Handboek Slibgisting - Stowa

StoWa 2011-16 HANDBOEK SLIBGISTING
speelt de veronderstelling van de aanwezigheid van moeilijk afbreekbare stoffen (zoals cellulose)
een belangrijke rok. Dit betekent dat extra slib wordt gespuid, en als gevolg een extra
piek in secundair slib die wordt afgevoerd. Bij het ontwerp van de slibgisting moet bekeken
worden wat deze piek betekent en/of hierop ontworpen moet worden.
Bij het toepassen van een centrale slibgistingslocatie moet bij het ontwerpen van de slibgisting
rekening worden gehouden met de dynamiek en de variatie in het verwerken van
externe slibvrachten. Deze slibvrachten moeten goed in de prognose van de totale slibvracht
worden meegenomen. Afvlakking van de dynamiek in externe slibvrachten kan worden verzorgd
door een adequaat ingerichte sliblogistiek. Binnen deze sliblogistiek zijn het plaatsen
van slibbuffers (op één of meerdere rwzi’s) en het maken van goede afspraken met de transporteur
belangrijke onderwerpen.
De operationele verblijftijd in de slibgisting zal in de praktijk overigens vaak langer zijn doordat
in de praktijk de slibgisting met het gemiddelde slibdebiet wordt gevoed. Ondanks dat
pieken in de afvoer van de indikking naar een volledig gevulde slibgisting zorgen voor een
momentane verkorting van de slibverblijftijd in de slibgisting (wat er in gaat komt er ook
direct uit) zal dit voor de operationele verblijftijd van het verse slib in de slibgisting niet
direct gevolgen hebben aangezien de pieken gevolgd worden door een lagere slibaanvoer.
Het vers ingevoerde slib zal zodoende op basis van het 20-daags voortschrijdend gemiddelde
nog steeds operationeel 20 dagen in de slibgisting verblijven. Hetzelfde geldt voor het slib dat
door de piekaanvoer uit de slibgisting is verdreven.
Bij de uitbreiding van rwzi’s met een bestaande slibgisting wordt niet zonder meer extra gistingsvolume
bijgebouwd. Dit betekent dat al naar gelang de slibproducties toenemen slibgistingen
hydraulisch hoger worden belast en bedreven worden bij kortere verblijftijden. Vermits
de verblijftijd hoger is dan de minimale benodigde verblijftijd is dit voor de stabiliteit van het
gistingsproces geen probleem. Als de verblijftijd te kort wordt kan gekozen worden voor:
• verdergaande indikking van slib waardoor de hydraulische belasting afneemt en de verblijftijd
weer toeneemt.
• slechts een deel van het slib te vergisten zodat de verblijftijd voldoende hoog blijft.
Bij vergaande slibindikking zal wel gecontroleerd moeten worden dat de specifieke drogestofbelasting
van de slibgisting niet te hoog wordt. Verder kan worden opgemerkt dat bij toepassing
thermische hydrolyse en/of thermofiele slibgisting kortere verblijftijden kunnen worden
toegepast dan bij een conventionele mesofiele slibgisting. Als het aanwezige slibgistingvolume
te klein is om al het slib te vergisten kunnen ook deze opties worden overwogen.
4.3.3 ECoNoMISCHE aFWEGING VaN DE VErBLIJFtIJD
De verblijftijd is een afweging tussen de biogasopbrengst en de exploitatiekosten van de slibgistingsinstallatie.
Een hoge biogasopbrengst wordt bereikt wanneer een lange verblijftijdtijd
(>=30 dagen) wordt gekozen, maar dit gaat gepaard met een groter volume en dus hogere
investeringskosten. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van Figuur 4.2.
Er is echter een punt waarop de extra opbrengst door een langere verblijftijd niet meer opweegt
tegen de kosten die nodig zijn voor realisatie en exploitatie van een grotere slibgistingsinstallatie.
Het uiteindelijke optimum tussen de gekozen verblijftijd en de exploitatiekosten
is afhankelijk van de kosten die van toepassing zijn. Deze kosten zijn:
44