nummER - Remonstrantse Broederschap

thema Verdraagzaamheid in the global village
Eerst het leven,
In haar boek Islam, populisme en kerkelijke respons.
Vrijzinnigen aan het woord laat Antje van der Hoek
zien hoe er in de afgelopen jaren een meer gereserveerde
opstelling is gekomen bij christenen ten aanzien
van de islam en stelt zij de indringende vraag of
er een vrijzinnig alternatief mogelijk is. Hoe kan een
herwaardering van het verdraagzaamheidsbeginsel
er in deze situatie uitzien?
Zelf heb ik mij jarenlang beziggehouden met de dialoog
tussen christenen en boeddhisten en de laatste jaren is
daar het humanisme bij gekomen. De beste inzichten
over interreligieuze dialoog heb ik opgedaan in de jaren
dat ik als geestelijk verzorger in de psychiatrie werkte.
Hier heb ik oog gekregen voor wat ik later de narratieve
interreligieuze dialoog ben gaan noemen.
Narratieve interreligieuze dialoog In de psychiatrie
had ik te maken met mensen met totaal verschillende
geloofsachtergronden. Ook ziektebeelden, opleidingsachtergronden,
familiegeschiedenissen en zo al niet meer,
waren divers. Gemeenschappelijk was de ervaring dat
het leven soms stagneert. Er kunnen zich moeilijkheden
voordoen waar je niet op had gerekend en die je leven in
een ander perspectief zetten.
Ik heb gemerkt dat het voor mensen belangrijk kan zijn
om over hun leven te praten. Niet alleen over de moeilijkheden
waar ze zich nu in bevinden, maar ook over
eerdere periodes in hun leven: hun werk, hun opleiding,
over wat ze echt belangrijk en waardevol vinden. Ook
over de toekomst willen ze graag praten. Wat ze weer
willen gaan oppakken, of nieuwe dingen die ze hopen te
ondernemen. Ik heb niet alleen individueel met mensen
gepraat, maar ook veel in groepsverband. Daar bleek dat
mensen ook graag luisteren naar de verhalen van anderen.
Het inspireert om er achter te komen dat elk leven
hoogte­ en dieptepunten kent en om te zien hoe mensen
dwars door moeilijkheden heen hun weg vinden. Het
werkt verbindend om vreugde en verdriet te delen, ook al
is jouw leven heel anders dan het leven van die ander.
Wat mij in al die jaren opgevallen is, is dat als je mensen
naar belangrijke gebeurtenissen in hun leven vraagt,
ze zelden over hun geloof beginnen. Ze vertellen over
hun kindertijd, een moeder die ziek was. Over hoe ze de
vrouw van hun dromen tegenkwamen, en hoe die droom
uiteindelijk toch niet goed uitkwam. Kinderen die geboren
werden. Werk dat het leven een invulling gaf. Pas
6 adrem remonstrants maandblad
ACHTER DE RELIGIEUZE EN
SPIRITUELE VERSCHILLEN LIGT
HET GEDEELDE AVoNTUUR
VAN MENS ZIJN
als je mensen vraagt wat hen steun gaf, waar ze de moed
vandaan haalden om hun leven te leven, vertellen sommigen
over hun geloof. Als ze dan over hun geloof vertellen,
snapt iedereen in zo’n groep – gelovig of ongelovig
– waar ze het over hebben. Dat komt omdat ze niet praten
over leerstellingen, of over spirituele oefeningen (waar
sommigen geen voorstelling van hebben), maar over hoe
het geloof hun leven mee heeft geleefd. Over de troost
die ze ervan ondervonden, de twijfels die er kwamen, de
vragen, en soms toch ook weer de overgave, omdat je het
leven, en ook het geloof, uiteindelijk niet begrijpt.
Mijn ervaringen met deze groepen hebben gemaakt dat ik
met nieuwe ogen naar de dialoog tussen mensen met een
verschillende geloofsachtergrond ben gaan aankijken. De
belangrijkste vraag is niet: wat geloof je? Maar: wie ben
je? Wat heb je meegemaakt? Dan komt de vraag: Hoe ben
Illutratie uit: Islam, populisme en kerkelijke respons.