Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

• Een aantal officieren binnen de zones worden naar de officierenschool of de provinciale
•
politiescholen gestuurd om een opleiding te volgen betreffende deontologie en integriteit of
een ‘train the trainer’-opleiding. Hiermee wenst men de officieren de materie betreffende
integriteit/deontologie eigen te maken, zodat zij hieromtrent in het eigen korps initiatieven
kunnen nemen. Bovendien leren zij op die manier hoe ze een voorbeeld kunnen stellen voor
de korpsleden. Hierdoor raakt dit instrument aan het luik ‘leidinggevenden’, zoals door
Lamboo (2005) vooropgesteld. In sommige zones gaat men zelfs verder en stuurt men een
officier naar een externe opleiding betreffende integriteit, waaronder een opleiding
‘integriteitsmanagement’.
De deontologische code werd in de meeste korpsen al verspreid. Hier werd in het merendeel
van de gevallen een informatiesessie aan verbonden, om de korpsleden kennis te laten
maken met de code. Deze informatiesessies zijn in de meeste korpsen slechts eenmalig en
nemen een halve of een volledige dag in beslag. De werkwijze van deze informatiesessies
gelijkt sterk op de opleidingen gegeven aan de politiescholen. Allereerst wordt een
theoretische uiteenzetting verzorgd betreffende de deontologische code, gevolgd door
praktijkoefeningen gaande van de bespreking van cases met een terugkoppeling naar de
code, discussies omtrent welbepaalde deontologische principes, tot rollenspelen.
In sommige korpsen wachtte men met de verspreiding van de deontologische code tot op de
dag van de informatiesessies. Men achtte dit logischer en hierdoor zouden de korpsleden zich
ook meer bewust worden van de deontologische principes. Dit zorgde, zoals blijkt uit de
briefrondvraag, in sommige korpsen bij de politieambtenaren aanvankelijk wel voor
verwarring. De code was er namelijk, er werd belang aan gehecht maar ze werd toch niet
verspreid. Goede communicatie naar de personeelsleden toe, zoals door Lamboo (2005)
vooropgesteld, over de redenen waarom gewacht wordt met de verspreiding is belangrijk.
Men kan bijvoorbeeld, om verwarring te voorkomen, uitleg verschaffen op een
korpsvergadering over het uitstel van de verspreiding van de code. Andere korpsen wachtten
niet met de verspreiding. Zij deelden de code uit, al dan niet op een korps- of
personeelsvergadering, en kondigden aan dat in de nabije toekomst informatiesessies over de
deontologische code zouden plaatsvinden. In de zone Pajottenland werd de code bijvoorbeeld
overhandigd door de korpsleiding aan de hand van een ceremonie. Op deze wijze wenste
men het belang van de code en het belang dat de leiding eraan besteed, te accentueren. In
de zone Moeskroen werd de deontologische code door de korpschef verspreid en toegelicht
op een korpsopleiding, waarin hij onderstreepte hoe belangrijk hij integriteit wel niet acht.
De aandacht die in de meeste geantwoorde lokale zones aan preventie besteed wordt, is mogelijk te
verklaren door het feit dat de deontologische code nog niet zo lang geleden verspreid is en dit een
zekere informatieverspreiding en vorming vereist. De kans bestaat dat, eens de aandacht voor de
deontologische code geluwd is, het aantal initiatieven in het preventieve luik zullen verminderen. Het
is dan aan de zones om ook andere instrumenten te voorzien om de integriteit in hun korpsen te
bevorderen, zodat continuïteit verzekerd wordt.
58