Handboek Slibgisting - Stowa

StoWa 2011-16 HANDBOEK SLIBGISTING
• eventueel de samenstelling van het gas; CH 4 - en CO 2 -gehalte;
• eventueel verbrandingswaarde van het biogas of de Wobbe-index;
• cumulatief debiet tussen twee opeenvolgende monsters van de verschillende slibstromen;
• drogestofgehalte van het in en uitgaande slib (DS%);
• CZV-gehalte in ingaand en uitgaand slib (CZV als % van DS);
• eventueel organisch-stofgehalte van het ingaande en uitgaande slib (OS als % van DS).
Alleen het bijhouden van de dagelijkse slib- en gasdebieten heeft niet zoveel zin, omdat door
verschil van slibkwaliteit en variaties in de aanvoer er grote verschillen in de biogasproductie
kunnen optreden. Zo ontstaat bij het gisten van primair slib een veel sneller en grotere hoeveelheid
gas dan bij het gisten van gelijke hoeveelheid secundair slib. Naast bijhouden van de
gegevens wordt ook geadviseerd de trending en het verloop gedurende langere tijd te volgen.
Indien een parameter langzaam wijzigt en buiten het normale spectrum valt, kan dit een
aanwijzing zijn dat er zich iets voordoet waarop kan of moet worden ingegrepen.
6.2.2 MoNItorING VaN DE proCESStaBILItEIt
De processtabiliteit doelt op de beoordeling van een eventuele verstoring van het slibgistingsproces
door invloeden van buiten af, zoals aanwijzingen dat verzuring mogelijk kan optreden.
Dit kan beoordeeld worden aan de hand van de biogasproductie, de biogassamenstelling,
de pH, de alkaliteit, de concentratie vluchtige vetzuren. De pH is daarbij de makkelijkste
parameter om te meten en behoort binnen een range van 6 – 8 te liggen.
Een plotselinge variatie van de biogashoeveelheid, of van de biogassamenstelling, gemeten
als een stijgend percentage kooldioxideconcentratie of afnemende methaangasconcentratie,
is een relatief eenvoudige meting die de procesinstabiliteit aan kan geven.
De concentratie vluchtige vetzuren en alkaliteit in de gistingstank zijn nauw aan elkaar
gerelateerd, en de verhouding vluchtige vetzuren / alkaliteit is een goede indicator voor de
kwaliteit van het gistingsproces. Een ratio beneden de 0,3 geeft daarbij goede condities in
de gistingstank aan, terwijl waarden tussen 0,3 – 0,5 op een probleem in het gistingsproces
wijst, waarbij aandacht van de bedrijfsvoerder nodig is om het probleem te verhelpen. Als
deze ratio boven de 0,8 komt, raakt het gistingsproces verzuurd waarbij de kans op instorten
van het proces groot is. Vetzuurbepalingen zijn kostbaar en tijdintensieve metingen die door
een gespecialiseerd lab uitgevoerd moeten worden.
6.2.3 MoNItorING VaN DE HoEVEELHEID EN KWaLItEIt VaN HEt SLIB
Naast monitoring van de efficiëntie en stabiliteit van de slibgisting moet aandacht worden
besteed aan het beoordelen van de kwantiteits- en kwaliteitsontwikkeling van het verse en
uitgegiste slib. De concentratie van drogestof en organisch-drogestofgehalte moeten daarom
regelmatig bepaald worden. De meest belangrijke kwalitatieve aspecten van het slibgistingsproces
zijn:
• specifieke slibgistings en/of methanogene activiteit: De specifieke slibgistings- en/of
methano gene activiteit bepaalt de maximale organische drogestofbelasting van het slibgistingsproces;
• bepaling van de onvergiste bio-afbreekbare slibfractie na voltooide slibgisting;
Haandel en Lettinga (1994) adviseren hiervoor een fractie