Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

2.2. ACTIEPLAN INTEGRITEIT
In 2001 werd een strategisch seminarie door de federale politie georganiseerd. De commissarisgeneraal,
de verschillende directeurs-generaal, een aantal directeurs en de directie van de werking en
van de coördinatie van de federale politie (CGC) waren hierbij aanwezig. Tijdens dit seminarie werden
het actieplan van de federale politie betreffende integriteit en de definitie van integriteit goedgekeurd,
gesteund door de Minister van Binnenlandse Zaken.
De definitie werd benaderd, zoals omschreven in het rapport van de parlementaire commissie
Dutroux-Nihoul. 141 In deze definitie worden begrippen als normvervaging, onrechtmatig gedrag en
corruptie in de benadering van integriteit geïntegreerd. Deze handelingen/gedragingen worden over
het algemeen vermeld in wetteksten. De niet-naleving ervan vormt een inbreuk op de integriteit.
Daarnaast bestaat eveneens een hele reeks van gedragingen die tegen het integriteitsprincipe ingaan,
zonder een overtreding van de wet te vormen. Integriteit wordt dus eerder onrechtstreeks gedefinieerd
op basis van handelingen en/of gedragingen die men afkeurt of verplichtingen die men zich oplegt.
Aan deze gehanteerde definitie ligt een negatieve lading ten grondslag. Toch wordt in verschillende
wetteksten ook uitgegaan van een continuüm met betrekking tot het integriteitsbegrip, wat eveneens
gepubliceerd werd in één van de ‘infodocs’.
Daarnaast werd ook het actieplan integriteit, gecoördineerd door de directie van de interne relaties
(DSI), ontwikkeld door verscheidene directies. Dit actieplan vormde een middel om de strategische
doelstelling van het eerste Nationaal Veiligheidsplan te bereiken. Elk semester diende de DSI te
rapporteren aan de dienst nationaal veiligheidsplan (commissariaat-generaal). Op het moment van het
strategische seminarie en de ontwikkeling van een actieplan integriteit was de federale politie reeds
een feit, doch van de lokale politie was op dat moment nog geen sprake. Het ontwikkelde actieplan
was aldus enkel geldig voor de federale politie.
Er zijn signalen van een zekere terughoudendheid in de uitwerking van het plan omdat men vreesde,
door een dergelijk plan, de indruk te wekken dat er een groot probleem bestond betreffende integriteit
bij de politie. Waarschijnlijk om dezelfde reden werd integriteit dan ook niet meer als strategische
doelstelling vermeld in het nieuwe Nationaal Veiligheidsplan van 2002. Die beslissing deed echter de
vraag rijzen wat er nu moet gebeuren met het actieplan. Binnen de directie van de interne relaties
(DSI) besloot men om op eigen initiatief met het actieplan verder te gaan. In 2002 werd aldus gestart
met de uitwerking en coördinatie van dit actieprogramma, dat een globale aanpak beoogt: het gaat om
alle personeelsleden en beoogt een engagement op lange termijn. Het ontwikkelde plan vertrekt
daarnaast vanuit een ‘systemische’ benadering: er worden diverse acties ondernomen en
gecombineerd in verschillende domeinen. Deze systemische benadering is niet altijd evident, daar
141 R. Landuyt en N. ’t Serclaes, Verslag namens de onderzoekscommissie van het parlementair onderzoek naar de wijze
waarop het onderzoek door de politie en het gerecht gevoerd werd in de zaak Dutroux-Nihoul en consoorten. Kamer van
Volksvertegenwoordigers, doc. 713/6-96/97, zitting van 14 april 1997.
49