Download "'Verantwoord over de drempel'"

Genoemde risico’s die betrekking hebben op de structurele situatie
(stelselwijziging op zich)
Vanuit perspectief van Cliënten
Het is onduidelijk of en hoe de kwaliteit en het toezicht op kwaliteit in het nieuwe stelsel geregeld
wordt. Als de kwaliteitseisen minder zijn, dan lopen cliënten het risico minder goede of veilige zorg
krijgen. Uniforme kwaliteit in de GGZ-jeugd, LVB-jeugd en jeugdzorg-plus is belangrijk. Als
gemeenten de kosten het belangrijkste vinden, dan gaat dit ten koste van de kwaliteit van zorg
voor de cliënten. Als gemeenten zelf de kwaliteit kunnen bepalen, dan ontstaan er
kwaliteitsverschillen, bv op het punt van veiligheid van het kind. Cliënten moeten overal kunnen
rekenen op kwalitatief goede zorg.
Het is voor cliënten onzeker of en hoe cliëntondersteuning en vertrouwenspersonen vanaf 2015
geregeld zijn.
Met de autonomie van gemeenten loop je het risico dat cliëntenrechten zeer verschillend of niet
geregeld gaan worden. Het gaat dan onder andere om zaken als klachtrecht, beroep,
medezeggenschap, patient- en familievertrouwenspersoon. Er zijn goede regelingen, maar nemen
gemeenten deze over? Het risico bestaat dat het Verdrag rechten van het Kind niet meer wordt
geborgd.
Vanuit perspectief van beroepsgroepen (via versnellingkamer)
Hoe gaat de aansluiting met de volwassenzorg en de relatie met de somatiek lopen?
Binnen de medische context (kinder- en jeugdpsychiatrie) bestaat goede wet- en regelgeving als
waarborg voor kwaliteit en veiligheid van patient en hulpverlener (WGBO, BOPZ, WKzI). Dit alles
overbrengen onder een nieuwe wet brengt juridische problemen met veiligheid en bescherming
met zich mee.
Vanuit perspectief Zorgaanbieders/sector GGZ
Risico dat de jeugd-GGZ los komt te staan van de volwassen-GGZ, dus uit de medische kolom
gehaald wordt, met gevolgen voor de kwaliteit, wetenschappelijk onderzoek. Ook is er minder
mogelijkheid voor risico-verevening (investeren in de jeugd leidt tot minder kosten voor de
volwassen-GGZ).
Risico dat de jeugd-GGZ los komt te staan van de volwassen-GGZ, dus uit de medische kolom
gehaald wordt, met gevolgen voor de opleiding van professionals, kwaliteit, wetenschappelijk
onderzoek. Professionals zullen na hun ( algemene) opleiding tot psychiater of psycholoog niet
meer voor de jeugdzorg kiezen. Ook is er minder mogelijkheid voor risico-verevening (investeren
in de jeugd leidt tot minder kosten voor de volwassen-GGZ). Daarnaast zal er afwenteling zijn naar
de somatiek vanwege somatisering van psychische problemen.
Het is onduidelijk in hoeverre de (rechts)positie van de cliënt verslechtert ten opzichte van de
huidige situatie in de ggz. Elementen die een rol spelen: het recht op zorg, de vrije artsenkeuze,
het recht op een second opinion, het kwaliteitskader en de toepassing van dwang en drang.
Hierdoor ontstaan risico‟s voor continuïteit en effectiviteit van zorg (bijvoorbeeld door het opzeggen
van WGBO overeenkomsten tussen patiënt en behandelaar).
Vanuit Perspectief Zorgaanbieders/sector Jeugdzorg (provinciaal gefinancierd)
Afhankelijk van de schaal van bovenlokale samenwerking is een risico dat organisaties voor jeugd
& opvoedhulp ten opzichte van de huidige praktijk inefficiënter moeten gaan werken. Dit betekent
een kostenstijging van het jeugdzorgproduct. Bij de verkenning van de samenwerking tussen
aanbieders en gemeenten komt het bijvoorbeeld voor dat t sommige gemeenten aangeven hun
„eigen‟ pand/voorziening in hun eigen gemeente te willen hebben, terwijl het werkgebied vanuit
efficiencyoverwegingen dan te klein is. Bv een eigen pleegzorgvoorziening. Een kwalitatief goed
pleegzorgaanbod is efficiënt bij minimaal 400 pleegzorgplekken.
Vanuit perspectief Bureaus Jeugdzorg
De Kindertelefoon kan niet op lokaal niveau georganiseerd worden vanwege de schaalgrootte en
uniformiteit. Het risico bestaat dat de Kindertelefoon expertise en vrijwilligers kwijtraken als er te
lang onzekerheid is en besluitvorming uitblijft over de organisatie en aanhaking van de
Kindertelefoon.
Wat betreft het AMK is het risico, dat het te lang duurt voordat er duidelijkheid komt over de
positie van het AMK (ten opzichte van Meldpunten Huiselijk geweld, en ten opzichte van de Raad
voor de Kinderbescherming), waardoor personeel wegtrekt en expertise verloren gaat.
43