HET VERLOREN PARADIJS - Maatschappijwetenschappen

Elma Verhey et al. - Het geheim van Urk
dan moet hij eerst naar zijn knecht toe om zich met hem te verzoenen.
Daarna wordt er gezamenlijk uit Gods woord gelezen.’
De scriba drukt een nat peukje uit in de asbak.
‘nu zult u vragen: wat is de filosofische fout van het communisme.’ Het erkent
wel de mens als gemeenschapswezen, en dat is hij ook, maar het ziet
daarin niet de individuele factor. Want waar krijgt Rusland mee te maken?
Met wat de wetenschap noemt - de filosofie sluit onvoldoende aan bij de
praktijk van het leven.
Wij kunnen proberen een hond te leren een preek te lezen. Als dat niet lukt is
het niet de hond zijn schuld.
Ik kan mijn jongen de opdracht geven om zich van het dak te laten vallen.
Als hij dat doet, is het gewisselijk een achterlijke jongen.
Zo is het communisme. Urk verwerpt dat. Het begrip individu ligt op Urk
veel gevulder en waardevoller dan in andere plaatsen.’
Wij zeggen: U heeft een potsierlijke kijk op mensen.
Post: ‘Geenszins. De christen gaat ervan uit: de mens heeft wel verstand,
maar dat is in verval. Hij wil alleen maar kwaad, en heeft geen verlangen
naar het goede. Ik ben nu zeventig, en de calvinistische filosofie dat een
mens niet deugt, dat is wel de wetenschap die ik heb. Ik weet: ik ben een
zondaar en meer niet. De val is radicaal en voor de Heiligheid Gods onherstelbaar.
De mens is slecht en daarop is geen uitzondering. Als je met Hare
Majesteit de Koningin omgang zou hebben, zou je zelfs daar de menselijke
slechtheid ontmoeten. Er zouden ogenblikken zijn dat je denkt, dat had ik
niet gedacht, dat zo’n hoogstaand mens zo zou kunnen draaien. Slechts God
is waarachtig de mens is leugenachtig.’
U kent, zeggen wij, het slechte in de mens erg goed.
‘Daarom’, antwoordt Post, ‘zullen wij een overtreder niet uit onze gemeenschap
verstoten.’
Wij: Veel vissers, ook uit uw kring, overtreden de bepalingen die door de
wettige overheid aan de visserij zijn gesteld.
Post lacht: ‘Ik heb vanaf het ogenblik dat ik voor het eerst in zee ging de kost
moeten verdienen in strijd met regeringsmaatregelen.’
Wij: En dus in strijd met Romeinen 13: ‘De Machten die er zijn, die zijn van
God geordineert.’
Post steekt een nieuw shagje op.
‘In de 80-jarige oorlog konden wij Romeinen 13 niet zo interpreteren dat wij
171