Handboek debietmeten in open waterlopen - Wageningen UR E-depot

STOWA 2009-41 Handboek debietmeten in open waterlopen
De vijzelcoëfficiënt wordt vermeld in de literatuur voor hoeken 22° < β < 30° en moet worden
opgevraagd bij leveranciers voor hoeken β > 30°. Ter illustratie: voor β = 30°, d/D = 0,5 en S/D
= 1,0 wordt q = 0,250. Deze vijzelcoëffficiënt neemt toe bij een afnemende hoek β en bij een
toename van S/D, terwijl het optimum van d/D 0,4 à 0,5 bedraagt.
De efficiëntiefactor varieert als volgt: 1,10 < f < 1,20.
f = 1,10 : geldt voor oudere of wat minder nauwkeurig gebouwde vijzels,
f = 1,15 : is een algemeen aanvaarde gemiddelde waarde,
f = 1,20 : wordt aangehouden voor de huidige vijzels, die maatvast/nauwkeurig zijn
uitgevoerd.
Daarnaast is deze factor in lichte mate afhankelijk van enerzijds slijtage en anderzijds
aangroeiing.
Het toerental varieert globaal als volgt: 20 < n < 100 (voordeel: weinig slijtage, geen cavitatie).
Ontwerpers houden vaak aan: n = 50/D 2/3 waarbij D in meters wordt uitgedrukt.
De peilen ter weerszijden van een vijzel mogen niet te veel variëren:
• het benedenstroomse peil (zuigniveau) vlak vóór de vijzel (voorbij het krooshek) dient bij
voorkeur overeen te komen met het vulpunt. Een te laag zuigniveau leidt tot een afname
van het debiet, een te hoog zuigniveau is niet van invloed op het debiet maar wel in
geringe mate op het rendement (η), zie Figuur 6-13,
• het bovenstroomse peil (persniveau) dient bij voorkeur overeen te komen met het tegenmaalpunt.
Een lager persniveau is niet van invloed op het debiet maar leidt wel tot enig
rendementsverlies. Een te hoog persniveau zal retourstroom tot gevolg hebben, waardoor
zowel het rendement als het debiet afnemen.
• De maximale opvoerhoogte H is gedefinieerd als het hoogteverschil tussen het tegenmaalpunt
en het vulpunt.
Figuur 6-13 DebieT vijzel en renDemenT AlS FuncTie vAn heT zuigniveAu
115