deel 1 planMER - Stad Kortrijk

6712_plan-mer-31juli2012-definitieve_versie.docx
84/346 04/006712
Uit Tabel 5-13 kan afgeleid worden dat de jaargemiddelde NO2-concentratie op geen enkel van de
geselecteerde wegsegmenten de jaargrenswaarde (40 µg/m³) overschrijdt. De verkeersbijdragen
variëren voor de meeste wegsegmenten tussen 0,6 en 10,3 µg/m³. Dit komt overeen met een
bijdrage van 1,5 tot 25,75% van de norm. Er worden nergens overschrijdingen van de
uurgrenswaarden van NO2 berekend.
Ook voor PM10 wordt de jaargrenswaarde van 40 µg/m³ overal gerespecteerd. Desondanks worden
voor al de geselecteerde wegsegmenten meer dan 35 overschrijdingen van de daggrenswaarde
vastgesteld. Dit wordt voornamelijk verklaard door de hoge achtergrondwaarden; de totale
concentratie wordt immers slechts in beperkte mate bepaald door de verkeersbijdragen. Zoals blijkt
uit de berekeningen variëren de verkeersbijdragen tussen 0,1 en 1,7 µg/m³, dit komt overeen met
een bijdrage van 0,25 tot 4,25% van de norm.
Voor wat betreft PM2,5 kan afgeleid worden dat voor iets minder dan de helft van het aantal
geselecteerde wegsegmenten (12 van de 29) een jaargemiddelde PM2,5 concentratie van meer dan
25 µg/m³ wordt berekend. Ook hier wordt dit verklaard door de hoge achtergrondconcentratie. De
verkeersbijdragen variëren voor de geselecteerde wegsegmenten tussen 0,1 en 1,4 µg/m³. Dit
komt overeen met 0,4 tot 5,6 % van de grenswaarde van 25 µg/m³ die geldt vanaf 1 januari 2015,
ofwel 0,4 tot 5,6 % van de indicatieve grenswaarde van 20 µg/m³ die geldt vanaf 1 januari 2020.
Zoals vermeld in de beschrijving van de methodiek (§ 14.1.1) werden de immissiebijdragen van
benzeen berekend op basis van de verhouding van de emissies van PM10 en benzeen en de
berekende immissiebijdrage van PM10. Het jaargemiddelde werd berekend op basis van de
jaargemiddelde achtergrond (die voor het ganse studiegebied gelijk gesteld werd aan 0,64 µg/m³
(zie hoger)) en de immissiebijdrage.
Uit de berekeningen kan afgeleid worden dat de jaargemiddelde benzeenconcentratie ter hoogte
van de geselecteerde wegsegmenten overal minder dan 5 µg/m³ bedraagt (= jaargrenswaarde voor
benzeen). De verkeersbijdragen variëren voor de geselecteerde wegsegmenten tussen 0,13 en
2,28 µg/m³. Dit komt overeen met 2,7 tot 45,7 % van de norm.
5.3.4.5 Emissies van gebouwenverwarming
Het overgrote deel van de emissies van huishoudens zijn broeikasgasemissies. In 2009 bedroeg
het aandeel van de energetische emissies van huishoudens in Vlaanderen 97,5%, waarvan de
CO2-emissies 96,7% deel uit maken. De aandelen CH4 en N2O zijn klein: respectievelijk 0,6% en
0,2%.
Naast broeikasgasemissies dragen huishoudens ook bij tot de emissie van verzurende stoffen.
82,8% van de verzurende emissie van huishoudens is afkomstig van gebouwenverwarming. Het
betreft voornamelijk emissies van NOx (42,7%) en SOx (39,9%) ten gevolge van de verbranding van
fossiele brandstoffen voor ruimteverwarming en het bereiden van warm water.
Verder dragen huishoudens in Vlaanderen voor 11,8% bij tot de emissie van ozonprecursoren.
Gebouwenverwarming is hier voor 57,8 % verantwoordelijk voor.
Wat betreft stofemissies, draagt de gebouwenverwarming bij tot ruim de helft (54,1%) van de
emissies van huishoudens.
Gebouwenverwarming draagt ook bij tot de emissie van producten van onvolledige verbranding,
waarvan de voornaamste CO emissies zijn.
Op basis van de in paragraaf 14.1.1.3 vermelde emissiefactoren werden voor het bebouwde
oppervlak van de huidige situatie van het studiegebied de emissies berekend. Het aantal km²
bebouwd oppervlak in de huidige situatie (14,45 km²) werd bepaald op basis van een luchtfoto van
de huidige situatie (Figuur 14-1). De resultaten worden weergegeven in Tabel 5-14.