Handboek Slibgisting - Stowa

StoWa 2011-16 HANDBOEK SLIBGISTING
4.3.2 aFVLaKKEN VaN pIEKaaNVoEr
Voor het ontwerp van de slibgisting is het voortschrijdend gemiddeld slibdebiet na indikking
over ongeveer 20 dagen van belang. Het volume dient echter kritisch te worden beschouwd in
relatie tot de volgende aspecten:
• pieken in de slibproductie;
• (hydraulische) pieken in de indikking van primair en secundair slib;
• verschil in slibproductie in winter- en zomerperiode;
• verwerking van extern slib;
• verwachte toename tijdens de levensduur van de slibgisting.
Pieken in de slibproductie kunnen bijvoorbeeld ontstaan wanneer na een lange periode van
droogte een rwzi een grote hoeveelheid aan gesuspendeerd materiaal krijgt te verwerken via
bijvoorbeeld de zogenaamde “first flush” bij een zware neerslaggebeurtenis. Bij toepassing
van voorbezinking kunnen deze pieken deels worden opgevangen via de voorbezinktank of
deels in een voorindikker. Daarbij moet in het ontwerp wel gelet worden of functiescheiding
van verschillende processen. Een voorbezinktank is om deeltjes af te vangen, een indikker is
om slib in te dikken en een buffer is om pieken uit te vlakken. De invloed op de slibgisting
door de variatie in slibvracht uit vooral de beluchtingstank kan worden ondervangen door de
indikprestaties van de mechanische indikking te variëren van het minimale slibgehalte van
3% ds naar het maximum slibgehalte van circa 8% ds. Daarmee wordt het slibdebiet naar de
slibgisting beperkt tot ongeveer hetzelfde debiet als het 20-daags voortschrijdend gemiddeld
slibdebiet. Hierbij dient wel te worden bedacht dat de organische-stofbelasting wel toeneemt
en er dus ook een toename van de gasproductie is te verwachten, evenals de kans op overbelasting.
Dit laatste kan weer leiden tot een hoger risico van verzuring. Aandacht moet daarbij
ook uitgaan naar een grotere kans op verzuring van de slibgisting door een hogere aanvoer
van organisch materiaal.
Met de huidige stand der techniek wordt primair slib veelal gravitair ingedikt. Wanneer het
gewenst is het ingaand drogestofgehalte naar de slibgisting te verhogen, kan mechanische indikking
van primair slib worden overwogen. Secundair slib wordt tegenwoordig vrijwel altijd
mechanisch ingedikt waardoor met toepassing van PE de indikgraad, of via een geringe mate
van buffering in de beluchting, de hydraulische piek en daarmee de verblijftijd van het slib in
de slibgisting kan worden afgevlakt. Uitgangspunt daarbij is dat onder hogere hydraulische
aanvoer het drogestofgehalte van het slib in de aanvoer naar de slibindikking lager is en dat
door de vaste indikprestatie extra vrij water wordt verwijderd. Veelal wordt de slibgisting ontworpen
op het 20-daags voortschrijdend gemiddeld slibdebiet en -vracht, gecorrigeerd met:
• een piekfactor van bijvoorbeeld 1,1 ten opzichte van de aanvoer van de indikking;
• een slibdoorzet over de indikking van 95 % (5 % slibdebietverlies naar de slibgisting).
Voor de slibproductie wordt doorgaans gerapporteerd in jaarvrachten en wordt op basis daarvan
de jaargemiddelde verblijftijd in de slibgisting berekend. Om een voortschrijdend gemiddelde
van minimaal 20 dagen over het gehele jaar te handhaven, is het verstandig om rekening
te houden met de seizoensinvloeden. Onder invloed van de temperatuur in de beluchtingstank
zal de slibproductie bij gelijkblijvende slibbelasting in de winter 10 tot 20% hoger
liggen dan in de zomer. Dit is gerelateerd aan de lagere afbraaksnelheid bij lagere temperaturen.
In de praktijk kan deze variatie worden ondervangen door in de winter en zomer een
ander slibgehalte in de beluchtingstank in te stellen. Indien dit niet mogelijk is, moet bij het
ontwerpen van de slibgisting met deze variatie rekening worden gehouden. Verder wordt in
het voorjaar/zomer bij diverse rwzi’s het slibgehalte in de beluchtingsruimte verlaagd. Hierbij
43