidsinstrumentenkader van Lamboo
(2005) initiatieven inzake integriteit ondernomen. Er is ook politieke betrokkenheid, zoals blijkt uit de
nota’s van de minister van Bestuurszaken. Daarnaast wordt, door de aanstelling van een coördinator
Integriteitszorg en een commissie Integriteitszorg, integriteit geïntegreerd in de organisatiestructuur.
Bovendien wordt op deze wijze continuïteit in het integriteitsbeleid verzekerd (Lamboo, 2005).
Daarenboven worden ook andere positieve initiatieven vooropgesteld.
• Door verschillende handreikingen te ontwikkelen, wil men duidelijkheid scheppen in het
vooropgestelde beleid. Ook leiderschap wordt hoog in het vaandel gedragen binnen de uitwerking
van een beleid Integriteitszorg en wordt benadrukt in verscheidene beleidsnota’s (Lamboo, 2005).
• De deontologische code van de Vlaamse overheid dateert reeds van 1999 en wordt geregeld
aangepast. Deze code voldoet ook aan veel van de hoger vermelde kwaliteitscriteria. Alleen de
waarde “correctheid” is nogal vaag omschreven en weinig consistent in de invulling.
• De rondetafelconferenties vormen een interessant initiatief. Op deze wijze worden ervaringen
uitgewisseld en kunnen creatieve ideeën vaste vorm krijgen, uitgeprobeerd worden en op een
volgende rondetafelconferentie besproken worden. Daarnaast wordt een enorme hoeveelheid
‘know-how’ verzameld, wat door Kaptein (1998) belangrijk wordt geacht. Het zou interessant zijn
om deze ‘know-how’ ook te delen met andere diensten via intranet, verspreiding van de verslagen,
etc.
Naast de aandacht voor de stimulerende kant van het integriteitsbeleid, waarbij men positieve
doelstellingen vooropstelt (Lamboo, 2005), besteedt men binnen de Vlaamse overheid ook voldoende
aandacht aan het controlerende luik van het integriteitsbeleid. Een zekere balans tussen de twee
benaderingen wordt aldus benadrukt (Maesschalck, 2005).
3. BUITENLANDSE CASES
In dit hoofdstuk worden een aantal buitenlandse casussen, die als goede praktijken inzake integriteit
vooropgesteld worden, nader onderzocht. De focus richt zich in deze fase op de beschrijving en
evaluatie van de globale strategie van het integriteitsbeleid in de geselecteerde casussen.
Na een zoektocht op het Internet en aanbevelingen van leden van de begeleidingscommissie, werden
volgende ‘best practices’ vooropgesteld.
• De gemeente Amsterdam, de politie Amsterdam-Amstelland en het Bureau Integriteitsbevordering
Openbare Sector (Nederland).
• Fins ministerie van Financiën, Fins parket-generaal, Finse douane, Finse politie en Nationaal
Onderzoeksbureau (Finland).
25