HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen

Ton van de Berg et al. - Tippelen voor de dope
vaak zo sterk dat hij relaties met vrienden overleeft en soms zelfs ook de
relatie met een vaste vriend. Samen met hun vriendin bouwen ze hun eigen
levensstijl op waarin uitgaan de belangrijkste plaats inneemt.
De meeste meisjes hebben wanneer ze van school af zijn enige tijd een
baantje. Het geld dat ze daarmee verdienen gaat bijna volledig op aan hun
grootste hartstocht: het uitgaan. Voor sommigen is uitgaan zelfs bijna een
dagtaak. ‘Het was een tijd waarin alles kon. Ik was elke dag op stap, ik kon
er geen genoeg van krijgen. Ik vond het gewoon leuk om uit te gaan, om
mensen te zien.’ Tot de uitgaanscultuur van de meisjes behoort vaak ook het
gebruik van soft drugs zoals hasjiesj, een enkele keer afgewisseld met de
luxe drug cocaïne. In een aantal gevallen komen ze met deze drugs in aanraking
via de coffeeshops in de binnenstad waar in soft drugs wordt gedeald
en waar veel jongeren elkaar treffen.
De behoefte aan geld om het uitgaansleven te bekostigen gaat uiteindelijk
het motief vormen om de prostitutie in te gaan. Maar de meesten zoeken de
prostitutie niet doelbewust op. Ze komen pas via hun hartsvriendin of via
andere, meer toevallige factoren in de verleiding om op die manier wat extra
geld te verdienen. Voor sommige vrouwen is dat bijvoorbeeld de omstandigheid
dat de gelegenheden waar ze regelmatig komen in of vlakbij een gebied
liggen waar getippeld wordt. Daar maken ze kennis met vrouwen die op
straat werken. ‘Met een van hen raakte ik bevriend en toen ben ik het ook
gaan doen’, vertelt een van hen. ‘De eerste klant was aardig en het was snel
afgelopen. Het ging me om het geld en daar doe ik het nog steeds voor.’ Al
snel maakt ze er dan een gewoonte van om alvorens met vriendinnen op stap
te gaan eerst even ‘een paar klantjes te maken’.
Een van de vrouwen is afkomstig uit Duitsland. Samen met haar vriendin
reisde ze naar allerlei steden in de buurt van haar woonplaats om daar het
uitgaansleven te verkennen en naar popconcerten te gaan. Zo komt ze uiteindelijk
ook in de Randstad terecht. Wanneer haar geld op is en ze nog geen
zin heeft om naar Duitsland terug te gaan besluit ze te gaan tippelen. Ze
bouwt daarbij voort op ervaringen die ze eerder opdeed toen ze nog in
Duitsland rondzwierf en seksuele tegenprestaties leverde voor een lift of
voor onderdak. ‘Er waren van die mannen die zeiden, moet je wat poen hebben?
Nou, daar deed ik dus wel wat voor, maar ik zag mezelf helemaal niet
als een hoer. Ik was er ook niet speciaal op uit maar als iemand het vroeg
dan deed ik het.’ Zij is de enige die niet door een vriendin in het prostitutie-
216