Modularisering en zorgprogrammering Jeugdzorg Groningen

De beschreven modules worden opgenomen in de zogeheten ‘modulewijzer’. Het hoofd van de afdeling
I.O. houdt bij het verschijnen van deze eerste modulewijzer op alle afdelingen van de organisatie en bij
alle plaatsende instellingen (zoals de GGZ-jeugd, de AJL (Leger des Heils) en de SPD (Sociaal
Pedagogische Dienst) een presentatie. Hierin wordt benadrukt dat er vanaf dat moment geïndiceerd moet
gaan worden op modules en niet meer op (totale) voorzieningen; het GTJ gaat immers toewijzen op
modules. In de modulewijzer en in deze presentaties wordt benadrukt dat het voorstelbaar is dat een
cliënt hulp nodig heeft die (nog) niet in een module opgenomen is. In dergelijke gevallen kan een beroep
gedaan worden op het zogenaamde Hulp-op-Maat-budget. Bij de modulewijzer verschijnt periodiek een
nieuwsbrief van Jeugdzorg Groningen. Verder wordt de modulewijzer jaarlijks up-to-date gemaakt.
Daarnaast verschijnen van de hand van het GTJ ook met enige regelmaat bulletins met tips voor
plaatsers, hoe de indicatieformulieren in te vullen en antwoorden op ‘de meest gestelde vragen’.
Voor de groep ‘moeilijk plaatsbaren’ wordt een onderzoek aangekondigd om zicht te krijgen op de
doelgroepkenmerken en –omvang. Verder wil men nagaan of voor deze groep bovenprovinciaal en
intersectoraal een voorziening getroffen dient te worden (3F, p. 13)
Meer in het algemeen kan gesteld worden dat zich in het jaar 2000 grote registratieproblemen voordoen.
De vertaalslag van de inhoudelijke ontwikkelingen naar de organisatorische uitwerking loopt achter. De
provincie wil inzicht in de bedrijfsvoering en tegelijkertijd geldt er de verplichting om volgens het
SRJV-registratiesysteem te registreren. Het lukt Jeugdzorg Groningen nog onvoldoende om aan deze
verschillende registratieverplichtingen te voldoen. In een intern rapport betreffende de ICT (Bodewes,
2000) wordt kritiek geleverd op de Jeugdzorg naar Huis plannen; de doelen zijn vooral inhoudelijk
gesteld, terwijl de doelstellingen op het gebied van organisatie en bedrijfsvoering ontbreken. Dit heeft tot
gevolg dat er een soort ‘dubbele boekhouding’ gevoerd moet worden.
3.5 Consolidatie van de zorgprogrammering (2001-2002)
Opbrengsten
In 2001 krijgt de modularisering en zorgprogrammering inhoudelijk in belangrijke mate zijn beslag.
De belangrijkste resultaten van Jeugdzorg naar Huis tekenen zich in dat jaar als volgt af (3F, pag 7-
26):
- De modularisering en zorgprogrammering wordt sneller en breder in de organisatie doorgevoerd
dan aanvankelijk de bedoeling was. Daghulp en ouderbegeleiding zouden als proeftuin dienen.
Maar door problemen in de 24-uurshulp werd men gedwongen hier enkele groepen te sluiten,
hetgeen de bewustwording van de noodzaak tot vernieuwing versnelde. De 24-uurshulp liep
hierdoor voorop. Bovendien werkte de vernieuwing volgens Jeugdzorg Groningen als een
vliegwiel: de ontwikkelingen versnelden zich. Dat gaf geen langzame, fasegewijze verandering
zoals oorspronkelijk beoogd (3F, pag 21).
- Ten aanzien van het doel Aanbod overzichtelijk georganiseerd, inzichtelijk vormgegeven en
glashelder beschreven gold als een belangrijke mijlpaal dat de eerste modulewijzer werd
opgeleverd. Daarin is praktisch al het geïndiceerde aanbod volgens de richtlijnen van het NIZW
beschreven. Hierbij wordt in de stukken opgemerkt dat het beschrijven van modules en
programma’s eenvoudig leek, maar het moeilijkst bleek te zijn. Immers, eerst moeten de modules
er zijn, ze moeten beschikbaar komen en plaatsers moeten ernaar kunnen indiceren. De
totstandkoming van de modulewijzer is daarvan het sluitstuk. In een aantal onderdelen is
verheldering van het aanbod nog verre van optimaal. Crisishulp is daar een voorbeeld van. In
pleegzorg verdienen in dat verband de netwerkplaatsingen extra aandacht.
De geïndiceerde hulp is georganiseerd in vijf productgroepen of clusters: 1.intensief ambulant
(o.a. geboden door de vakgroep Ouderbegeleiding, de vakgroep Hulp aan Huis en de vakgroep
Seksueel Misbruik (3D); 2. Daghulp; 3. Pleegzorg; 4. 24-uurshulp; 5. Twee zorgprogramma’s.
Van de eerste vier clusters zijn alle modules los verkrijgbaar. Bij de indeling is rekening gehouden
met de herkenbaarheid voor de afnemers (cliënten, plaatsers). Elk cluster wordt aangestuurd door
een manager.
17