Handboek debietmeten in open waterlopen - Wageningen UR E-depot

STOWA 2009-41 Handboek debietmeten in open waterlopen
6.1.5 nulpunTSbepAling meeTSTuWen
De nauwkeurigheid van afvoermetingen met meetstuwen wordt ondermeer bepaald door
de nauwkeurigheid waarmee de kruinhoogte van de stuw is vastgesteld. Het debiet wordt
immers afgeleid uit de overstorthoogte, dat is het verschil in hoogte tussen de bovenstrooms
gemeten waterstand en de kruin van de stuw. De fout in de bepaling van de overstorthoogte
mag in de regel niet meer bedragen dan enkele millimeters of minder dan bijvoorbeeld 1%
van de overstorthoogte.
In principe is voor het bepalen van de overstorthoogte het nauwkeurig meten van zowel de
waterstand als het kruinniveau, beide ten opzichte van N.A.P., voldoende. De overstorthoogte
is het verschil tussen waterstand en kruinniveau. De metingen van de waterstand en de kruinhoogte
zijn door middel van een referentiehoogtemerk beide aan hetzelfde vergelijkingsvlak,
het N.A.P., gekoppeld. Daarbij wordt het kruinniveau bepaald door een nauwkeurige waterpassing
tussen het referentiehoogtemerk en de kruin van de stuw. Aangezien een stuwkruin
zelden zuiver horizontaal is, verdient het aanbeveling de kruin op een aantal punten, gelijk
verdeeld over de breedte, te waterpassen.
De nauwkeurigheid kan worden verbeterd door de zogenaamde nulpuntsbepaling. Daarbij
worden de waterstand en de kruinhoogte niet eerst elk ten opzichte van het N.A.P. gemeten,
maar wordt de instrumentaflezing/uitlezing van de waterstand (analoge, digitale of elektronisch
signaal) direct gerelateerd aan het kruinniveau. De nulpuntsbepaling houdt dan in, dat
wordt vastgesteld, welke aflezing of welk uitgangssignaal hoort hij een waterstand die exact
even hoog is als het kruinniveau. Voor zo’n nauwkeurige nulpuntsbepaling is een verplaatsbare
peilnaald of digitale niveaumeter nodig.
De uitvoering van deze nulpuntsbepaling is beschreven in de ISO-standaarden ISO 1438 voor
horizontale scherpe overlaten en ISO 8333 voor V-vormige overlaten.
6.1.6 KlepSTuWen
Een klepstuw draait om een laaggelegen horizontale as (onder water), haaks op de stroomrichting
in de waterloop. De scharnierpunten zijn aangebracht op een betondrempel. De klep
is aangebracht tussen twee verticale betonwanden (landhoofden). Bij meerdere kleppen naast
elkaar zijn deze gescheiden door tussenpijlers, zie Foto 6-6.
FOTO 6-5 KlepSTAnD AAnWijzing Op De beTOnrAnD (FOTO: WAgeningen univerSiTeiT)
66