Internationale Statistische Classificatie van Ziekten en met ... - Rivm

INTERNATIONALE CLASSIFICATIE VAN ZIEKTEN
Sectie II is de index van uitwendige oorzaken van letsel. De hierin opgenomen termen
zijn geen medische diagnosen maar beschrijvingen van de omstandigheden waaronder het
geweld optrad (bijv. brand, explosie, val, geweldpleging, botsing, onderdompeling). Het
omvat alle termen classificeerbaar onder V01-Y98, met uitzondering van geneesmiddelen
en chemische stoffen.
Sectie III is de index van geneesmiddelen en andere chemische stoffen die vergiftiging of
andere ongewenste gevolgen kunnen veroorzaken (in Sectie I en II aangeduid als de Lijst
van geneesmiddelen en chemische stoffen). Voor elke stof geeft de tabel de code uit
hoofdstuk XIX voor vergiftiging (T36-T65) en de codes voor uitwendige oorzaken uit
hoofdstuk XX voor onopzettelijke vergiftiging en blootstelling aan schadelijke substanties
(X40-X49), opzettelijk zichzelf schade toebrengen (X60-X69) en vergiftiging waarvan
niet duidelijk is of er al dan niet sprake was van opzet (Y10-Y19). Voor geneesmiddelen
en biologische stoffen wordt ook de code gegeven voor het geval deze stoffen leiden tot
ongewenste gevolgen bij therapeutisch gebruik (Y40-Y59).
Structuur
Om onnodige herhaling te vermijden is de Index georganiseerd in de vorm van
hoofdingangen die uiterst links in een kolom beginnen en verschillende niveaus van
inspring die geleidelijk verder naar rechts beginnen. Een volledige indexterm kan dus uit
een aantal regels opgebouwd zijn, die soms op een afstand van elkaar voorkomen.
Bijvoorbeeld:
2
Erytroblastose (foetalis) (pasgeborene) P55.9
- door
- - ABO (antilichamen)(incompatibiliteit)(iso-immunisatie) P55.1
- - Rh (antilichamen)(incompatibiliteit)(iso-immunisatie) P55.0
Hierin staat de laatste regel voor "Erytroblastose door Rh-antilichamen, -incompatibiliteit
of -iso-immunisatie".
Gewoonlijk is de hoofdingang de naam van een ziekte of pathologische aandoening,
terwijl de termen die eronder inspringen (de termen die als essentiële aanvullingen een
wijziging van de code veroorzaken), betrekking hebben op variaties van de aandoening,
of op anatomische lokalisaties ervan, of op omstandigheden die invloed hebben op de
codering. De codeur moet dus de ziekte of aandoening als hoofdingang opzoeken en
vervolgens de variëteit, anatomische lokalisatie, enz. bij een inspring daaronder.
Tuberculose van de heup vindt men dus onder de letter T en niet onder de H, en
maagulcus onder de U, niet onder de M. Alleen in enkele gevallen komen anatomische
lokalisaties voor als hoofdingang. Gewoonlijk zal men na de naam van een anatomische
lokalisatie een verwijzing naar een ziekte vinden, bijv. Enkel - zie aandoening 1 .
In sommige diagnostische verklaringen wordt de ziekte of aandoening in bijvoeglijke
vorm uitgedrukt. Soms staan in de Index beide vormen afgedrukt, maar vaak alleen die als
1 De naam van een anatomische lokalisatie komt als hoofdingang voor als deze deel uitmaakt van de naam van
de ziekte, bijv. Buik, acuut R10.0. Dit komt in het Nederlands niet vaak voor en betreft in de Nederlandstalige
uitgave voornamelijk Latijnse uitdrukkingen voor sommige aandoeningen, bijv. Cor biloculare.
WHO-FIC CC