HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

De volgende instruktie dateert van 6 juli 1927 en betreft de uitoefening van
het beroep van landmeterin Suriname.
In art. 8 van deze instruktie is sprake van een afzonderlijk reglement rege-
lende de wijze waarop de landmeter z'n funktie dient te vervullen.
Dit reglement komt in grote trekken overeen met de "Algemene Instruktie"
uit 1877.
4. Thematische en technische kaarten.
4.1. Hydrograf ixhe kar teringen
Voor de veiligheid van de scheepvaart zijn goede zeekaarten van belang
mede in verband met de verplaatsing van de modderbanken voor de Suri-
naamse kust.
Het Huis van Keulen geeft een nieuwe serie kaarten uit in 1785, waarbij
een grote overeenkomst met de kaart van Heneman (1784) wordt geconsta-
teerd.
Dit is niet erg verwonderlijk, aangezien de Henemankaart door hetzelfde
Huis van Keulen wordt uitgegeven. Wat wel aan toeval doet denken is de
naam "Albina" voor het dorpje aan de Marowijne.
De zeekaart van E. Thompson e.a. uit 1783 valt op vanwege het feit, dat
het Saramacca -estuarium nog wordt aangegeven als op de kaart van de
Lavaux uit 1737.
Een belangrijke bijdrage in de hydrografische kartering levert de Neder-
landse Marine. Als voorbeeld hiervan wordt de kaart van J. Vos uit 1845 be-
sproken, mede aan de hand van het bij deze kaart behorende verslag.
Met deze kaart wordt een jarenlange traditie (40 jaren) ingezet.
Op pag. 91 wordt de zeekaart van F.A.O. Gregory besproken, gevolgd door
een toelichting op de kaart uit 1887 uitgegeven door het Ministerie van
Marine, afdeling Hydrografie.
Deze kaart is in de schaal 1:750.000, welke schaal traditioneel werd voor de
zeekaarten van de Surinaamse kust.
Naast de algemene overzichtskaarten van de kust, werden ook hydrografi-
sche kaarten der afzonderlijke rivieren en riviermondingen samengesteld,
veelal in de schaal 1:75.000 en in de Mercatorprojektie met hoogten en
diepten t.o.v. de middenstand (10-18 dm boven het vlak van laag water-
spring).
De jongste hydrografische opnamen werden tussen 1967 en 1973 verricht,
terwijl de meest recente kaarten in 1976 werden uitgegeven.
4.2. De polythematixhe kaart van Zimmermann 1877
Als eerste wordt de polythematische kaart van Zimmerman 1877 m.b.t. de
Surinaamse rivier besproken.
Alle economische, geologische, bodemkundige en historische informaties
over dit stroomgebied worden op overzichtelijke wijze samengevat. Uniek
is ook de vermelding van Sranan (neger-engelse) toponiemen, naast de offi-
ciële namen.
Het plantage areaal bleek langs de Surinaamse rivier tot 2329 ha. (33 plan-
tages) geslonken te zijn, waarop 2835 lokale krachten en 1396 immigranten
emplooi hadden.
Ook aan de hydrografie en de goudindustrie werd aandacht besteed.