HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

(De hoogte van de Voltzberg werd bepaald uit barometrische waarnemingen
en de toppen daaromheen, dus ook de Jan Basi Gado, uit vertikale hoekme-
ting en geschatte afstanden uit de kaart).
4. in oostelijke richting: zeer ver een gebergte (waarschijnlijk het Nassaugebergte);
5. in zuidelijke richting, ook heel ver: gebergten;
6. In het westen: Hebiweri, Krutu, Van der Wijck, Van Stockum, waarachter
de Voltzberg;
7. zuid-westelijke richting: Hendriktop en een deel van de Emmaketen,
alsmede een Westelijke top van het Wilhelminagebergte op - + l50 km.
Uitvoering gevende aan het 2e deel van de opdracht, werd de Hendriktop in
de Emmaketen beklommen.
Vandaar uit werden gepeild:
in het Noorden : uitlopers van de Emmaketen, de Krutu, Van
Wijck en Voltz
in het Oosten : de Van Asch van Wijck;
in het Zuiden : enkele toppen van de Emmaketen;
in het Zuid-Westen : toppen van het Wilhelminagebergte.
Niet waargenomen werd:
het noordelijk deel van het Wilhelminagebergte, Bakhuis en wat genoemd
wordt in het verslag, het Nickeriegebergte.
De expeditieleider (Van Stockuin) kom t op grond van zijn waarnemingen tot
de conclusie, dat het Wilhelminagebergte een afzonderlijk gebergte is en
niet aaneengeschakeld met de Tumuk-Humak, zoals door de Coppename-
expeditie verondersteld.
Ook de Ebba-top wordt beklommen: hier wordt een sektor van west - zuid -
west tot zuid - oost opengekapt en gepeild werden: Hendriktop, het noorde-
lijk deel van de Emmaketen en enkele andere toppen van de van Asch van
Wijck.
Als derde top werd bestegen, het De Kock-gebergte".
Dit gebergte verkreeg op 19 maart 1903 zijn naam, vanwege de buitenge-
wone prestatie, welke de arts De Kock, medisch medewerker bij de Sara-
macca-expeditie, op die dag leverde.
De kok (Smith) van de expeditie, lag met hevige buikkrampen boven op de
berg, terwijl de arts zich aan de voet hiervan had ingekwartierd.
Onmiddellijk nadat hij evenwel bericht had ontvangen van de ziekte, begaf
hij zich moederziel alleen, na het invallen van de duisternis, met behulp van
een kaarslantaarn, op weg naar de patiënt. Vanwege het sleclite zicht, het
nauwelijks te volgen looppad en het terrein-reliëf, deed de arts 1 uur en 10
minuten over een afstand van 800 m. naar boven. Na behandeling van de pa-
tiënt keerde hij oniniddelijk terug naar zijn kamp in de laagte.
Vanuit het De Kock-gebergte werd de "Vierkante hoeksteen" van de Emma-
keten, (door De Kock de "hoge hoed" genoemd) waargenomen.
De top hiervan was steevast in de wolken. Wel gelukte het eens vanuit een
standplaats op het "de KockWgebergte naar deze "hoeksteen" een azimutha-
le bepaling te doen.
Het is duidelijk dat met deze "hoeksteen" of "hoge hoedn bedoeld wordt de
thans zo goed bekende "Tafelberg".
Het is noch de Saramaccarivier-expeditie, noch één der zes andere weten-
schappelijke expedities gelukt, de Tafelberg als een afzonderlijke berg te
identificeren.