HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

Ook ter aanmoediging van de veeteelt werden daarbij premiën van f. 100,--
tot f. 500,-- uitgeloofd. Deze kostelooze uitgifte werd vervangen door eene
nadere regeling van de uitgifte van land voor den kleine landbouw bij Publi-
catie van 13 Juli 1846 (G.B. no.8). Daarbij werd bepaald dat desverlangend
iedere ingezetene een stuk land in huur kon bekomen, voorlopig tot eene
oppervlakte van een bunder (ha.), welke oppervlakte kon worden uitgebreid
met meerdere aangrenzende bunders ingeval waarin zulks oorbaar werd be-
schouwd.
Het pacht-recht bedroeg f. 10,-- per jaar en per bunder, betaalbaar in ter-
mijnen na verloop van elk kwartaal, terwijl aanvragen van minvermogenden
op ongezegeld papier konden geschieden.
De Publicatie, opgenomen in G.B. 1845 no. 15 regelt de vrijstelling, provi-
sioneel voor een jaar, van inkomende rechten op den invoer van werkvee en
van alle wekmktuigen, benoodigd voor het landbouwbedrijf. Voormelde ter-
mijn van één jaar werd verlengd bij resolutie van 18 Januari 1847 no. 100
(G.B. 1847 no. 2) tot ultimo Juni van dat jaar.
Bij publicatie van 19 December 1855 (G.B. no. 19) werd tot meerdere be-
vordering en meerdere aanmoediging van den kleinen landbouw uitbreiding
gegeven aan de vorenvermelde Publicatie van 1846 in dien zin, dat van de
betaling van het daarbij bedongen pachtrecht ad. f. 10,-- geheele of gedeel-
telijke vrijstelling voor één of meerdere jaren kon worden verleend. Tevens
werd bedongen, dat het perceel binnen drie maanden na den ingang der
pacht in bebouwing moest worden genomen en onafgebroken voortgezet. Bij
nalatigheid van een en ander kon het bestuur de huur intrekken en vrijelijk
over den grond beschikken, zonder tot eenige schadevergoeding, hoege-
naamd, gehouden te zijn.
In het jaar 1888 en wel bij resolutie van 27 December L.B. no. 8343 werden,
met inachtneming van vorengemelde Koninklijke Besluiten en in afwachting
eener regeling van de domaniale aangelegenheden, eenige regels vastge-
steld, op te volgen bij aanvragen en uitgifte van landbouwperceelen, luiden-
de onder meer;
dat geen perceelen beneden 2 ha. mogen worden uitgegeven, noch ook een
perceel aan meerdere personen tezamen;
dat in centrale vestigingsplaatsen geen land in eigendom wordt uitgegeven.
De Districts-Commissarissen werden daarbij verzocht te bevorderen dat bij
aanvragen om eigendom kaarten van uitmeting worden overgelegd. Aan den
Administrateur van Financiën werd tegelijk verzocht daarvoor de mede-
werking van de landmeters in te roepen.
Het in eigendom aan te vragen perceel mag, met inbegrip van de in huur
verkregen uitgestrektheid, niet kleiner dan 10 ha. zijn, tenzij de hoeveel-
heid beschikbaar terrein dit onmogelijk maakt. Naar aanleiding van de ge-
ringe resultaten, verkregen met de Publicatie van 1863 (G.B. no. 23), aan-
gezien de immigranten na expiratie van hun contract repatrieërden, werden
bij verordening van 19 April 1895 (G.B. no. 241, mildere bepalingen in het
leven geroepen, krachtens welke verordening de immigrant ingepolderd land
kan bekomen en na afloop van zijn contract zijn recht op vrijen terugvoer
behoudt, terwijl hij een premie van f. 100,-- ontvangt, wanneer hij van dit
recht afziet.