HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

In 1957 werd het Normaal Surinaams Peil (N.S.P.) ingevoerd en gedefiniëerd
als: de gemiddelde zeestand bij de monding van de Surinamerivier in het
jaar 1956.
Dit peil werd successievelijk over het noordelijk deel van het land verspreid
en middels bench-marks verzekerd. Hierdoor was het mogelijk de diverse
peilrelaties vast te stellen.
In 1968 werd opnieuw een zeepeil vastgesteld, nu evenwel in open zee. Het
resultaat van de metingen op 2 platforms, verkregen uit metingen over een
periode van 10 maanden, deed de betreffende instanties besluiten geen wij-
zigingen te brengen in de registraties op basis van N.S.P. (behoudens cor-
rectie i.v.m. de overall vereffing van het totale waterpasnet). Het resultaat
n.l. bevonden op het westelijk platvorm lag zeer dicht bij het 1957 N.S.P.
7.5- De nieuwe topograf M e kaart lt50-000
Zowel de hiervoor besproken basis- en verdichtingsmetingen, als de primai-
re waterpassingen en de barometrische waarnemingen hadden ten doel de
paspunten te leveren voor de herkartering van Suriname, thans in de schaal
1:50.000.
Ook werd het in verband hiermede nodig geoordeeld de luchtfotografie op-
nieuw uit te voeren, waarbij deze paspunten vooraf werden gesignaleerd.
Om deze kaartserie verder aan te sluiten aan het Zuid-Amerikaans Conti-
nent, werd overgestapt van de Besselse naar de Hayford ellipsoïde en van
de stereografische projektie naar het U.T.M.-systeem.
Ook aan de naamgeving -met name de standaardisatie van Surinaamse topo-
niemen- wordt veel aandacht geschonken, terwijl de te gebruiken legenda
weinig afwijkt van de oude symbolen, welke afkomstig zijn van de topogra-
fische dienst uit het voormalige Oost-Indië.
Deze kaartserie zal bestaan uit ca. 200 bladen in het formaat 50 x 50 cm en
in zwartlwit druk verschijnen.
7-6- . Zwaartekracht Survey in Suriname
De geschiedenis van de zwaartekrachtmeting in Suriname begint in 1955
met een enkele waarneming door Harding te Zanderij.
Een ruimere survey (19 stations) vond plaats in het kader van het Geofy-
sisch jaar 195711958 door Prof.Dr. J. Veldkamp, gevolgd door een
uitbreiding in 1958 (1 15 stations).
De resultaten uit deze survey leidden ertoe dat door Van Roekel in 1960 een
regionale zwaartekracht survey werd uitgevoerd voor het gehele gebied ten
noorden van de 4e breedtegraad, hieruit resulteerde een zwaartekracht
-anomaliënkaart met intervallen van 5 mgal.
Een uitbreiding in noordelijke richting, d.w.z. op het continentaal plateau,
vond plaats in 1966 en 1969 door marinevaartuigen; de iso-anomaliënkaart
welke hieruit resulteerde werd aangesloten aan de waarnemingen van Van
Boekel.
Kleine plaatselijke uitbreidingen van dit net liggen in het gebied van het
toekomstige Kabalebo stuwmeergebied en in de zuid-oostelijke hoek van
Suriname; dit laatste i.v.m. onder meer de Doppler Satellite Positioning.