HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

Vanuit deze vijf toppen werden aangemeten:
1.
2.
De Zuidelijke top van de Van Asch van Wijck.
Een + 1000 m. hoge top in het Wilhelminagebergte.
3. ~ w eToppen, ë respektievelijk van circa 1000 en circa 740 m. in het
Zuidelijke gebergte (later Eilerts de Haan gebergte).
Om nu beide stelsel aan elkaar te verbinden waren twee punten,
voorkomende in zowel het Oostelijk- en het Westelijk stelsel nodig;
hiervoor werden gekozen de Zuidelijke top van de Van Asch van Wijckketen
en de Ebbatop.
In het verslag wordt ook een beschrijving gegeven omtrent het verband tus-
sen de triangulatiestelsels der diverse expedities en wordt de vraag gesteld,
welke waarde aan dit driehoeksnet mag worden gehecht ten aanzien van de
nauwkeurigheid.
De beantwoording is driedelig. Immers wordt het net bepaald door zijn
vorm, grootte en ligging.
De vorm wordt alleen bepaald door de verschillende gemeten richtingen.
De bepalingen der richtingen op zich is gemakkelijk en met voldoende
nauwkeurigheid te doen. Met de gebruikte instrumenten kan met een maxi-
male fout van 2 boog-minuten in het azimuth gerekend worden.
Vanwege het feit, dat niet direkt op de toppen der bergen gemeten werd,
doch in een excentrische opstelling - aangezien het driehoeksnet over de
toppen ligt - moest steeds een korrektie worden toegepast ter herleiding
tot de top, waardoor in de vorm van het net, fouten te verwachten zijn.
Ter beoordeling van een dergelijke fout, moesten één of meer punten van
dit net vanuit meer dan twee richtingen worden berekend.
Dit was bijvoorbeeld mogelijk met de Hendrik-top, waarbij een fouten-drie-
hoek werd geconstateerd "met een inwendige straal van 55 m".
De grootte nu van het driehoeksnet wordt bepaald door de diverse astrono-
mische breedte-bepalingen+
Hiertoe wordt op een willekeurige zijde als basis, waarbij een benaderde
waarde voor de lengte is aangenomen, een voorlopig net berekend. Dit
voorlopig net, waarvan de vorm als goed moet worden aangenomen, moet
nu zodanig verkleind of vergroot en verschoven worden, dat de best moge-
lijke overeenstemming is verkregen met het gehele stel astronomisch geob-
serveerde breedten.
Deze methode leverde dermate kleine verschillen op (+ 2"5, - 2"5 en + 3"5
voor respektievelijk de breedten van Kasikasima (Palumeu, Tebu (Boven
Tapanahoni) en Raleighvallen (Coppenamerivier), dat zowel de vorm als
grootte van het net als nauwkeurig werden gekwalificeerd.
Ter bepaling van de ligging van het driehoeksnet ten opzichte van Parama-
ribo is uitgegaan van drie onderling onafhankelijke gegevens te weten de
astronomische lengte-bepalingen van Cateau van Rosevelt te Manlobi (Ma-
rowijne), Godo (Suriname) en Raleighvallen (Coppename).
Berekent men hieruit de lengte van een vierde punt bijvoorbeeld Tebu (Ta-
panahoni), dan vindt men voor dit punt 3 verschillende waarden te weten:
55°10156" W.L., 55'1 0~041~ W.L. en 55°09'5411 W.L.
Resumerend komt de verslaggever tot de bevinding, dat wanneer men de
kaarten der verschillende expedities vergelijkt, blijkt dat zij niet aan elkaar
passen. Doch dat in aanmerking nemende: onnauwkeurigheden in astronomi-
sche bepalingen, het vanuit verschillende punten het land binnendringen en
ieder op (een min of meer nauwkeurige) eigen basis werkende, een beter re-
sultaat moeilijk te verwachten was.
Alles bij elkaar genomen achtte men de opnemingen op zeer voldoende wij-
ze aan elkaar verbonden.