HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

1722:
Vergunne aan ....... een stuk land van 1000 ackers, gelegen aan Mont Racke-
rack aghter zijn gecoghte grond met dezelfde face soo als die is en de diep-
te soo als behoort ....... wordende de landmeter .......
1733:
Vergunne aan ....... een stuk land groot 611 ackers, gelegen in de rivier Cot-
tica aan de linkerhand in het opvaren nevens de beneeden scheydlinie van
de plantagie Roosendal en voor een gedeelte agter dezelfde sig uytstrec-
kende, hebben een facit aan de Rivier van 8 ketting en wordt de landmeter
geordonneert hetzelfde land behoorlijk uyt te meten enz.......
1736:
Vergunne aan ....... in het bezit zijnde van seeker stukje land, toebehorende
de Kerkengrond van Cottica en Perica, staande op de generaale approbeer-
de Caarte van gen. Grond onder no.14 omme en ....... een partij land annex
het zijne voorn. en op de voorn. Caart genummert 1, 2, 3, 8 en 15 alles ter
breete en lengte als bij uytmetingen zal bevonden worden te competeeren
enz.
De voorafgaande approbatie door de Gouverneur op de kaarten van opmeting
door de landmeter werd reeds sedert het einde van de 17e eeuw in iedere
grond ief voorgeschreven, klaarblijkelijk ter nadere controle van de
opneming 4 8 .
Het naar eigen goeddunken opnemen van een stuk grond had tot misbruiken
geleid, waardoor hoe langer hoe nauwkeuriger de ligging en de grenzen van
het toegestane aantal akkers land moest worden aangegeven. Toch werd
niet de hand gehouden aan de voorschriften met betrekking tot het uitme-
ten en de registratie ter Secretarie, hetgeen blijkt uit v chillende afkon-
digingen en herinneringen aan oude plakaten. W.L Loth"? geeft voorbeel-
den hiervan uit het journaal van Gouverneur Mauricius, d.d. 28 maart 1743,
annex de resolutie van 10 mei 1743 no. 440, van de res. van 9 juni 1745 no.
456, van 27 oktober 1745 en 5 maart 1746 notificatie no. 492. Samenvat-
tend kwamen de afkondigingen en herinneringen op het volgende neer:
De Gouverneur had met zijn raadsheer, landmeters en oude ingezetenen be-
sloten om de nodige informatie in te winnen teneinde een nieuwe exakte
kaart van elke rivier te kunnen maken en aldus te ontdekken of sommige
planters zich niet meer grond hadden toegeëigend of bredere stukken langs
de rivier hadden ingenomen, dan hen toekwam. Tevens zou worden gepoogd
een nieuw llReccuil" te maken van alle grondbrieven. In zijn eerste plakaat
herinnerde Mauricius de ingezetenen eraan, dat sedert het begin van de ko-
lonie namens de direkteuren van de Sociëteit door de opeenvolgende gou-
verneurs steeds was gelast de warranden en geapprobeerde kaarten der
gronden ter Secretarie van de kolonie te doen registreren. Velen waren in
gebreke gebleven dit te doen, terwijl er zelfs ingezetenen waren, die hun
grond nimmer lieten uitmeten, hetgeen reeds veel verwarring, disputen en
zelfs processen tot gevolg heeft gehad. Vervolgens gelast Mauricius "de no-
vo" alle planters en ingezetenen van de kolonie vÓor eind november (1743)
hun warranden en geapprobeerde kaarten aan hem te tonen en deze ter Se-
cretarie te registreren.
49) Quintus Bosz A.J.A., op.cit. blz. 49 (zie noot 45)
50) Loth, W.L. 1905: Geschiedkundige mededelingen over de uitoefening
van het Landmetersberoep in Suriname (brochure van de Landmeters-
vereniging van Suriname) blz. 3 e.v.