Handboek Slibgisting - Stowa

StoWa 2011-16 HANDBOEK SLIBGISTING
3.5.1 tHErMoFIEL VErSUS MESoFIEL
Zoals al is gesteld in de beschrijving van de slibgistingsinstallaties in de USA en de UK is in
tegenstelling tot Zweden en Denemarken in Nederland nog nauwelijks ervaring opgedaan
met thermofiele slibgisting van communaal zuiveringsslib. Wereldwijd is mesofiele gisting
de meest gangbare techniek. In Denemarken wordt mesofiele gisting echter nog maar slechts
in 35% van de gevallen toegepast. Thermofiele gisting wordt in 65% van de gevallen toegepast
om kortere benodigde verblijftijd van circa 12 dagen, in combinatie met een kleiner tankvolume
te realiseren. Net als in de USA en de UK is het pasteurisatieeffect belangrijk vanwege
potentiële afvoer van uitgegist zuiveringsslib naar de landbouw en de verplichte stabilisatie
in verband met lange opslagtijden.
Uit ervaringen in het buitenland, vooral in Scandinavië, blijkt dat thermofiele gisting, bij
gelijkblijvende verblijftijd tot circa 25 dagen leidt tot toename van de drogestofafbraak, verhoging
van de biogasproductie en verbetering van ontwateringseigenschappen van het uitgegiste
slib. Bij lange verblijftijden is de specifieke gasproductie van mesofiele slibgisting vrijwel
gelijk aan de thermofiele slibgisting, zie ook paragraaf 2.3.3.
De belangrijkste tegenargumenten in Nederland om thermofiele slibgisting toe te passen is
de bedrijfsvoering op een rwzi (niet stabiel). Tevens kan struvietvorming in Nederland een
probleem vormen, omdat biologische P-verwijdering op veel Nederlandse rwzi’s wordt toegepast
en dat dit in mindere mate op Deense rwzi’s plaats vindt.
In Denemarken is gedurende meerdere decennia aangetoond dat wanneer het ontwerp juist
is, het thermofiele slibgistingsproces stabiel te bedrijven is op een rwzi. Hiermee lijkt de belangrijkste
bedenking tegen thermofiele gisting te worden weggenomen. Weliswaar moet
nog wel aandacht worden besteed aan struvietvorming en de biogasreiniging.
Zweden blijkt circa 7% van het totaal aantal gistingsinstallaties (communaal en industrieel)
waar biogas geproduceerd wordt, thermofiele slibgisting toepast. In Nederland ligt deze waarde
onder de 1%.
Het aandeel van thermofiele slibgistingstanks zal in de toekomst toenemen in de Scandinavische
landen. In Denemarken wordt thermofiele gisting vooral daar ingezet waar een
capaciteitsprobleem in de bestaande gisting heerst of de restcapaciteit kan worden ingezet
voor de behandeling van andere organische reststromen (co-vergisting). Het omschakelen van
bestaande mesofiele slibgistingen naar thermofiel is mogelijk met relatief geringe aanpassingen
aan bestaande onderdelen en verloopt doorgaans zonder operationele problemen.
In Denemarken zijn niet alle rwzi’s uitgerust met biologische P-verwijdering. Dit betekent
dat struvietvorming in leidingen en warmtewisselaars in mindere mate een probleem is in
vergelijking met Nederland. Of struvietvorming in de Nederlandse situatie in verhoogde mate
optreedt bij thermofiele slibgisting zal nagegaan moeten worden in de praktijk. Dit is wel de
verwachting, omdat door een verdergaande afbraak van slib de concentraties ammonium
en fosfaat zullen stijgen, waardoor het chemische evenwicht meer naar de kant van struviet
verschuift.
34