Historische Rozenkruisers - René Pieyns - Esoterie : De hogere ...

Fraternitatis, over de reizen (= initiatie) van Christian Rosencreutz (CRC), voorafgegaan
door een oproep aan alle geleerden van het verscheurde Europa om mee te werken aan een
algemene hervorming van godsdienst, wetenschap en politiek. Deze Allgemeine und General
Reformation der ganzen weiten Welt vertoont overeenkomsten met het satirische Ragugli di
Parnasso (1612-13) van Boccalini (vertaald door Christoph Besold), nl. het 77 e tractaat.
De Fama behelst een verslag van de reizen van CRC doorheen het Midden-Oosten en Noord-
Afrika. Hij brengt vooral veel tijd door in Damcar (drie jaar) en Fez (twee jaar). De Arabische
wijzen initiëren hem in de kennis van de Natuur en in de gnosis van alle tijden. Hij leert hier
dat de wetten der kennis in harmonie moeten zijn met het goddelijke. Hij verneemt het
geheim van de Vier Elementen. In Fez krijgt CRC de opdracht in Europa een geheime
broederschap te stichten om de gnosis door te geven.
Na een retraite van vijf jaar begint hij met de fratres G.V., I.A. en I.O. een Tempel van de H.
Geest te bouwen, zieken te genezen en de leer samen te stellen. Zeven jaar later richt hij de
Orde op. De leden vergaderen jaarlijks in de Tempel van de H. Geest. CRC sterft op de
ouderdom van 106 jaar in 1484.
Het zevenkantige mausoleum van Rosencreutz wordt, zoals op de toegangsdeur voorspeld, na
120 jaar (dus in 1604) ontdekt. Het getal 120 verwijst naar het Oud Testament (“De mens is
maar een nietig wezen; de duur van zijn leven zal honderdtwintig jaar bedragen” – Gen. 6:3).
Men treft hier (bij tekeningen) nog vier andere inscripties aan: Nequaquam vacuum (er bestaat
geen leegte), Libertas Evangelii (de vrijheid van het Evangelie), Legis Jugum (het juk van de
Wet), Dei Gloria intacta (tot absolute glorie van God).
Het lichaam van CRC bleef al die jaren ongeschonden bewaard, met in zijn hand een boek
met de doctrine. Het gewelf is verdeeld in driehoeken met symbolische figuren en met
teksten. Ook de leus van de broederschap: Ex Deo nascimur, in Jesu morimur, Per Spiritum
reviviscimus (geboren in God, overleden in Jezus, worden we herboren in de H. Geest). De
laatste zin van de Fama luidt: Sub umbra alarum tuarum Jehova (in de schaduw van uw
vleugels, Jehova). De anonieme auteur noemt zich „broeder van het rozenkruis‟ (een
andreaskruis, volgens zijn schild).
Reeds een jaar later, in 1615, verscheen een tweede uitgave van de Fama, samen met de
toegevoegde tekst Confessio Fraternitatis Rosae Crucis. Ad eruditos Europae. In deze laatste
geloofsbelijdenis stond een nieuwe oproep tot christelijke en universele hervorming – met een
hulde aan „het evangelisch leven‟. Aan de herboren mens wordt een prachtige nieuwe
levensvorm beloofd, gelijkend op die van Adam in het paradijs. Dit zou samenhangen met „de
Vierde Monarchie‟ en het verschijnen van buitengewone tekens en sterren. De Confessio legt
verder de nadruk op de helende alchemie, geschikt voor de transmutatie der metalen (met het
oog op de bevrijding van de mensheid).
In de Confessio wordt de paus aangewezen als de Antichrist. Europa zou moeten streven naar
een spirituele herbronning. Er wordt verwezen naar „de leeuw en zijn rijk‟, doelend op
Frederik V, paltsgraaf te Heidelberg, die in staat werd geacht om de algehele
wereldhervorming te verwezenlijken. Een neventhema is het streven naar vrije liefde. De