+ Download pdf (7.207 kb) - Nederlandse Commissie voor Geodesie

Afbeelding
De aanwijzing
Taak van het
Kadaster bekend?
situatie te groot. Anders dient de opstelling van de landmeter
te zijn als de partijen helemaal niet van plan zijn hun grens
met een duurzame afscheiding aan te geven. Dan zijn de kadas-
trale afbeeldingen de voornaamste zekerheden voor de toekomst
en zo voelen partijen dat ook. Als zij dan ter wille van de
landmeter met duurzaam materiaal de grens aanduiden is sprake
van een schijnverscherping van de wilsovereenstemming. De kans
dat de aanduidingen verstoord worden of verdwijnen is niet
denkbeeldig. Het precieze aanwijzen en het latere opmeten is
dan niet zinvol, eerder bezwaarlijk, omdat bij latere recon-
structies de landmeter rekening houdt met een wilsovereenstem-
ming die er in feite niet was.
Rij de realisering van bouwplannen dient kadastraal afbeelden
op micro-niveau los gezien te worden van het bijwerken van de
kadastrale registratie. Dit in verband met het volgende: zeker
in deze tijd kan een bouwondernemer vaak pas bouwen als hij
enige huizen heeft verkocht. De meeste rechthebbenden kunnen
pas een huis betalen wanneer zij hypotheek hebben gegeven.
Daarvoor eist een bank veelal, dat het gekochte is geleverd en
een apart perceel is gevormd. Vaak dient het perceel dus te
worden gevormd voordat de grenzen in het terrein op micro-
niveau gerealiseerd kunnen worden. Daarom dient voor de kadas-
trale registratie volstaan te kunnen worden met een macro-
omschrijving met kaart of coördinaten (1).
De landmeter vraagt de partijen om in het terrein de ligging
van de nieuwe grenzen aan te wijzen.
Uit onderstaande resultaten van de afbeeldingsenquête bleek dat
de rechthebbenden in het algemeen wel weten waarom de landmeter
van het Kadaster komt.
Op de vraag of men op de hoogte was van de afbeeldingstaak van
het Kadaster voordat het Kadaster van zijn komst berichtte,
volgden onderstaande antwoorden:
Nee: 2
Ja : 97
Van de ja-antwoorders antwoordden er 93, dat ze het niet van
iemand hadden gehoord, maar het al wisten. Twee hadden het van
de notaris gehoord, één van iemand uit de buurt en één had het
pas gelezen. Deze resultaten zijn in tegenspraak met die van
een - overigens minder omvattend - onderzoek (2), waarbij het
in 25% van de gevallen de partijen niet goed duidelijk was wat
het Kadaster kwam doen of de oproep niet was begrepen.
(1) Tenzij een ander systeem zou worden opgezet, waarbij de
levering wordt uitgesteld tot na volledige micro- en
macro-omschr ijving (zie blz. 69) . De obligatoir gerech-
tigden kunnen dan zakenrechtelijke bescherming tot de
levering krijgen door een aantekening in de openbare
registers.
Mr. P. Schreuder, Aanwijzing van grenzen. Kadaster,
Directie Utrecht, december 1977.