Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

te passen. Tezelfdertijd moet de trainer duidelijk maken dat deze ethische systemen niet verward
mogen worden met morele beslissingen. Zij zijn eerder richtlijnen die een individu in het
achterhoofd kan houden wanneer hij een ethische beslissing neemt.
Concluderend omvat deze vorm van dilemmatraining verschillende constitutieve bestanddelen,
waaronder een theoretische uiteenzetting over ethische theorieën, praktische definities, de
deontologische code (indien voorhanden) en de centraal gestelde waarden (cf. Deel V, 1.3.C.),
praktische dilemmaoefeningen zonder de bespreking van een formeel ethisch
besluitvormingsmodel (cf. Deel V, 1.3.H.) en een discussie over waarden (cf. Deel V, 1.3.E.).
1.5.3. TRAINING
AMSTERDAM)
MORELE OORDEELSVORMING (GEMEENTE
De training ‘morele oordeelsvorming’ wil een cultuur van professionele verantwoordelijkheid
bevorderen door te werken aan integriteit. De training ‘morele oordeelsvorming’ richt zich op
leidinggevenden en medewerkers die hun werk naar eer en geweten doen, maar wel
geconfronteerd worden met moeilijke beslissingen en lastige situaties. De training maakt de
deelnemers niet enkel bewust van het belang van een integere ambtsuitoefening door de
introductie en analyse en bespreking van reële voorbeelden, maar biedt de deelnemers
eveneens een houvast door middel van een ethisch besluitvormingsmodel (het
zevenstappenplan).
Een training ‘morele oordeelsvorming’ oriënteert zich allereerst theoretisch op integriteit. Wat is
integriteit? Waarom is er in de samenleving zoveel aandacht voor morele vraagstukken? Waarom
is een integere ambtsuitoefening binnen de overheid (waaronder politie) zo belangrijk? Wat is het
beleid dat door de overheid (politie) gevoerd wordt? Wat houden de basiswaarden en de
gedragscode in?
Vervolgens worden enkele kwesties betreffende het morele oordeel besproken. De belangrijkste
vragen hierbij zijn of het morele oordeel relatief is en of het afhankelijk is van waarden en
normen. Het morele oordeel wordt verder onderscheiden van het pragmatische (werkt dit?), het
esthetische (is dit mooi?), het religieuze (komt dit overeen met de religieuze voorschriften?) en
het juridische (is dit legaal?) oordeel. Een handeling wordt in de training omschreven als moreel
juist als ‘er recht wordt gedaan aan de ander, als er voldoende rekening wordt gehouden met de
rechten, de belangen en de wensen van de betrokkenen’.
Tot slot kunnen de deelnemers eigen integriteitsvraagstukken uit de werkpraktijk aanreiken, waar
de trainer een inventaris van opmaakt die hij in de verdere training gebruikt. In een tweede deel
oefent men de morele oordeelsvorming. Hierbij wordt het zevenstappenplan van Van
221