HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

3. Van enkele delen van St. Maarten zijn ook bekend een aantal kaarten,
schetsen en plattegronden te weten:
a. Pentekening in kleuren uit de 17e eeuw van de Grote Baai met de
zoutpan en de naaste bergen (Rijksarchief no. 1417).
b. Een gekleurde kaart van de berg Willem I uit 1803 van de géo-
metre-arpenteur De la Marche. (R. A. no 141 8)
c. Van dezelfde landmeter: zout- en zoetwaterpan en huizen van Phi-
lipsburg (1 803).
d. Een kaartje (n6 1854) wa p het kanaal Rolandus (Etang sali de
Philipsbourg) is vermeld. $8
4. Enkele getekende kaarten van St. Maarten (uit de nalatenschap van
Gouverneur Generaal Cantzler (1 81 6-1 820), welke naderhand niet ge-
heel juist bleken te zijn (zie Dornseiffen, noot 40).
5. De kaart van Dornseif fen uit 1883 op schaal 1 : 42.000.
Deze ka r wordt aangeduid als de eerste betrouwbare kaart van St.
Maarten?) De kwaliteit is evenwel op het niveau van de kaarten van
Suriname uit de jaren 1667-1671.
Ten tijde van Fahlberg was de suikercultuur in bloei; op de kaart van
Dornseiffen zijn in het Nederlandse deel nog 11 plantages in bedrijf en
in het Franse gedeelte slechts één.
De plantages werden ommuurd middels losse stenen, terwijl de erven in
Philipsburg niet groter waren dan 40 voet vierkant.
6. De topografische kaart van St.Maarten uit ca. 1912 bestaat uit 2 bla-
den. Oppervlakte per blad 4'20" x 4'20" en een formaat van 40 x 38 cm.
Schaal 1:20.000.
Deze kartering, steunende op een triangulatienet van 10 punten, be-
treft uitsluitend het Nederlandse deel.
7. De geologische kartering van St. Maarten vond in 1953 plaats door
Christ man.
1.3.6. St. Eustatius en Saba.
1. Estatia (Eustatius) en Saba komen reeds voor op de zogenaamde Turijn-
se kaart uit ca. 1523.
Saba is overigens door de tijden heen zeer stiefmoederlijk door de kar-
tografen bedeeld; (vandaar dat de kaarten van dit eiland niet onder een
afzondeljke paragraaf worden genoemd).
2. In de kaarten-verzameling van het Surinaams Museum te Paramaribo is
onder no. 26 aanwezig: Nieuwe kaart van het Eyland St. Eustatius in
derzelfve ligging en plantagiën met de namen der Bezitteren op order
van de Generaale Geöctroyeerde West-Indische Compagnie Gemeeten
en getekend; in 't koper gebracht en uitgegeven bij Reinier Ottens.
Konst, Kaart en Boekverkoper tot Amsterdam 1775. Schaal van 350
kettingen à 66 voeten Rhijnlandsch (1:17.000). Op deze kaart zijn 76
plantages aangegeven.
3. "Carte Topographique de L'Isle Saint Eustache par Samuel Fahlberg",
tonende de ligging der landerijen, slaven verblijven en plantages in
1830. (Bureau van de Administrateur van St. Eustatius.) De hellingen
van de Quill (de Kuil) waren toen in cultuur; op deze kaart zijn 19 lan-
derijen aangegeven te samen met zeven in de thans overwoekerde
Little Mountain; voorts zeven rond Oranjestad en vijf op de Cultuur-
vlakte. Van de 38 plantagewonigen uit die tijd stond ver in het begin
van deze eeuw nog slechts één overeind (Schotse hoek). Van de rest zijn
alleen nog de fundamenten en de schoorstenen overgebleven.
4. Het T.A.G. Deel 1 van 1876 vermeldt op pagina 62 e.v. enige manu-
script-kaarten van St. Eustatius.