HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen

Hans van Laar en Thaddeus Müller
Lokaal vandalisme : een studie naar vandalisme-projecten
Amsterdam : Het Spinhuis, 1991
p. 60-63
6. Lokaal vandalisme
Hans van Laar et al. - Lokaal vandalisme
Het stigma van een nieuwbouwwijk
De waardering van het nieuwe stadsdeel was reeds gevormd voordat de eerste
steen was gelegd. Volgens voormalige bewoners van Huiswaard droegen
de kranteberichten over het ontstaan van de buurt een negatief karakter. Dit
was volgens hen van belang voor de vorming van het negatieve beeld van
heel Huiswaard 1 en 2. Tijdens het lezen van honderden artikelen over de
buurt uit de eerste helft van de jaren zeventig bleek dat ze afwisselend negatief
en positief waren. Problemen rond de uitvoering van de bouwplannen, de
aanvankelijk geringe toestroom van bewoners en het gebrek aan faciliteiten
werden breed uitgemeten. De voordelen van de nieuwe woningen, de ruimte
en de luxe, en het geluk van de nieuwe bewoners werden echter ook beschreven.
Toch kan gesteld worden dat diverse negatieve publikaties van
invloed waren op de waardering van de nieuwbouw. Diverse informanten
konden zich na ruim vijftien jaren nog diverse negatieve kranteberichten
over hun wijk herinneren.
Bij het zien van de eerste nieuwbouwwoningen moesten veel Alkmaarders
denken aan een ‘een kazerne in een troosteloze woestenij.’ Menigeen vond
de eenvormige bouw afzichtelijk en ongezellig. Het land was toen nog maar
voor een klein deel bebouwd en lag er verder grotendeels onbewoond bij. De
bewoners moesten bij slecht weer door de blubber waden om de voordeur te
bereiken. Buiten Huiswaard sprak men over de ‘windhoek’ of de ‘zandbak’.
Het was er kaal en grauw, en voor bewoning leek het nauwelijks geschikt.
Uit de brochures van de gemeente over de nieuwbouw sprak een frontiergedachte.
De nieuwe bewoners werden als ‘pioniers’ gezien en het te bebouwen
land als ‘onontgonnen gebied’. Huiswaarders van het eerste uur
spraken vele jaren later nog over hun pionierstijd. Het leven was er in de
eerste jaren zeker niet makkelijk; van de bewoners werd enig improvisatietalent
verwacht. Er waren nauwelijks voorzieningen, de nieuwkomers
35