Land en volk van Sumatra - Sabrizain.org

Allengs komt er motu- verscheidenheid in de plantenwereld. Nu
zijn het de roembia'a of sago-palmen, die veelal het karakter van
hei landschap bepalen. In uiterlijk gelijken zij op de nipah's; de
bladeren dienen ook tot dakbedekking. De stammen zijn wat hooger.
Lang niet alle roembia's worden voor de sago-bereiding gebruikt.
Veel minder dan in het Oosten van den Archipel is de sago op
Sumatra volksvoedsel. Alleen op de Mentawei-eilanden is de sago-
voeding van belang. Het zijn in de uitgestrekte, onbewoonde stre-
ken der Oostkust meer de wilde varkens dan de menschen, die de
roembia exploiteeren voor hunne voeding. De varkens zijn in staat
de boomen om te werpen en te splijten.
Allengs vallen er meer boschprodueten, rotan vooral, te oogsten
en treden flinke boomen op, die wegens de nabijheid van de kust
en de bevaarbare rivieren meer voor timmerhout worden benut dan
de boomen in het hoogwoud.
Onder de palmen beginnen de niboeny en de pinang op den voor-
grond te treden, voornamelijk op de zandwallen langs het moeras
en de rivieroevers. Beiden zijn hoog, slank en sierlijk; de niboeng
stekelig, de pinang glad van stam. Het buitenhout van de niboeng
is zeer hard en duurzaam; de dunne, sterke stammen worden daarom
veel gebruikt voor stijlen en palen bij den huisbouw; ook worden
zij wel uitgehold, om te dienen voor buizen of, tot latten gespleten,
voor vloeren. De pinang heeft onder de kleine kroon groote, ver-
Takte bloemtrossen met een enorm aantal vruchten. Als na de rijping
der vruchten kroon en bloeiwijze tegelijk afvallen, ziet de hoofde-
looze, slanke stam er potsierlijk uit. (Zie over het gebruik der
pinangnoot § 46).
Voornamelijk in Langkat en het aangrenzende deel van Atjeh
zijn er terreinen, die naar hun boomgroei tot de gemengde binnen-
landsche wouden behooren, maar die toch in den regentijd soms
vrij diep onder rivierwater bedolven liggen, zoodat men er zelfs
dwars door het bosch heen kan varen. Deze tijdelijke vloedbosschen
vindt men daar, waar de hoogere gronden minder geleidelijk in eene
zeer lage kuststrook overgaan. In de grensstreek van Atjeh en de
Oostkust vormen zij eene voor bebouwing ongeschikte zone.