HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen
HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen
HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Leida Schuringa - Culturen als buren<br />
32<br />
dan zal ik dat niet laten. Ik heb ’t pas nog gehad bij een Marokkaans<br />
gezin. Twee kindertjes hadden in het ziekenhuis gelegen en hadden<br />
een dieetlijst meegekregen. Nou ja, dat was natuurlijk in het Hollands.<br />
Toen ben ik met een maatkom en met spullen gaan vertellen<br />
hoe ze de flessen klaar moesten maken en zo. Dan kom ik daar binnen.<br />
Zulk soort contact heb ik, maar niet dat ik bij die mensen koffie<br />
ga drinken. Maar dat doe ik ook niet bij de Hollanders.<br />
Ook nu nog is deze burenhulp een belangrijke contactbron. Vooral de migranten<br />
benadrukten dat:<br />
Wanneer ik een moeilijkheid heb, bijvoorbeeld met praten, dan stap<br />
ik naar m’n buurman, die is Nederlander en hup, die komt mij helpen...zonder<br />
wat te zeggen. Als ik een papiertje thuis ontvang van instanties,<br />
dan breng ik dat naar hem toe. Ze lezen het en leggen het<br />
ons uit. De Hollanders hier zijn erg goed, we hebben veel hulp.<br />
Het is begrijpelijk dat dit werd benadrukt. Met name de migranten die de Nederlandse<br />
taal niet goed beheersten en voor wie allerlei regels onbekend waren,<br />
hadden die hulp hard nodig. En het was prettig om die hulp binnen de eigen<br />
straat te kunnen vinden. Een Nederlandse bewoner wees er wel op dat het bepaalde<br />
mensen zijn bij wie de migranten het meest aankloppen voor hulp; Deze<br />
vervullen een centrale rol hierin:<br />
Als ze het aan mij vragen, dan zeg ik: loop even naar mijn schoondochter,<br />
die is beter met de pen dan ik.<br />
De wat verdergaande contacten waren voornamelijk met Turken die uit de stad<br />
afkomstig waren. Deze stonden daar ook voor open. Een Turkse jongen:<br />
Ik heb twee Nederlandse vrienden in de straat. Toen ik hier in het<br />
begin was, waren er niet zoveel Turkse jongens hier. Ik was de enige,<br />
dus ik moest wel met Nederlandse jongens omgaan. Naderhand<br />
kwamen er wel Turkse jongens, maar ik zit vast aan die Nederlandse<br />
jongens en ik kan me niet terugtrekken. Het gaat goed. Als jij goed<br />
bent, is het met iedereen goed. Wij komen niet bij andere Turkse families<br />
op visite. Wij zeggen wel tegen iedereen gedag. En iedereen<br />
zegt ons ook gedag. Maar wij houden een beetje afstand. Zij mogen