rapport 2000-08 - Stowa

meren en plassen
Meren zijn min of meer stilstaande wateren. Als gevolg van hun ontstaansgeschiedenis zijn de
Nederlandse meren gemiddeld veelal niet dieper dan zeven meter. Windgolven vormen de
belangrijkste aantastende kracht op de oevers. In een meer kan de wind voor golven van ruim één
meter zorgen. Door de grote strijklengtes kunnen de aantastende krachten van windgolven ook in
absolute zin zeer groot zijn. Bovendien kan de ondiepe, zachte bodem samen met de aan en tussen
de bodemdeeltjes aanwezige stoffen opwewelen en oplossen onder invloed van de schurende
werking van de windgolven. Dit zorgt ervoor dat het water enigszins troebel is. Stroming en
scheepsgolvw zijn meestal relatief onbelangrijk, behalve in oevers van meren langs doorgaande
scheepsroutes en meren met een belangrijke recreatiefunctie.
kreken en kreekrestanten
Kreekrestanten zijn meestal diepe wateren die overbleven na inpoldering van getijdewateren. Door
dijkdoorbraken zijn soms vergelijkbare watersystemen gevormd. Kreekrestanten liggen daardoor
meestal in de diepste delen van de polder en vonnen van name de afwateringswegen en worden
daar nu nog voor gebruikt. Meestal dienen teyens als bwzem.
SIY)WA - NiuuUnmnidelijk oeven. Evaluatie van dc stand vao uilrm in Nederland
r