Modularisering en zorgprogrammering Jeugdzorg Groningen

samenwerking van de Jongeren Advies Centra en Jongeren Advies Bureaus, de uitbreiding van de
gezinsopvang, versterking van de Intensieve ThuisBegeleiding en versterking van het
ambulatorium. (4N, 4O). De Stichting NOV droeg daaraan bij door middel van een budgettair
neutrale ombouw van residentiële capaciteit naar ambulante hulpvormen (2C, pag. 2-3).
• Belangrijke impuls aan de versterking van het ambulante werk kwam ook vanuit het zogeheten
inhaalbeleid. Hierin werd een aantal projecten voor de opbouw van ambulante en preventieve
voorzieningen door de gemeente via het ministerie van WVC gefinancierd. Voorwaarde bij dit
beleid was, dat gemeenten zelf een vervolg zouden geven aan het ingezette opbouw op het
moment dat de financiering vanuit het rijk ophield. Niet alle gemeenten gaven uiteindelijk
uitvoering aan deze voorwaarde. De Stichting NOV besloot de financiering van een aantal
formatieplaatsen in deze ambulante hulpvormen over te nemen (4N, p. 18).
• De derde impuls voor de ombouwoperatie kwam van het beleid van de provincie, waarin voor
1992 en 1993 expliciet werd gekozen voor het versterken van de ambulante jeugdhulpverlening.
De Stichting NOV kreeg de opdracht om in 1992 500.000 en in 1993 400.000 gulden van haar
budget in te zetten voor de versterking van de ambulante jeugdhulpverlening. Om dat mogelijk te
maken werd de residentiële capaciteit verminderd (3A, pag 1-6).
De Stichting NOV kiest in 1992-1993 voor een aantal uitgangspunten die de vernieuwing van het
aanbod moet continueren. Zo stelt ze dat hulpverleningsplannen vragen om een aanbod van onderling
samenhangende, flexibel in te zetten en voldoende gedifferentieerde vormen van preventieve,
ambulante, dag- en dag-en-nacht-hulp, op basis waarvan een individueel hulpverleningstraject kan
worden samengesteld. Dag- en nachthulp die gericht is op opvoeden, scholen en een intensieve vorm
van behandelen moeten volgens de stichting worden gerealiseerd in een behandelprogramma, waarvan
de samenhang van methodisch handelen, organisatieopzet en fysieke kenmerken is vastgelegd en elk
der onderdelen is omschreven. Er dient een samenhangend geheel van jeugdhulpverlening te ontstaan,
dat wordt gekenmerkt door een oriëntatie op de hulpvraag van de jeugdigen en ouders. Daarvoor is het
noodzakelijk dat een gespreid, multifunctioneel aanbod wordt gerealiseerd van waaruit de hulp
flexibel kan worden aangeboden. De Stichting NOV streeft er voorts naar om te voorzien in de
(boven)provinciale behoefte aan intensieve behandeling voor problematische adolescenten. Om voor
het jonge kind een versterking van (intensieve) preventieve en ambulante activiteiten te realiseren,
zullen residentiële activiteiten voor deze doelgroep geleidelijk aan gereduceerd worden. Meer in het
algemeen stelt de Stichting NOV dat orthodoxe organisatievormen als leefgroepen waar mogelijk
vervangen moeten kunnen worden door kleinschalige flexibele vormen zoals projectgezinnen,
gezinshuizen en gezinsunits. De Stichting NOV wil voor de hele ombouwoperatie over een reeks van
jaren meer gelden vrijmaken dan de provincie in haar beleid voorstelt (2A, pag 3-13).
Landelijk beleid in 1994: opmaat naar zorgprogrammering
In 1994 verschijnt het regeringsstandpunt ‘Regie in de Jeugdzorg’. Daarin wordt een aantal
vernieuwingen voor de sector aangekondigd, waaronder:
• De vernieuwing van de toegang tot de jeugdzorg. Hier gaat het om de vorming van een centrale
toegang voor de hele jeugdzorg (jeugdhulpverlening, jeugd-ggz en jeugdbescherming). Dit moet
afrekenen met de vele loketjes in het versnipperde jeugdzorgstelsel.
• De vorming van zorgprogramma´s. Niet alleen de toegang tot de jeugdzorg moet gebundeld
worden, ook in de uitvoering van de jeugdzorg moet veel meer samenhang komen door het aanbod
meer transparant te maken en door zorgprogramma’s te construeren voor jeugdigen met complexe
hulpvragen.
• Samenwerking jeugdzorg en lokaal jeugdbeleid. Er moet een betere samenwerking komen tussen
de jeugdzorg en de gemeentelijke voorzieningen.
Met name de vernieuwingen ten aanzien van de vorming van zorgprogramma’s en de samenwerking
tussen jeugdzorg en lokaal jeugdbeleid sluiten goed aan bij wat door de Stichting NOV inhoudelijk op
de rails is gezet. Landelijk wordt de prioriteit echter gegeven aan het verbeteren van de toegang tot de
jeugdzorg. De concretisering van het beleid omtrent de zorgprogrammering zal - zowel landelijk als in
de provincie - niet eerder dan in 1997 van de grond komen.
9