Toolbox deontologie bij de politiediensten.pdf - Algemene Directie ...

naar integriteit als morele competentie.
• Ten derde, is het ook belangrijk om voldoende aandacht te besteden aan het
integriteitsbeleid in de interne communicatiekanalen van de organisatie (cf. Deel IV,
B.4.1.2.).
• Men kan ook externe communicatie rond het integriteitsbeleid verspreiden (cf. Deel IV,
B.4.1.2.). Op zich heeft elke maatregel afzonderlijk weinig zin en bestaat steeds het risico dat
deze louter als ‘window-dressing’ wordt beschouwd. Maar wanneer deze maatregelen
gekoppeld worden aan andere instrumenten en geïntegreerd zijn in een globaal beleid
kunnen ze, door onderlinge synergie, wel een belangrijke impact hebben.
• Tot slot is het belangrijk om ook op langere termijn de borging van het integriteitsbeleid te
garanderen. Het gevaar is immers reëel dat na een eerste golf van aandacht de interesse
voor het integriteitsbeleid wegzinkt. Dit kan men deels ondervangen door enkele van de
hoger vermelde suggesties structureel te verankeren (bv. systematische bespreking van
integriteit in functioneringsgesprekken, de sanctieregeling), maar ook door een systematische
rapportering te voorzien over de toepassing van de instrumenten (bv. opname van een
rubriek in jaarverslagen). Ook zou men geregeld sessies rond integriteit kunnen organiseren
onder de medewerkers, als onderdeel van het werkoverleg. Op die sessies kan het
integriteitsbeleid eventueel geëvalueerd worden en kunnen aanpassingen voorgesteld
worden.
Wat de precieze volgorde van de controlerende en stimulerende instrumenten moet zijn, hangt af
van de concrete omstandigheden. Als men bijvoorbeeld in een welbepaalde organisatie recent
met een schandaal te maken heeft gehad, is het belangrijk eerst een aantal structurele
maatregelen te treffen om te verhelpen dat een dergelijk schandaal zich nog voordoet. Na de
focus op controlerende instrumenten kan men dan stimulerende instrumenten ontwikkelen om de
werknemers bij te staan in de omgang met ethische problemen. Als men echter in een
organisatie werkt waar er geen indicaties zijn van integriteitsschendingen, richt men zich best in
de eerste plaats op de implementatie van stimulerende instrumenten (Maesschalck, 2005).
2. GEÏNTEGREERDE BENADERING ALS KRITISCHE
SUCCESFACTOR
De instrumenten van integriteitsbeleid moeten onderling op mekaar afgestemd worden, én
tegelijkertijd ook afgestemd zijn op instrumenten van verwante beleidsdomeinen. Deze paragraaf
gaat achtereenvolgens in op beide punten.
185