rapport 2000-08 - Stowa

heeft en of toestemming verkregen kan worden om in het betreffende water een visstand-
bemonstering uit te voeren.
Een minimum-pakket monitoring vissen bestaat uit:
- referentiebemonstering;
- kwalitatieve bemonstering;
- visdiversiteit (vaststellen nieuwe soorten);
- kinderkametfunctie: visbroedbemonsteting in zomerlnajaar.
4.6.6 Amfibie& en reptielen
Amfibieën
Amfibieën zijn indicatief voor water met een goed ontwikkelde water- en oevervegetatie. Waterplanten
zijn belangtijk als substraat voor de afzet van eieren. De oever is bij voorkeur onbeschoeid
of de beschoeiing reikt tot de waterspiegel. De oever kan grazig zijn of begroeid met een opgaande
kmiden- of rietvegetatie. De inheemse amfibieën hebben een voorkeur voor stilstaand wam. Grote
watergangen wam de oevers als gevolg van scheepvaart een sterke dynamiek kennen, ijn niet
geschikt. De amfibieën die algemeen voorkomen zijn: gewone pad, bmine kikker en de groene
kikkergroep (Ram esculenrn-complex).
De Nederlandse kikkers en padden produceren in de voortplantingstijd een duidelijk herkenbare
roep. De mannetjes van onder andere de bruine kikker en de groene kikkers zijn goed op het geluid
van hun roep te inveniariseren. Dit geldt in mindere mate voor de gewone pad.
Het tellen van plonzen is alleen bij de groene kikkers toepasbaar. Bij deze methode wordt gebmik
gemaakt van het feit dat deze dieren zich ophouden tussen de oevervegetatie en bij naderend gevaar
vrijwel altijd het water in vluchten. Door rustig langs de oevers van een water te lopen. zullen de
kikkers opspringen en goed hoorbaar het water in plonzen. Het aantal plonzen kan dan worden
genoteerd.
Op deze wijze kunnen grote afstanden oever in relatief korte tijd worden geuiveniariscerd. Deze
methode kan niet bij wateren worden uitgevoerd die slecht bereikbaar zijn of een kwetsbare,
ontoegankelijk oevervegetatie heeft. Een nadeel is wel dat bij een dichte oeverbegroeiing maar een
beperkt deel van de dieren ook daadwerkelijk wordt gezien en op soort herkend kan worden. Daarnaast
zitten natuurlijk niet alle kikken op de oever, degenen die in het water verblijven kunnen
gemist worden ais het water niet goed te zien is.
Zichtwaarnemingen kunnen alle levensstadii van amfibieën betreffen: volwassen dieren, larven ei5
eilegsels. De eieren zijn vaak goed te herkennen. Met enige ervaring is het goed mogelijk om de
eiklompen te tellen. De larven van de meeste amfibieën kunnen na enige oefening goed worden
gedetermineerd. Hierdoor is het goed mogelijk om met zichtwaarnemingen van larven iets over de
aanwezige soorten in een voortplantingswater te zeggen. Het is niet eenvoudig om onderscheid te
maken tussen de latven van het groene kikker complex.
Van de inheemse reptielen komt alleen de ringslang in en langs het water voor. Voor de ringslang
geldt dat deze water nodig heeft met een goed ontwikkelde water- en oevervegetatie die zowel
dekking als mogelijkheden voor foerageren biedt. Kikken en in mindere mate kleine vissen vomien
de belangtijkste prooi. Kanalen, waar minder amfibieën voo1komen, zijn minder geschikt als jachtgebied.
Indien brede plasbermen aanwezig zijn, zijn deze wateren echter wel weer geschikt.
Oeverstroken met een opgaande begroeiing kunnen geschikt zijn als migratieroute tussen de leefgebieden
van de ringslang. Belangtijk voor het voorkomen van ringslangen is de i~chting van het
aangrenzende achterland. Deze is bij voorkeur gevatieerd met een afwissehg van grazige vegetaties
of open plekken om te zonnen en dichte opgaande vegetaties met bosjes of sûuweel, die
schuilgelegenheid en mogelijkheden voor overwintering biien. Ringslangeneieren worden vaak
afgezet in rottend plantenmateriaal, dat als gevolg van broei een constante temperaluur m vochtig-
STûWA - NaMirvriw&Bjke oevers. Evaluatie van & r