Historische Rozenkruisers - René Pieyns - Esoterie : De hogere ...

esoterische aard van het werk wordt aangegeven door het motto “wees discreet over de
geheimen, spreidt geen rozenbed voor een ezel”.
Verder benadrukken de Rozenkruisers dat zij de sleutel bezitten van alle kennis, zowel inzake
geneeskunst als filosofie, kunst en theologie. En dat hun Kennis niet alleen uit de
omzwervingen van CRC voorkomt, maar ook uit goddelijke verlichting en de hulp van
engelen. Aldus zijn de Rozenkruisers gerechtigd om „de zesde kandelaar‟ aan te steken,
hiermede een nieuw tijdperk (van de H. Geest) onthullend. Ze hebben het vermogen zich vrij
te bewegen in tijd en ruimte. Ze beschikken over een „magisch schrift‟, dat toelaat om de
goddelijke opdrachten te begrijpen en uit te voeren. En zij worden belast met het bestuur en
de organisatie van Europa.
Het derde manifest van de Rozenkruisers, Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz – Anno
1419, verschenen in 1616, wordt algemeen toegeschreven aan Johann Valentin Andreae. Het
handelt over de verheffing van de menselijke ziel in zeven dagen, verhuld als een
alchemistisch traktaat. In het jaar 1459 wonen negen uitverkorenen een koninklijk huwelijk
bij. Koning en koningin worden onthoofd, evenals vier aanwezige edelen. Er volgt een
(uiteraard symbolische) begrafenis, waarbij de uitverkorenen worden verzocht een medicijn
op te zoeken dat de onthoofden nieuw leven kan schenken. Ze slagen in hun opzet; de
uitverkorenen worden verheven tot Ridder van de Gulden Steen (Eques a Aurei Lapidis) met
macht over onwetendheid, armoede en ziekte. Besluit: de hoogste kennis is niets te weten, na
de mystieke dood volgt de wedergeboorte.
Dit manifest legt alweer de nadruk op de innerlijke weg om de ware Verlossing te bereiken.
Het is minder een alchemistisch traktaat dan een literaire beschrijving van de vereniging van
Animus en Anima (zoals Jung het later zal heten), doorspekt met allerlei enigma‟s en
erotische zinspelingen. Andreae heeft zich waarschijnlijk laten inspireren door The Faerie
Queene (1590) van Edmund Spenser. De uitverkorenen drinken uit de fontein van Hermes.
_ _ _
De diepere betekenis van de historische manifesten van het Rozenkruis ligt in het streven naar
Eénheid in een periode van grote verdeeldheid, en wel op diverse niveaus. Bovenaan staat de
vereniging van het profane met het spirituele, evenals de „algemene hervorming‟. Maar men
kan in Roos-plus-Kruis zeker ook de na te streven harmonie van alle individuele dualiteiten
zien, evenals het vermijden van religieuze conflicten. Achter de manifesten schuilt een
streven naar een innerlijke spirituele hervorming doorheen een (alchemistische) transmutatie.
De Chymische Hochzeit wordt weleens beschreven als het Magnum Opus van de alchemisten
en de Fama als de zoektocht naar de Graal.
Volgens de Fama en de Confessio moet het Boek van de Natuur (Liber Mundi) naast het
„Boek van God‟ (de bijbel) worden geplaatst, ten einde de goddelijke orde in de natuurlijke
terug te vinden. Goddelijke en menselijke wijsheid zijn verenigbaar vanwege de analogie
tussen micro- en macrokosmos. In elke mens zit de complete wijsheid van de wereld