HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

In dit verband wordt ook gewezen op de grote verschillen welke tussen de
diverse kaarten en opgaven van astronomisch bepaalde punten voorkomen.
Terwijl bijvoorbeeld Brown de Wonotobo plaatst op 57'42'5 W.L. v.Gr. en
Schomburgk op 57'44'~.~., vindt Rosevelt 57°57'811~.~. v.Gr. hiervoor, een
verschil dus van 15'3 of circa 28 km.
Een ander voorbeeld is de kaart van Loth uit 1899 (schaal l : 500.000).
Op zeer kleine verschillen na, komt de Corantijn op deze kaart overeen met
de kaart van Van Rosevelt tot de Wonotobo-vallen; voor het zuidelijk deel
is de kaart van Brown gevolgd; om aansluiting te krijgen is dit gedeelte in
zijn geheel zoveel westelijk geplaatst als het geografisch lengte-verschil op
het aansluitingspunt bedraagt.
De Goeje vond het echter niet juist, overeenkomstig de werkwijze van
Loth, de verschuiving toe te passen en nam de Corantijn over van de kaart
van Brown (l : 890.000 uit I1Reports on the physical, descriptive and economie
geology of Rritish Guiana (London 1875) door C. Barrington Brown and
J.C. SawkinsV1).
In 19 1 1 bevond de Corantijn-expeditie de lengte-bepaling van Cateau van
Rosevelt juist; ook latere waarnemingen ([net moderne apparatuur) hebben
zijn bevindingen bevestigd, waardoor Loth in het gelijk werd gesteld.
In dit expeditie-verslag wordt ook aandacht besteed aan de naamsoorsprong
van het Tumuk-Humak-gebergte en de onjuiste ligging van het Acaraigebergte
op diverse kaarten waaronder die van Loth (1899).
Ook begint zich een beeld af te tekenen van de waterscheiding in het Zuiden,
waar later de grens tussen Suriname en Brazilië zal worden gemeten,
terwijl een summiere beschrijving van het oerwoud en de savanna in het
verkende gebied wordt gegeven.
Vanaf de Palumeu, in 1904 reeds in kaart gebracht, werd via diverse Indianendorpen
een landtocht ondernomen naar en over de Sipaliwini savanna.
Het pad is opgenomen met behulp van kompas, horloge en pedo-meter, terwijl
op twee plaatsen (Langu 2O25'19" N.Br. en Apikolo 2°6'5311 N.Br.)
astronomische breedte-bepalingen werden verricht. De geografische lengten
van deze punten werd bepaald door "overbrengen van de tijd1' met drie
zak-uurwerken.
Resultaat: Langu 55°58111611 W. v.Gr. en Apikolo 56°16'4011 W. v. Gr.
Het pad werd overeenkomstig de uitkomsten van de astronoinische waarnemingen
op schaal gebracht en geöriënteerd. De draaiingshoek k wam nagenoeg
overeen in richting en grootte [net de tnagnetische deklinatie (circa
2O W.).
De faktor waarmede de pedo-meter aanwijzing moest worden vermenigvuldigd,
bleek 55 à 56 cm. te zijn.
Hoewel het resultaat van deze expeditie niet leidde tot spectaculair karterin
swerk, kon uit de opgegeven geografische coördinaten van Majoli
(55 27'11" W.L. / 2°3912" N.Br) en Apikolo (56°15'1711 W.L. /2°6'53" N.Br.)
een indruk verkregen worden van het gebied dat werd doorkruist.
Ook is de oogst aan bergtoppen bij deze expeditie schraal; behalve de Alimimunitop
(=het huis van de kwatta-aap) in het Grensgebergte (waarvan
overigens slechts zeer globaal enkele toppen werden aangepeild) en de top
Awalali circa 590 m. hoog) ten westen van de West-Parurivier, werden geen
afzonderlijke oroniernen vermeld.
Het instrurnentariurn, dat werd meegenomen evenwel was bijzonder uitgebreid,
te weten:
l kleine theodoliet, nauwkeurig tot in minuten, met dradennet voor afstand-meting,
l sextant, 1 kwikhorizon, 4 chronoineter horloges, 2 aneroïdes,
1 zak aneroïde, 1 hssometer met 2 thermometers, 4 pedoineters,